Ερώτημα παραμένει το κατά πόσο η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας θα αλλάξει τα δεδομένα στο προσφυγικό. Τα μεγάλα αγκάθια, τα ανοικτά ερωτήματα και η έλλειψη εμπιστοσύνης. Ποια είναι τα μεγάλα χρονικά ορόσημα.
O διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Αυτό ισχύει απόλυτα στην περίπτωση της συμφωνίας που υπέγραψαν χθες Ευρωπαϊκή Ενωση και Τουρκία για το προσφυγικό.
Το action plan αφήνει πολλά ερωτηματικά όχι μόνο ως προς την υλοποίηση του σκέλους για το προσφυγικό, αλλά και ως προς τα ανταλλάγματα: τις ενταξιακές διαδικασίες και την απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες από πλευράς Ευρώπης.
Για να ξεκινήσει η υλοποίηση του προσφυγικού πρέπει πρώτα η Ελλάδα να αναγνωρίσει την Τουρκία ως «ασφαλή χώρα». Η πρόταση της Αθήνας ήταν να μην γίνει αυτή η αναγνώριση σε διμερές επίπεδο αλλά από όλη την ΕΕ σε μια κοινή λίστα και με την γνωμοδότηση της Κομισιόν, η οποία όμως αρνείται ότι έχει τέτοια δικαιοδοσία. Μένει να φανεί πώς τελικά θα προχωρήσει το συγκεκριμένο θέμα δεδομένου ότι χωρίς την αναγνώριση δεν μπορεί να υλοποιηθεί η συμφωνία.
Επίσης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, η ΕΕ θα κληθεί να αποφασίσει για το εάν θέλει την άρση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες και την ένταξη της γείτονας χώρας στους κόλπους της.
Με βάση τα συμφωνηθέντα το θέμα της βίζας θα προχωρήσει ως τον Ιούνιο υπό την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα καλύψει τις 72 απαιτήσεις που θέτει η ΕΕ εκ των οποίων τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να υλοποιήσει λίγο πάνω από 30.
Εκφράζονται φόβοι ότι σε αυτό το χρονικό σημείο ενδέχεται να «εγκλωβιστεί» η Αθήνα που θα παλεύει για το προσφυγικό τη στιγμή που η πλειοψηφία των χωρών μελών της ΕΕ θα μπαίνει σε ένα νέο -και πιο σοβαρό πολιτικά- κύκλο αντιπαράθεσης. Εάν το παιχνίδι στραφεί τους επόμενους μήνες εκεί, τότε ενδέχεται η χώρα μας να απομονωθεί στη προσπάθεια της να δώσει μια μόνιμη λύση στο προσφυγικό που εξελίσσεται σε χρόνια μάστιγα.
Και αν το καλοκαίρι δείχνει μακριά άλλα προβλήματα εμφανίζονται άμεσα. Η υλοποίηση της συμφωνίας απαιτεί «ηράκλειο έργο» σε ότι αφορά την οργάνωση, όπως χαρακτηριστικά είπε χθες στη συνέντευξη τύπου ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και παραδέχτηκε τόσο η Αγκελα Μέρκελ, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος μίλησε για μια δύσκολη συμφωνία.
Η ανάπτυξη ενός τεράστιου αριθμού στελεχών στα νησιά προκειμένου να γίνεται η επεξεργασία των αιτημάτων παροχής ασύλου αποτελεί τεράστια πρόκληση για τις ελληνικές αρχές ακόμα και αν η βοήθεια που υποσχέθηκαν οι ευρωπαίοι υλοποιηθεί άμεσα.
Ένα ακόμα αγκάθι αποτελεί η αναφορά στο κείμενο της συμφωνίας για «εθελοντική» συμμετοχή των κρατών μελών στο σύστημα παροχής ασύλου από την Ευρωπαϊκή Ενωση με το σύστημα «1 προς 1» (για κάθε πρόσφυγα που θα επιστρέφει στην Τουρκία ένας θα μεταφέρεται από την Τουρκία στην ΕΕ). Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι αν κάποια χώρα αρνηθεί να μετάσχει θα πρέπει να καταβάλει το «αντίτιμο», συνεισφέροντας δηλαδή με χρήματα.
Ερώτημα είναι και το κατά πόσο η Τουρκία θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Η επιφυλακτικότητα των ευρωπαίων είναι εμφανής και οι σπόντες που ακούστηκαν στην συνέντευξη τύπου των Ντ. Τουσκ, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και Αχμετ Νταβούτογλου μετά τις ενστάσεις του τελευταίου για το ότι το Βέλγιο επέτρεψε διαδήλωση Κούρδων τους οποίους η Τουρκία θεωρεί τρομοκράτες είναι χαρακτηριστικές.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου