Μετά από τις σκληρές διώξεις και τον αγώνα των ΤΕΔ εναντίον του «ΡΚΚ» στη ΝΑ Τουρκία, πλήθος αγωνιστών και ηγετικών στελεχών της οργάνωσης κατέφυγαν στην ιρακινή μεθοριακή πόλη Sinjar. Οι Κούρδοι του «ΡΚΚ», διαβλέποντας πως η επιστροφή τους στην Τουρκία θα είναι εξαιρετικά δύσκολη έχουν επιλέξει να δραστηριοποιούνται από την εν λόγω πόλη, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν, κατά τον τρόπο που το «ΡΚΚ» πρεσβεύει και διαφέρει από τις επιδιώξεις άλλων κουρδικών πολιτικών φορέων.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαίο πως το «ΡΚΚ» υπέβαλε πρόταση για την επίσηµη ίδρυση πολιτικού κόµματος στην περιοχή, σε μια προσπάθεια να του επιτρέπεται επισήμως η δραστηριοποίηση στο Ιράκ. Μετά από τις σκληρές διώξεις και τον αγώνα των ΤΕΔ εναντίον του «ΡΚΚ» στη ΝΑ Τουρκία, πλήθος αγωνιστών και ηγετικών στελεχών της οργάνωσης κατέφυγαν στην ιρακινή μεθοριακή πόλη Sinjar. Το νέο -φίλα προσκείμενο στο «ΡΚΚ»- κόµµα, αρχικά θα δραστηριοποιείται στην πόλη Sinjar, µε προοπτική, όπως εκτιμάται, αργότερα, να έχει παρουσία σε ολόκληρη την επικράτεια των διαφιλονικούμενων κουρδικών εδαφών.
Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι πως το «ΡΚΚ» δεν κινήθηκε τυχαία προς την πόλη Sinjar, αφού αυτό δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα των τουρκικών διώξεων αλλά και των συγκυριών της καταπολέμησης της διεθνούς ισλαμικής τροµοκρατίας στο Ιράκ. Ωστόσο, με τη μάχη της Μοσούλης να προχωράει µε ταχύτερους ρυθμούς, από ότι είχε προβλεφθεί, ο εν λόγω κουρδικός φορέας συνειδητοποίησε ότι θα έπρεπε να αποσύρει τις Δυνάµεις του από την πόλη, άμα τη λήξη των ενόπλων αντιπαραθέσεων στη Μοσούλη κι επομένως να απωλέσει κάθε έρεισμα στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού για τους Κούρδους του Ιράκ.
Άλλωστε όλοι οι πολιτικοί φορείς των Κούρδων σε Ιράκ και Τουρκία, παραδοσιακά, επέκτειναν τη δραστηριότητά τους και στις γειτονικές χώρες, όπου υπήρχε έντονο κουρδικό στοιχείο και η κίνηση αυτή του «ΡΚΚ» δεν αποτελεί εξαίρεση. Τώρα ο εν λόγω φορέας επιδιώκει την ίδρυση ενός νέου πολιτικού κόμµατος με απώτερο σκοπό να επεκτείνει τις δραστηριότητές του στην περιοχή.
Αυτή αποτελεί πάγια τακτική του «ΡΚΚ», το οποίο κατά καιρούς έχει δηµιουργήσει διάφορα πολιτικά κόμµατα, με διάφορες ονοµασίες. Με την κίνησή του αυτή το «ΡΚΚ» σκοπεύει να δηµιουργήσει ένα κόμμα το οποίο θα αποτελείται από δύο πτέρυγες. Μία πολιτική και µία στρατιωτική. Οι σηµερινές στρατιωτικές Δυνάμεις του «ΡΚΚ» -γνωστές ως «YBS» και «YPJ»- θα αποτελούν τη στρατιωτική πτέρυγα του νέου κόµματος και σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει στον Τύπο, το όνομα του νέου κόμματος θα είναι «Κόµμα Δηµοκρατίας και Ελευθερίας» («Democratic and Freedom Party»).
H αλήθεια όμως για αυτή τη νέα πρωτοβουλία του «ΡΚΚ» είναι διαφορετική, από την εικόνα που οι ιθύνοντες της εν λόγω πτέρυγας θέλουν να παρουσιάσουν. Ο Κούρδος Yezidi Βουλευτής του Κοινοβουλίου των αυτόνομων περιοχών του Β. Ιράκ, SΗΕΙΚΗ SHAMO, δήλωσε ότι το νέο κόμµα του «ΡΚΚ» δεν θα επιτρέπεται να δραστηριοποιείται στις αυτόνοµες περιοχές του Β. Ιράκ, ακόμη και αν η Βαγδάτη το αναγνωρίσει επισήμως, κι αυτό γιατί οι εν λόγω περιοχές έχουν τους δικούς τους θεσμούς, που είναι αρµόδιοι για την έκδοση αδείας για το σχηματισµό νέων κομµάτων.
Ο S. SHAMO τόνισε επίσης ότι οι ΗΠΑ, οι αυτόνομες περιοχές του Β. Ιράκ και οι Yezidis αντιτίθενται σε αυτήν την προσπάθεια του «ΡΚΚ» να μετατρέψει την Sinjar σε κρησφύγετο για τις Δυνάμεις του, ενώ επισήµανε ότι η Βαγδάτη εμµέσως βοηθά τις Δυνάµεις του «ΡΚΚ» στην περιοχή. Αυτό από μόνο του σημαίνει πως το «ΡΚΚ», γνωρίζοντας ποια είναι η πραγματικότητα, επιχειρεί να εκβιάσει την αναγνώρισή του, μέσω της Βαγδάτης, είτε να δημιουργήσει πολιτικό ζήτημα μεταξύ Ιράκ και Κούρδων του Β. Ιράκ. Ουσιαστικά το «ΡΚΚ» δείχνει πως επιχειρεί να κερδίσει την έµµεση υποστήριξη του Ιράν στο πρόβλημά του, μιας και η ιρακινή κυβέρνηση ελέγχεται κατά κύριο λόγο από Σιίτες, ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση των σιιτικών πολιτοφυλακών ως ανεξάρτητο στρατιωτικό σώμα και την έντονη δραστηριότητα του ιρανού Στγου Qassem SOLEIMANI, σε διπλωματικό επίπεδο, στο Β. Ιράκ.
Η αντίδραση των ιρακινών Κούρδων φαίνεται από τις δηλώσεις του Δημάρχου της Sinjar, MAHMA KHALIL, o οποίος διαφωνεί µε την παρουσία του «ΡΚΚ» στην περιοχή, υπό οποιαδήποτε ονομασία, προσθέτοντας ότι έχει ζητηθεί από τις ΗΠΑ και τις Δυνάμεις της Συµμαχίας να εκδιώξουν το «ΡΚΚ» από τη Sinjar. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα την πολιτική εμφύλια διαµάχη µεταξύ του ηγέτη των Κούρδων στο Β. Ιράκ, Barzani, και του «ΡΚΚ», μιας και αμφότεροι διαθέτουν διαφορετική πολιτική ατζέντα για την αναγνώριση μίας κρατικής ανεξάρτητης κουρδικής οντότητας.
Η κίνηση του «ΡΚΚ» δείχνει πως γίνεται αυτή τη στιγμή προκειμένου να προλάβει τις πολιτικές κινήσεις του Μ. Barzani, ο οποίος ως γνωστόν διαθέτει φιλικές σχέσεις με τον τούρκο Πρόεδρο. Αξιωματούχοι από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα των αυτόνομων περιοχών του Β. Ιράκ εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο της αναβίωσης µιας παλιάς στρατηγικής συμμαχίας μεταξύ τους και τη δημιουργία µιας ενιαίας πλατφόρµας για μελλοντικές συνομιλίες, στο εσωτερικό του «Κουρδιστάν» και µε τη Βαγδάτη, Η πλατφόρμα αυτή αναμένεται να δώσει τέλος στο αδιέξοδο όπου έχει περιέλθει σήμερα η περιοχή και το οποίο επιτρέπει στο «ΡΚΚ» να ελπίζει σε δραστηριοποίησή του, κατακερματίζοντας ακόμα περισσότερο το πολιτικό σκηνικό και επιφέροντας αδυναμία στην εξεύρεση οποιασδήποτε οριστικής λύσης από τον Barzani, που θα έθετε τέλος στους σχεδιασµούς της οργάνωσης.
Ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόµµατος του «Κουρδιστάν», ΗΑΜΑΥ HAJI MAHMOUD, γνωστός και ως ΚΑΚΑ ΗΑΜΑ, δήλωσε ότι, αν το «KDP» (πολιτικό κόµμα του Μ. Barzani) και το «PUK» καταφέρουν να λύσουν τις διαφορές τους, τα μισά προβλήματα στο κουρδικό θα επιλυθούν. Αυτά τα δύο κόµματα θα έχουν μια ενιαία στάση για τα λοιπά θέματα, ενώ από κοινού θα έχουν έναν µεγάλο αριθµό Βουλευτών στο Κοινοβούλιο, οι οποίοι θα είναι σε θέση να λαµβάνουν ευχερέστερα αποφάσεις.
Τα «PUK» και «KDP» είχαν πραγµατοποιήσει ξεχωριστές, µεταξύ τους, συνοµιλίες, τη χρονική περίοδο που συµµετείχαν σε πενταμερείς συνομιλίες για την επίλυση του υπάρχοντος πολιτικού αδιεξόδου στην περιοχή. Σημειώνεται ότι, παρά τις περιστασιακές εντάσεις, τα «PUK» και «ΚΠΡ» έχουν παραμείνει το ένα κοντά στο άλλο από πολλές απόψεις, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση. Άλλωστε το PUK έχει επιχειρήσει και στο παρελθόν να βρει πεδίο πολιτικών συμμαχιών εντός του κουρδικού Ιράκ µε το κόμμα GORRAN, προκειμένου να βρει µερίδιο στην εξουσία, ωστόσο από ότι φαίνεται οι συνομιλίες δεν ευοδώθηκαν.
Τα «PUK» και «KDP» συνεργάζονται στενά σε πολλούς σηµαντικούς τοµείς, συμπεριλάμβανομένων του πολιτικού, του οικονομικού, του στρατιωτικού τομέα και του τοµέα της ασφάλειας. Έχουν επίσης τη δική τους Αστυνομία και, ως εκ τούτου, σε περίπτωση επίτευξης µιας συµφωνίας, θα είναι σε θέση, στη συνέχεια, να συγκεντρώσουν όλα τα υπόλοιπα κόµματα και να τα πείσουν να πράξουν ομοίως.
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σηµαίνει ότι το «PUK» και το «KDP» θα μοιράζονται τα πάντα μεταξύ τους, όπως έκαναν κατά το παρελθόν. Η επικείµενη συνεργασία περιλαμβάνει αρχικά µόνο την προετοιμασία ενός σχεδίου που θα το παρουσιάσουν σε όλα τα κόμματα για να το µελετήσουν και να αποφασίσουν σχετικά. Άλλωστε οι καταστάσεις εκβιάζουν τις αποφάσεις και τις πολιτικές κινήσεις στο Β. Ιράκ, από τη στιγμή που οι Κούρδοι θα πρέπει να προετοιμάζονται για τη νέα «μετά την ΙS» εποχή, καθώς ο πόλεµος κατά της εν λόγω παραστρατιωτικής οργάνωσης αρχίζει να φθίνει.
Πάντως στην Τουρκία βλέπουν ήδη με καχυποψία το γεγονός πως στις επικείµενες συνομιλίες για την επίλυση του συριακού στην Αστάνα του Καζαχστάν, Ρωσία και ΗΠΑ ίσως να παρουσιάσουν ένα σχέδιο το οποίο θα περιλαµβάνει αυτονομία για τους Κούρδους της Συρίας. Σε μία τέτοια περίπτωση η γεωπολιτική κατάσταση για τους Κούρδους επί συνόλου θα αλλάξει, αφού ο Barzani, ασχέτως της μετριοπάθειας που παρουσιάζει και της συνεργασίας με την Τουρκία, κυρίως για οικονοµικούς λόγους επιβίωσης των Κούρδων του Β. Ιράκ, µπορεί να ξαναθυμηθεί τις θέσεις του για ένωση όλων των Κούρδων σε µία κρατική οντότητα.Επομένως οι δηλώσεις που δείχνουν πως οι ΗΠΑ αντιτίθενται προς το «ΡΚΚ» δεν σημαίνουν απόλυτα πως ικανοποιείται και η τουρκική πλευρά.
Ο λόγος της ανησυχίας της Άγκυρας έγκειται στο γεγονός πως οι ανακοινώσεις TRUMP, για δηµιουργία «ζωνών ασφαλείας», θυµίζει εν πολλοίς το σχέδιο των ΗΠΑ για ζώνη ασφαλούς περιοχής στο Β. Ιράκ μετά τη λήξη του Πολέμου του Κόλπου. Αυτό το σχέδιο ήταν και η απαρχή για τη σημερινή ανεξάρτητη κουρδική περιφέρεια του Ιράκ. Το ερώτημα όλων είναι αν στις ζώνες ασφαλείας που προτείνουν οι ΗΠΑ θα περιλαµβάνονται το Kobani και το Afrin, τα οποία ελέγχονται αυτή τη στιγμή από κουρδικές δυνάμεις. Σε μία τέτοια περίπτωση τα σχέδια της Τουρκίας για επέμβαση σε κουρδικά εδάφη καταστρέφεται και επί της ουσίας η Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη µετατρέπεται σε «άνθρακα».
Η µεγαλύτερη απόδειξη είναι πως η Τουρκία ανέκαθεν υποστήριζε τη δημιουργία ζωνών ασφαλείας στη συριακή επικράτεια. Παρόλα ταύτα οι ανακοινώσεις Trump δεν επέφεραν το ανάλογο εορταστικό κλίμα που κάποιος θα περίμενε, ούτε τους διθυράμβους για την επιτυχή εξωτερική πολιτική του Τούρκου Προέδρου, από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Αυτό το µούδιασµα δείχνει πως η Άγκυρα φοβάται μήπως οι ΗΠΑ υποστηρίξουν τις θέσεις του PYD (συριακό παρακλάδι του «ΡΚΚ»), προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιτυχία της αμερικανικής πολιτικής με το μικρότερο δυνατό οικονομικό κόστος, το οποίο αποτελεί την πεµπτουσία της νέας πολιτικής των ΗΠΑ, επί TRUMP. Μία κουρδική ανεξάρτητη ζώνη θα αποτελούσε αποτελεσματικό περιορισμό των τζιχαντιστών, με τους Κούρδους να έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν τις στρατιωτικές δυνάμεις και την δέουσα ισχύ για να ασφαλίσουν την περιοχή, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερο κόστος για συμµετοχή και αμερικανικών δυνάμεων.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου