GARNEGIE EUROPE
Της Judy Dempsey
Από την αρχή της ελληνικής οικονομικής κρίσης πριν από πέντε χρόνια, η Γερμανία έχει δαιμονοποιηθεί από τις κυβερνήσεις στην Αθήνα.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel και ο υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble έχουν απεικονιστεί να φοράνε φόρμες ναζί και να κουνάνε σημαίες με σβάστικα. Ο ελληνικός Τύπος έχει κατηγορήσει τακτικά τη Γερμανία ότι καταλαμβάνει την Ευρώπη, όπως προσπάθησε να κάνει κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το βιτριόλι εναντίον του Βερολίνου έχει τώρα αποκτήσει μια πιο άσχημη στροφή υπό τον αριστερό και δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Τόσο πολύ που οι προσπάθειες να δημιουργηθεί μια Ευρωπαϊκή Ένωση βασισμένη στην αλληλεγγύη και να σταματήσει να χρησιμοποιεί το παρελθόν για πολιτικό κέρδος, αποσυντίθενται.
Οι εξελίξεις τις τελευταίες ημέρες έχουν αποκαλύψει μια πλευρά της κυβέρνησης Τσίπρα που υποβιβάζει τα θύματα της κατοχής των ναζί στην Ελλάδα και που εξευτελίζει τους μετανάστες που αναζητούν προστασία στη χώρα. Η Αθήνα χρησιμοποιεί το παρελθόν και το θέμα των προσφύγων ως πιόνια στις συνομιλίες της με την ΕΕ για την επαναδιαπραγμάτευση του πακέτου διάσωσης των 240 δισ. ευρώ. Ο Πάνος Καμμένος, ο υπουργός Άμυνας και ο ηγέτης του δεξιού κόμματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, δήλωσε: «εάν η Ευρώπη μας αφήσει σε κρίση, θα την πλημμυρήσουμε με μετανάστες και τότε θα είναι ακόμη χειρότερα για το Βερολίνο εάν μέσα στο κύμα των εκατομμυρίων οικονομικών προσφύγων, θα υπάρξουν επίσης και κάποιοι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους».
Ο Νίκος Κοτζιάς, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, εξέδωσε παρόμοια απειλή. «Θα υπάρξουν δεκάδες εκατομμύρια μεταναστών και χιλιάδες τζιχαντιστών (σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ)», δήλωσε στους ομολόγους του της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όταν πρόκειται για την μεταχείριση των προσφύγων, οι οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επανειλημμένως επικρίνει την Ελλάδα για το κάκιστο ιστορικό της. Οι συνθήκες για τους πρόσφυγες είναι τόσο άσχημες που όταν οι μετανάστες κατορθώνουν να φύγουν από την Ελλάδα και φτάνουν στη Γερμανία, η κυβέρνηση του Βερολίνου αρνήθηκε να τους επιτρέψει στην Ελλάδα καθώς δεν θα ήταν ασφαλείς εκεί.
Η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση έκανε λίγα για να βελτιώσει τα κέντρα υποδοχής για τους πρόσφυγες. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και η εισροή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών που φεύγουν από τη διαμάχη, συνέπεσε με την οικονομική κρίση της Ελλάδας. Τα κύματα των απελπισμένων ανθρώπων που αναζητούν ασφάλεια, χρησιμοποιούνται από τα δεξιά κόμματα στην Ελλάδα, που εκπροσωπούνται από πολιτικούς όπως ο Π. Καμμένος. Η χώρα έγινε ανασφαλής για τους πρόσφυγες.
Η ΕΕ έχει υπάρξει υπερβολική αργή στο να αντιμετωπίσει τις πολιτικές της Ελλάδας προς τους μετανάστες, αλλά επίσης και στην αντιμετώπιση του μεγαλύτερου ζητήματος για το πώς να σχεδιάσει ένα δίκαιο σύστημα της ΕΕ, που να μοιράζεται το βάρος της αντιμετώπισης του προβλήματος.
Για την ώρα, σύμφωνα με τους κανόνες του Δουβλίνου, η χώρα της ΕΕ στην οποία εισέρχεται πρώτα ένας μετανάστης, πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη για το αίτημα ασύλου του εν λόγω προσώπου. Αν οι πρόσφυγες μετακινηθούν σε άλλη χώρα της ΕΕ παρανόμως, αυτή η χώρα έχει το δικαίωμα να τους στείλει πίσω σε αυτή που πρώτα έφτασαν.
