Στη χθεσινή ηχηρή παρέμβαση της αμερικανικής κυβέρνησης υπέρ της Ελλάδας, ασφαλώς βάρυνε η επαπειλούμενη κινεζική κρίση.
Αλλά μην ξεχνάμε ότι έχουν προηγηθεί και άλλες αντίστοιχες παρεμβάσεις, και μάλιστα του ίδιου του Ομπάμα προσωπικά. Ο οποίος στις διάφορες (πυκνές) δηλώσεις του συνιστά μεν στην Ελλάδα να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις αλλά και στους δανειστές της να επιδείξουν ελαστικότητα. Με αποτέλεσμα να εξοργίζεται το Βερολίνο...
Ο βαθύτερος λόγος του αμερικανικού ενδιαφέροντος για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος είναι το γεγονός ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν κάτι που δεν διαθέτουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί: γεωπολιτική και γεωστρατηγική αντίληψη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από σύνολο κρατών, τα οποία διαδραμάτισαν κάποτε πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν αυτοπεποίθηση δυσανάλογα μεγάλη προς τη σημερινή πραγματική τους ισχύ.
Αυτά τα κράτη (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και ιδίως η Γερμανία) δεν είναι διατεθειμένα να καταστούν νομοί ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους, ούτε κάν να εκχωρήσουν μέρος της αμυντικής και εξωτερικής τους πολιτικής σε μία κοινή ευρωπαϊκή δομή. Προτιμούν την πλήρη αυτονομία και μαζί τη γεωπολιτική ανυπαρξία τους. Το αποτέλεσμα είναι η ευρωπαϊκή ενοποίηση να περιορίζεται στο καθαρώς οικονομικό πεδίο, και επομένως η Ευρώπη ως ενιαία οντότητα να είναι απούσα στο γεωπολιτικό πεδίο και να παραμένει γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός νάνος.
Αντιθέτως, οι ΗΠΑ, ως γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός κολοσσός, διαθέτει αυτό που δεν διαθέτει η Ευρώπη: μνήμη. Η ιστορική εμπειρία αποτελεί πάντοτε πολύτιμο οδηγό για τις μεγάλες δυνάμεις. Απόδειξη η εξαιρετική ανάπτυξη της ιστορικής επιστήμης (και συναφώς της γεωγραφίας και της γεωπολιτικής) στην Γαλλία και στην Μεγάλη Βρετανία πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντιστοίχως οι επιστήμες αυτές ανθούν σήμερα στις ΗΠΑ, όπως άλλωστε και στην Ρωσία και στην Κίνα.
Ως υπερδύναμη με μνήμη, οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ελλάδα υπήρξε αξιόπιστος σύμμαχος σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους κατά τον Εικοστό Αιώνα και βασικός πυλώνας του δυτικού συστήματος ασφαλείας σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα, μάλιστα, η στρατηγική σημασία της Ελλάδας ενισχύεται, λόγω της «αποστασίας» της Τουρκίας.
Αυτά όλα, φυσικά, για τους Γερμανούς δεν σημαίνουν τίποτα, διότι Ελλάδα γι’ αυτούς είναι οι αριθμοί του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, δηλαδή τρεις το λάδι-τρεις το ξύδι. Εκτός και αν η Γερμανία έχει μνήμη, αλλά αυτή λειτουργεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αν δηλαδή οι Γερμανοί θυμούνται ότι από την Μάχη τη Κρήτης άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της κυριαρχίας τους…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου