ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι Τουρκοκύπριοι, όσοι απέμειναν ως αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής, και οι έποικοι, που αποτελούν την πλειοψηφία στα κατεχόμενα, επέλεξαν τον Μουσταφά Ακινζί ως τον αντικαταστάτη του κατοχικού ηγέτη Ερογλου, γνωστού για τις σκληρές θέσεις του στο Κυπριακό και υποστηρικτή της διχοτόμησης. Αντίθετα, ο νέος κατοχικός ηγέτης δείχνει την πίστη του διαχρονικά στη συνεννόηση με τους Ελληνοκύπριους και στην ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος, που ταλαιπωρεί τον κυπριακό λαό πέντε και πλέον δεκαετίες.
Μπορεί ο κ. Ακινζί να πιστεύει αυτά που λέει, και για τα οποία τον εγκάλεσε ο φανατικός ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας. Μπορεί πραγματικά να επιθυμεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο της «κόρης» με την «μητέρα πατρίδα». Μπορεί ακόμα να είναι ειλικρινής και να μιλά με την καρδιά του όταν υποστηρίζει την επανένωση της Κύπρου. Δεν μπορούμε να τον αμφισβητήσουμε πριν τον δούμε να δρα και αντιδρά ως ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος. Διότι στην πράξη θα αποδειχθεί εάν τα λόγια γίνουν πράξεις, ή εάν υπό πίεση αποδειχθεί ένας νέος Μεχμέτ Ταλάτ –και αναφέρομαι στον πολυδιαφημισμένο Τουρκοκύπριο πολιτικό που αποδείχθηκε σταθερός στις διχοτομικές θέσεις της Τουρκίας. Στα λόγια, ο κ. Ακινζί δείχνει διαφορετικός και το καταθέτω.
Τα ερωτήματα, βεβαίως, είναι πολλά και είναι υποχρέωσή μας να τα θέτουμε, διότι είμασταν μάρτυρες της απάτης εναντίον των Ελληνοκυπρίων, το 2004, όταν υπό πλήρη και αγαστή συμφωνία, η Αγκυρα και ο τότε κατοχικός ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς, παρουσίασαν το νέο «άλογο», τον κ. Ταλάτ ως νέο και αγνό πολιτικό, για να δείξουν ειρηνικό πρόσωπο και να αντιμετωπίσουν τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε εισέλθει σε μία άλλου είδους διαπραγμάτευση για να αποδείξει ότι όσες υποχωρήσεις και αν κάνει η ελληνική πλευρά, η Τουρκία θα ζητάει «κάτι περισσότερο». Αλλωστε, ακόμα και οι Ελληνοκύπριοι θιασώτες του νέου κατοχικού ηγέτη παραδέχονται πως το Κυπριακό δεν πρόκειται να επιλυθεί χωρίς τη συγκατάθεση της Αγκυρας.
Ο κ. Ακιντζί πρέπει να αποδείξει τη διαφορετικότητα του, για την οποία αγαλλιάζονται και εκστασιάζονται οι Ελληνοκύπριοι οπαδοί του, στις συνομιλίες. Θα παρουσιάσει τις δικές του θέσεις ή θα τις ξεχάσει και θα εμφανίσει τις επεκτατικές προτάσεις της Τουρκίας, η οποία διατηρεί εν ισχύ πάντα τον στρατηγικό της στόχο για έλεγχο της Κύπρου στο διηνεκές.
Π.χ., ποιες είναι οι θέσεις του για την εισβολή και την κατοχή; Θα ζητήσει και αυτός τις εγγυήσεις της Τουρκίας ή θα υποστηρίξει την αποστρατικοποίηση του νησιού; Θα επιμένει στις εγγυήσεις της Αγκυρας, (εγγυήσεις) που αποδείχθηκαν «θανατηφόρες» ή θα επιδιώξει κάτι άλλο, που θα αποκλείει εξωτερικές επεμβάσεις και παρεμβάσεις; Πως θα εξασφαλιστεί η μόνιμη ειρήνη στο νησί, η ευημερία των πολιτών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, όταν θα κρέμεται στα κεφάλια τους η μόνιμη απειλή του Αττίλα. Στα παραπάνω ζητήματα, και πολλά άλλα που έχει ο κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος Κύπριος, πρέπει να δώσει πειστική απάντηση ο νέος κατοχικός ηγέτης.
Μερικοί Ελληνοκύπριοι υποστηρικτές του επεδίωξαν τη συζήτηση μαζί μου μέσα από κοινωνικά δίκτυα αλλά και ηλεκτρονικά μηνύματα. Αλλοι εκ των υποστηρικτών του ξεκίνησαν εκστρατεία, για να σιγήσουν οι αντίθετες φωνές. Με όσους συνομίλησα σε φιλικό κλίμα και με σεβασμό στην αντίθετη άποψη, αντιλήφθηκα ότι έχουν και οι ίδιοι ερωτηματικά. Διότι ο κ. Ακιντζί μπορεί να την …δει «Πρόεδρος», μπορεί να φοβηθεί τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είμαι βέβαιος πως δεν θα του δώσει πολλά περιθώρια, εκτός αν αποφασίσει να τον χρησιμοποιήσει, όπως έκανε το 2004 με τον Ταλάτ, για να τον αντικαταστήσει στη συνέχεια με τον Ερογλου.
Μετά την επιλογή του, την περασμένη Κυριακή, οι υποστηρικτές του «ναι» στο αλήστου μνήμης δημοψήφισμα πανηγύριζαν και όσοι ψήφισαν «όχι» αντέδρασαν, ως να μην γνωρίζουν, και οι μεν και οι δε, ότι στα κατεχόμενα δεν αλλάζει τίποτα εάν δεν …τραγουδήσει η «μητέρα πατρίδα». Μιλώντας θεωρητικά πάντα, ποια θα είναι η απόφαση του κ. Ακιντζί στην περίπτωση που ο Ταγίπ Ερντογάν σταματήσει τις οικονομικές «ενέσεις» των εκατομμυρίων ευρώ με τα οποία ενισχύει κάθε χρόνο το κατοχικό καθεστώς; ‘Η αν επιμένει να ξεκαθαρίσει το καθεστώς της «μάνας» και της «κόρης», τι θα πράξει αν ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας του φορτώσει τα έξοδα συντήρησης του κατοχικού στρατού; Θα μπορούσα να θέσω ένα σωρό ερωτήματα, που γνωρίζω πως είναι στο μυαλό και των υποστηρικτών του.
Ας προσγειωθούμε, λοιπόν, ας σταματήσουμε να τσακωνόμαστε για τον ηγέτη του κατοχικού καθεστώτος, και ας κοιτάξουμε πέραν της …μύτης μας. Είναι προτιμότερη η μη λύση από την κακή διευθέτηση που προωθούν οι Βρετανοί και οι αφελείς (στο Κυπριακό) Αμερικανοί, και σ’ αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι. Αν ο κ. Ακιντζί αποδειχθεί διαφορετικός, αν πραγματικά είναι ένας υπερασπιστής της ειρήνης, του ενιαίου και ανεξάρτητου κράτους της Κύπρου, τότε αξίζει να τον κάνουμε και …Πρόεδρο. Μέχρι να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο, πρέπει να διατηρήσουμε τις αμφιβολίες μας και να παρακολουθούμε κάθε του βήμα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η αποτυχία του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, να επιτύχει έστω μία σύγκλιση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, στρέφει το ενδιαφέρον του προς την Κύπρο. Επειδή ο κ. Τζον Κέρι ονειρεύεται την κατάκτηση ενός Νόμπελ Ειρήνης, φαίνεται να πιστεύει ότι το Κυπριακό είναι ένα εύκολο πρόβλημα. Ο συνδυασμός αυτός είναι επικίνδυνος και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει υποχρέωση να εξηγήσει στον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο απέτυχαν όλες οι προηγούμενες προσπάθειες είναι η απαίτηση της Τουρκίας να έχει τον πρώτο λόγο στις υποθέσεις του νέου κράτους.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου