GuidePedia

0


Με τον Λάζαρο Μαύρο 
Σ Ε ΔΥΟ κύριους άξονες, στρατιωτικό & διπλωματικό, που ο καθένας τους υποστηρίζει, συμπληρώνει κι υποβοηθεί τον άλλο, προελαύνει η Τουρκία στις επιχειρήσεις της για να επιβάλει τον στρατηγικό της έλεγχο επί της Κύπρου. Και, διά της Κύπρου, στην Ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβανομένης και της ΑΟΖ με τα πλούσια υποθαλάσσια Κοιτάσματα.
Δ Ι Α ΤΗΣ στρατιωτικής ισχύος: Η Τουρκία, αξιοποιώντας το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε με πόλεμο το 1974 στην Κύπρο και την έκτοτε εδραίωση της στρατιωτικής κατοχής των βορείων εδαφών της νήσου - μ’ ένα επί τόπου επιθετικώς ταγμένο πλήρους συνθέσεως ετοιμοπόλεμο Σώμα Στρατού (11ο ΣΣ), υπό την άμεση υποστήριξη της πολεμικής της αεροπορίας - καθώς, επίσης, και τη διαρκή παρουσία των μονάδων του πολεμικού της ναυτικού και στις νότιες θάλασσες της Κύπρου, εκμεταλλεύεται προπάντων:
  • (α) Τα φοβικά σύνδρομα Αθηνών και Λευκωσίας έναντί της.
  • (β) Την ολιγωρία κι έλλειψη βούλησης Ελλάδος και Κύπρου ν’ αντιτάξουν απέναντί της ικανή αποτρεπτική στρατιωτική ισχύ και:
  • (γ) Την εκ των δύο πρώτων λόγων (α) & (β), αδυναμία Αθηνών και Λευκωσίας να συμπήξουν εμπράκτως αποτελεσματικές αποτρεπτικές συμμαχίες, με άλλους προσφερόμενους γείτονες (Ισραήλ, Αίγυπτο) ή ενδιαφερόμενους όπως ενδεχομένως η Ρωσία κ.ο.κ.
Ε Χ Ε Ι ΤΗ βεβαιότητα η Τουρκία ότι, ο στρατιωτικός εξαναγκασμός που η ίδια επιβάλλει έναντι ψοφοδεών, με την «πολιτική των κανονιοφόρων», θα της αποφέρει τα επιδιωκόμενα κέρδη. Χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε κανονιά…

Δ Ι Α ΤΗΣ διπλωματικής οδού η Τουρκία διαθέτει υπέρ της, σε επίπεδο ΟΗΕ, ΕΕ και πάντων των σημαντικών για την περιοχή δυνάμεων της διεθνούς κοινότητας, όσα κέρδη έχει εξασφαλίσει έως τώρα από τις ελληνικές υποχωρήσεις στις 37 ετών διαδικασίες «διακοινοτικών» συνομιλιών για λύση του Κυπριακού:

- Το σημαντικότερο χαρτί της Τουρκίας είναι το Συνεταιριστικό Διζωνικό περιεχόμενο της λύσης, που υποχωρούντες οι Έλληνες συμφώνησαν να διαπραγματεύονται με τα όργανά της στην «τ/κ κοινότητα».

- Το σπουδαιότερο για την Τουρκία χαρτί, αποτελούν (α) το Joint Statement Χριστόφια - Ταλάτ 23ης Μαΐου 2008 και (β) η Joint Declaration Αναστασιάδη - Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου 2014:

- Ο συμφωνημένος, υπό αμφοτέρων, να επιτευχθεί Διζωνικός Συνεταιρισμός Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντων Κρατών. Ολόκληρος συγκυριαρχούμενος ισοτίμως ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ως εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησία, επί ολοκλήρου της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένων και των Κοιτασμάτων της ΑΟΖ.

Α Θ Η Ν Α & Λευκωσία, απειλούνται με στραγγαλισμό από τις δύο δαγκάνες. Τις οποίες, αμφότερες επέτρεψαν, με τις υποχωρήσεις και τον Ριψασπιδισμό τους, ν’ αναπτύξει η Τουρκία εναντίον του Ελληνισμού: Τη στρατιωτική και τη διπλωματική της υπεροπλία. Και την μεν πρώτη, άπαντες της εν Ελλάδι και εν Κύπρω Κομματοκρατίας ομολογούν. Τη δεύτερη, όμως, ως «διζωνικώς» συνένοχοι και… παντελώς ξεβράκωτοι, την αποκρύπτουν. Προπάντων οι επειγόμενοι για «επιστροφή στις διαπραγματεύσεις»…
Σημερινή
πηγή

Δημοσίευση σχολίου

 
Top