Σύμφωνα με δημοσιεύματα του STRATFOR η Ρωσία δεν σκοπεύει να σταματήσει στην Ουκρανία και στοχεύει ακόμη πιο δυτικά, χρησιμοποιώντας την τακτική ενός «υβριδικού πολέμου».
Το Κρεμλίνο ακολουθεί αυτήν τη στρατηγική ως μέσο ενίσχυσης της εξουσίας του προς τη Δύση, ευελπιστώντας να καταλύσει τους αντιπάλους του, δημιουργώντας αστάθεια στο εσωτερικό δυτικών Κυβερνήσεων, αυξάνοντας τη διάσπαση μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών, αποδυναμώνοντας τη διατλαντική αλληλεγγύη και εμποδίζοντας την ενσωμάτωση χωρών.
Μεταξύ άλλων, το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί για το σκοπό αυτό και τα λεγόμενα διαδικτυακά «trolls», «bots» (αυτοματοποιημένα προγράμματα) και «hacktivists» (ακτιβιστών hackers), ενώ εκτιμάται πως η Ρωσία -αφού πλέον δεν μπορεί να επαίρεται ως ανώτερη συμβατική δύναμη απέναντι στο ΝΑΤΟ- έπρεπε να στραφεί σε άλλα πιο σύγχρονα μέσα για να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της και να περιορίσει τα τρωτά της σημεία.
Σύμφωνα πάντα με το STRATFOR, τέτοιες ενέργειες έγιναν αισθητές τόσο απέναντι στην Ουκρανία, όσο και, με τις επίμαχες παρεμβάσεις σε εκλογικές διαδικασίες δυτικών κρατών. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, η Ρωσία άρχισε να ανακτά κάτι από τη χαμένη αίγλη της, εν μέρει χάρη στην εδραίωση της εξουσίας του Putin και τον τομέα της ενέργειας που οδήγησε σε ανάκαμψη της οικονομίας. Η επιτυχία, ωστόσο, υπήρξε μάλλον βραχύβια, με τη Μόσχα να επιχειρεί για μια ακόμη φορά να προστατεύσει τα συμφέροντά της και να υπονομεύσει τον εχθρό.
Σε σχετικό γράφημα του STRATFOR, η γεωπολιτική στρατηγική της Μόσχας χωρίζεται σε 3 ζώνες κρατών, ήτοι α) Ουκρανία, Γεωργία και Μολδαβία, β) Βαλτική, Βαλκάνια, Κεντρική και Νότια Ευρώπη, γ) ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία. Με την έλευση λοιπόν και κυριάρχηση της ψηφιακής τεχνολογίας, αλλά και εξαιτίας της αύξησης του κόστους των συμβατικών συρράξεων, ανακαλύφθηκαν νέες τεχνικές και οι συγκρούσεις μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων επεκτάθηκαν στον κυβερνοχώρο.
Ο όρος «υβριδικός πόλεμος» είναι πλέον πιο επίκαιρος από ποτέ, αν και στην πράξη χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες, αφού όπως αποδεικνύεται συνδυάζονταν ανέκαθεν οι συμβατικές με τις μη συμβατικές τακτικές. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και των ΜΜΕ δημιούργησε μια νέα αντίληψη πραγμάτων προσθέτοντας καινούργια στοιχεία και παραμέτρους, ενώ πλέον γίνεται χρήση κάθε είδους μέτρων, όπως κατασταλτικά-οικονομικά, πολιτική χειραγώγηση, διάδοση προπαγάνδας, παραπληροφόρηση.
Αν και οι μέθοδοι έχουν αλλάξει, τα κίνητρα παραμένουν τα ίδια. Όλες αυτές οι προσπάθειες της Ρωσίας στρέφονται προς την επίτευξη των τριών μεγαλύτερων στρατηγικών στόχων της. Πρώτον, τη διατήρηση της εξουσίας σε Μόσχα και Αγία Πετρούπολη, δεύτερον, το μπλοκάρισμα της ξένης επιρροής στην περιφέρεια και τρίτον, την επέκταση της πρόσβασης σε βασικούς γεωγραφικούς πυλώνες, ήτοι τεράστιες οροσειρές και ανοικτή θάλασσα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου