Τον Μάρτιο του 2011, βγήκαν στους δρόμους, φωνάζοντας για την ανάγκη πολιτικής μεταρρύθμισης και ελευθερίας από την καταπίεση. Πέντε χρόνια αργότερα, περίπου μισό εκατομμύριο Σύριοι είναι νεκροί και πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί, τόσο στο εσωτερικό της χώρας (6,6 εκατομμύρια) όσο και στο εξωτερικό (4,6 εκατομμύρια). Όλα δείχνουν, ότι η αστάθεια θα βασιλεύει στην Συρία για χρόνια.
Ουσιαστικά πρόκειται για μία ερειπωμένη χώρα χωρίς σχεδόν καθόλου υποδομές η οποία θα πρέπει να κτιστεί απο την αρχή. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι το κόστος της ανοικοδόμησης όσων έχουν ήδη καταστραφεί στην Συρία θα είναι πάνω από 200 δισ. δολάρια.
Και φυσικά, όταν έλθει η ώρα της ανοικοδόμησης , η Συρία θα μετατραπεί σε μία μηχανή που θα αποφέρει γρήγορο και τεράστιο κέρδος σε εκείνους τους επενδυτές θα ασχοληθούν με την ανοικοδόμηση. Εξίσου σημαντικό είναι και το πολιτικό παιγνίδι που κρύβεται πίσω απο τις μπίζνες.
Από την πλευρά του, ο Άσαντ φαίνεται να κατανοεί ότι οι τρέχουσες οικονομικές σχέσεις τής χώρας θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό τής μελλοντικής πολιτικής γραμμής της.Αλλά τα κίνητρα των ξένων επενδυτών στην Συρία - που αποτελούνται κυρίως από κυβερνήσεις και εταιρείες από χώρες που είναι σύμμαχοι με τον πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσαντ - είναι πρωτίστως πολιτικά.
Φαίνεται να έχουν υπολογίσει ότι οι επενδύσεις στην Συρία τώρα θα τους δώσουν σημαντική επιρροή στον τρόπο που θα κυβερνάται η χώρα αργότερα, ακόμη και αν βραχυπρόθεσμα οι επενδύσεις δεν αποδώσουν με μια αυστηρά οικονομική έννοια. Και υπο το πρίσμα αυτό, η Κίνα, το Ιράν, την Βόρεια Κορέα και η Ρωσία μπορεί να είναι πρωταγωνιστές σε μια μεταπολεμική Συρία η οποία θα είναι προέκταση του σημερινού καθεστώτος.
Υπο το πρίσμα αυτό, ο Άσαντ και οι σύμμαχοί του θέλουν να είναι σίγουροι ότι οι χώρες τού Κόλπου και οι Δυτικοί σύμμαχοί τους δεν θα πάρουν το προβάδισμα στην ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων περιοχών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει τους αντιπάλους του να χάσουν επιρροή στην συνέχεια - ιδίως δεδομένου ότι η μετριοπαθής σουνιτική αντιπολίτευση είναι ήδη εξασθενημένη.
Πάντως και η συριακή αντιπολίτευση προσπάθησε, κυρίως σε μικρή κλίμακα, να συσπειρώσει επενδυτές από την πλευρά της προκειμένου να αναπτυχθεί η οικονομία σε εκείνα τα τμήματα τής χώρας που έχει υπό τον έλεγχό της.Ωστόσο, η κλίμακα των δυνατοτήτων της ωχριά σε σύγκριση με εκείνη των υποστηρικτών τού καθεστώτος.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου