Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Η γνωστή δημοσιογράφος Ζεϊνέπ Γκιούρτζανλι, στην τακτική της στήλη στην εφημερίδα Sozcu, αναρωτιέται αν οι Τούρκοι φαντάροι έγιναν λεγεωνάριοι. Αφορμή για το άρθρο είναι η κατάθεση στη Βουλή της συμφωνίας που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Εμίρη του Κατάρ για την ίδρυση τουρκικής στρατιωτικής βάσης στην χώρα αυτή.
Κατά την άποψη της δημοσιογράφου η συμφωνία είναι γεμάτη ασάφειες και δεν δίνει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα. Γιατί, για παράδειγμα, χρειάζεται τουρκική στρατιωτική παρουσία στο Κατάρ; Ο Πρέσβης Ουμίτ Γιαλμάν που προσπάθησε να εξηγήσει το περιεχόμενο της συμφωνίας στη Βουλή απαντώντας στο ερώτημα αυτό είπε: “ Το Κατάρ στάθηκε στο πλευρό της Τουρκίας κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, δεν άφησε κανένα στοιχείο του Φεττουλλάχ Χότζα στο Κατάρ. Συνέβαλε στον αγώνα κατά του Χότζα”.
Ο Πρέσβης δεν έδωσε καμία πειστική απάντηση για το λόγο που χρειάζεται τουρκική στρατιωτική παρουσία στο Κατάρ.
Στην συμφωνία τονίζεται ότι όλα τα έξοδα κατασκευής, συντήρησης και παραμονής των στρατιωτών στο Κατάρ θα καταβληθούν από το ταμείο της χώρας και η Τουρκία δεν θα ξοδέψει ούτε μια δεκάρα για τον σκοπό αυτό. Εάν δηλαδή το Κατάρ δεχθεί μια εχθρική επίθεση οι Τούρκοι φαντάροι θα πληρώσουν με το αίμα τους τα έξοδα που έκανε ο Εμίρης για αυτούς!
Εύλογα ο βουλευτής Χατάι του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος , Μεβλούτ Ντουντού αναρωτιέται μήπως ο τουρκικός στρατός αναλαμβάνει τα καθήκοντα του χωροφύλακα του Κατάρ, για να προστατέψει το μπλοκ των Σουνιτών έναντι των Σιιτών;
Μήπως πίσω από τη συμφωνία αυτή κρύβεται η προστασία του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας μετά την απειλή που εξαπέλυσε ο υπουργός άμυνας του Ιράν Χουσεΐν Ντεκχαν ότι¨ θα πλήξουμε το αραβικό μπλοκ εκτός των ιερών πόλεων της Μέκκας και τη Μεδίνας”.
Το βασικό ερώτημα , κατά την δημοσιογράφο , είναι αν ο τουρκικός στρατός ωθείται σε σύγκρουση με το Ιράν για να προστατέψει τους Σουννίτες αδελφούς. Εάν δηλαδή ο Στρατός μετατρέπεται σε στρατό λεγεωνάριων.
Το άρθρο 16 της συμφωνίας κρύβει μια μεγάλη παγίδα. “Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των συμβαλλομένων δεν επιτρέπεται η προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο , η σε τρίτο μέρος. Οι διαφορές πρέπει να λυθούν με διάλογο.”
Η κ. Γκιούρτζανλι τονίζει ότι ακόμα και σε ένα μισθωτήριο συμβόλαιο ορίζεται το δικαστήριο που θα επιλύσει τις διαφορές που ενδεχομένως θα προκύψουν . Γιατί λοιπόν σε μια τέτοια συμφωνία η δικαιοσύνη παραμένει εκτός; Καλεί , τέλος, κάποιον αρμόδιο από το Γενικό Επιτελείο Στρατού , αν γνωρίζει κάτι να το δημοσιοποιήσει ώστε να ενημερωθεί ο τουρκικός λαός.
Δημοσίευση σχολίου