Η Ιταλία, με τεράστια ροή προσφύγων, έχει συχνά αντιμετωπίσει το πρόβλημα αρνούμενη να δεχθεί τους μετανάστες, και αντί αυτού αφήνοντας τους να φύγουν από την Ιταλία για ένα άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ. Δεδομένου ότι συχνά οι άνθρωποι δεν έχουν επίσημα έγγραφα, κάποιες κυβερνήσεις δεν έχουν ιδέα από ποια χώρα ήρθαν.
Αλλά αυτά τα προβλήματα δεν αποτελούν δικαιολογία για τον Αλ. Τσίπρα να κάνει τους μετανάστες πιόνια στις διαπραγματεύσεις του με τις χώρες της ευρωζώνης για την διάσωση της Ελλάδας. και έχοντας και όλα τα αριστερά διαπιστευτήρια, η κρίση χρέους δεν είναι δικαιολογία ώστε ο Αλ. Τσίπρας να αγνοήσει τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες. Η κυνική χρήση των προσφύγων από την Ελλάδα είναι ντροπή. Και η απειλή στο Βερολίνο να επιτρέψει στους τζιχαντιστές να εισέλθουν στη Γερμανία, είναι μια επικίνδυνη ρητορική.
Σαν να μην ήταν αρκετό αυτό για να δηλητηριάσει περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου –το οποίο στο κάτω-κάτω είναι ο μεγαλύτερος πληρωτής της Ελλάδας- στις 10 Μαρτίου ο Αλ. Τσίπρας και ο Ν. Παρασκευόπουλος, ο Έλληνας υπουργός Δικαιοσύνης, ήγειραν το πολύ ευαίσθητο ζήτημα της αποζημίωσης για την ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα στο διάστημα 1941-1944.
Στη διάρκεια συζήτησης στην ελληνική Βουλή, ο Αλ. Τσίπρας συνέδεσε τις δεσμεύσεις της Ελλάδας με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλίσει ότι «όλες οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις προς την Ελλάδα και τους Έλληνας θα εκπληρωθούν». Πρόσθεσε ότι η Ελλάδα θα αναβιώσει και θα ενισχύσει μια ειδική επιτροπή για να προωθήσει την αξίωση αποζημιώσεων κατά της Γερμανίας.
Ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε την Γερμανία ότι χρησιμοποιεί «νομικά κόλπα» για να αποφύγει να καταβληθεί αποζημίωση για την ναζιστική κατοχή στη χώρα. Στο μεταξύ, ο Ν. Παρασκευόπουλος απείλησε να κατασχέσει γερμανική κρατική περιουσία για να αποζημιώσει τα θύματα των ναζί το 1994 στο Δίστομο, όπου σκοτώθηκαν 218 άνθρωποι.
Η γερμανική κυβέρνηση έσπευσε να απαντήσει. «Είναι πεποίθησή μας ότι τα ερωτήματα για επανορθώσεις και αποζημιώσεις έχουν επιλυθεί πολιτικά και νομικά», τόνισε ο εκπρόσωπος της Merkel, Steffen Seibert, στις 11 Μαρτίου. Το 1960, η Γερμανία κατέβαλε 115 εκατ. γερμανικά μάρκα (74 εκατ. δολάρια) στους Έλληνες θύματα των εγκλημάτων των ναζί.
Ίσως το Βερολίνο πιστεύει ότι –ή τουλάχιστον ελπίζει- το ζήτημα έκλεισε. Αλλά η Γερμανία δεν θα πρέπει να έχει αυταπάτες. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει τις επανορθώσεις ως πιόνι στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και στο παρελθόν. Το 2000, η τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση απείλησε να κατασχέσει το γερμανικό πολιτικό κέντρο Goethe Institute, ένα γερμανικό σχολείο, και ένα γερμανικό αρχαιολογικό ινστιτούτο εάν το Βερολίνο δεν εγκατέλειπε τις ενστάσεις της για να ενταχθεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Η Γερμανία ενέδωσε. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου