Πολλές είναι οι τελευταίες εξελίξεις που ο μέσος Έλληνας πολίτης αδυνατεί να αποκωδικοποιήσει, αδυνατεί να παρακολουθήσει, αδυνατεί να αντιληφθεί το μέγεθος της σημασίας τους για το μέλλον της χώρας. Ας περάσουμε όμως συνοπτικά στη παράθεση ορισμένων σκέψεων τις οποίες άλλοι θα βρουν προκλητικές (το συνηθίζουμε άλλωστε) και άλλοι εξόχως ενημερωτικές.
1. Για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Καταρχήν ας καταρριφθεί ένας μύθος: ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη δεν ήταν εφεύρημα Ελληνικό-εθνικό. Δεν ήταν δηλαδή σύλληψη-ιδέα κάποιου ελληνικού θεσμού ή κάποιου Έλληνα κρατικού αξιωματούχου ο οποίος σκεφτόταν ότι θα ωφεληθεί π.χ. εθνικά η πατρίδα μας. Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη ήταν εφεύρημα-αφήγημα ανώτερου στελέχους επιχειρηματικού ομίλου.
Στη συνέχεια, όσοι συνεχίζουν σήμερα το ψευδο-αφήγημα και άλλα συναφή «μυθιστορήματα» περί της κατασκευής του αγωγού ας προσέξουν το εξής: γύρω από το Μπουργκάς της Βουλγαρίας βρίσκονται από το 2006(!) εγκατεστημένες τρεις αμερικανικές βάσεις (αυτό δεν είναι κάτι κρυφό, δεν αποτελεί μυστικό).
Όχι μία στρατιωτική βάση, αλλά τρεις! Τρεις! Από το 2006! Η χρονολογία αναφέρεται με «ένταση» για να αναλογιστούν οι αναγνώστες ότι οι Έλληνες κυβερνώντες όφειλαν να γνωρίζουν αυτή τη μη διαβαθμισμένη πληροφορία, προτού ξεκινήσουν να συζητούν τα περί μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου από το Μπουργκάς.
Αν δεν το γνώριζαν αυτό οι τότε κυβερνώντες, τότε αν όλες τους οι αποφάσεις ελήφθησαν με εξίσου επιπόλαιο τρόπο, τότε θα πρέπει να κριθούν μάλλον ως επικίνδυνες για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Υπάρχει διαφωνία;
Για να το εκφράσουμε αυτό με ένα επιχειρηματικό παράδειγμα: είναι σαν να έχει την εντύπωση ένας επιχειρηματίας ότι θα χρησιμοποιήσει τις υποδομές του ανταγωνιστή του για να προωθήσει δικό του προϊόν. Πως ακούγεται αυτό; Λίγο τρελό; Λοιπόν θα σας εκπλήξουμε: Είναι! Και προκαλεί ανησυχίες για την ποιότητα συμβουλών και συμβούλων…
2. Οι Ρώσοι στο παρελθόν ενίσχυαν τον σλαβικό-«μακεδονικό» και τον Βουλγαρικό Αλυτρωτισμό, ναι λη όχι; Εάν η απάντηση είναι «ΝΑΙ», τότε γιατί σε σχέση με άλλα θέματα της ελληνικής Ιστορίας μόνο εδώ δεν θα πρέπει να ανησυχούμε ότι αν το επιτάσσει το συμφέρον τους ΔΕΝ θα διστάσουν να το ξανακάνουν, π.χ. στο πλευρό των Τούρκων αυτή τη φορά, χάριν των κοινών συμφερόντων τους (= φυσικό αέριο).
Δυστυχώς, ενδεχομένως στο τακτικό επίπεδο, ενδεχομένως βραχυπρόθεσμα, αλλά Τούρκοι και Ρώσοι έχουν ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. Άρα, όποιος σήμερα βιάζεται να συνταχθεί με τη μία η την άλλη πλευρά, ας ανακαλέσει αυτή τη σκέψη στο μυαλό του, αλλά και ότι για τους Έλληνες υπάρχει μία μόνο πλευρά με την οποία οφείλουμε αν συνταχθούμε: Την ελληνική.
3. Σιγά μην ανακοινώνονταν οι συμφωνίες για τα ενεργειακά, κατά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσινγκτον. Άλλωστε, γιατί να ανακοινωθούν; Εδώ, καλά-καλά, οι ίδιοι οι Έλληνες πολιτικοί που ακόμη και σήμερα μεσουρανούν ως διάττοντες αστέρες στο ελληνικό στερέωμα δεν πίστευαν(;) στην ύπαρξη των ελληνικών κοιτασμάτων.
Τώρα γιατί ξαφνικά κόπτονται να μάθουν τί έγινε; Τώρα τους μάρανε αυτή η έγνοια; Αφού πρώτα δεν πίστευαν και τώρα υποτίθεται πως εξακολουθούν να μην πιστεύουν στην ύπαρξη ελληνικών κοιτασμάτων, τότε προς τι η πρεμούρα και το ενδιαφέρον να μάθουν γι’ αυτά;
4. Όσο αφορά την ΕΕ: οι «γερασμένες» πολιτικά και ιδεολογικά Βρυξέλλες τείνουν να λησμονήσουν τη στοιχειώδη Ιστορία που οδήγησε στην ανάδυση της ενωμένης Ευρώπης. Ξεχνούν ποιοί απελευθέρωσαν το Βέλγιο το 1945 από τους Ναζί. Αντί όμως άλλων λέξεων ας παρατεθεί μια προφητική και σκληρή άποψη του Μάνου Χατζιδάκι για την τότε ΕΟΚ, την οποία είμαστε κοντά να μας κάνουν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών να την υιοθετήσουμε.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου