Ενδιαφέρουσες όσο και περίεργες είναι οι εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας, αφού οι «σκόρπιες» πληροφορίες που διακινούνται σε περισσότερο ή λιγότερο έγκυρους εξειδικευμένους στα αμυντικά ζητήματα ιστοχώρους, δημιουργούν την αίσθηση ότι οι παρασκηνιακές διεργασίες είναι πολλές…
Μια είδηση που τράβηξε την προσοχή μας, ήταν το συντριπτικό πλήγμα των ιρακινών δυνάμεων εναντίον εξτρεμιστικών ομάδων – οργανώσεων μαχητών που διατηρούσαν σχέσεις με την Αλ Κάιντα, οι οποίες είχαν οπισθοχωρήσει και από το συριακό έδαφος όπου μάχονταν τα στρατεύματα του Άσαντ, βρέθηκαν σε δυο στρατόπεδα – βάσεις στο γειτονικό Ιράκ.
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται στους ιστοχώρους, είναι πως οι Ιρακινοί είχαν τις πληροφορίες που τους οδήγησαν στη στρατιωτική επιχείρηση εξουδετέρωσης των εξτρεμιστών. Αυτό υπονοεί, ότι θεωρείται σχεδόν αδύνατο να μπορούσαν από μόνοι τους οι Ιρακινοί, αυτόνομα, χωρίς τη συνδρομή από άλλες πλευρές, να τις διαθέτουν.
Κατά συνέπεια, οι πιθανές πηγές προέλευσης τέτοιων πληροφοριών είναι δύο: Είτε τις έδωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε τις έδωσαν οι ιρανικές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με όσα καταγράφονται, η πρώτη πηγή προέλευσης θα πρέπει να θεωρείται απίθανη, κάτι όμως το οποίο στη δική μας τη λογική δεν θεμελιώνεται επαρκώς.
Εκ προοιμίου βέβαια ξεκαθαρίζουμε, ότι το να δίνουν πληροφορίες οι ιρανικές υπηρεσίες στη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης για την εξουδετέρωση δυνάμεων που πλήττουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο, ηγέτη της Συρίας, το θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο.
Σχεδόν παράλληλα με την ανωτέρω είδηση για την εξουδετέρωση των δυο στρατοπέδων εξτρεμιστών ισλαμιστών μαχητών, δημοσιευόταν και η είδηση της παράδοσης 75 πυραύλων τύπου Hellfire και μη επανδρωμένων αεροχημάτων τύπου ScanEagle από τις ΗΠΑ στις ιρακινές ένοπλες δυνάμεις. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν και την άμεση παράδοση 48 UAV τύπου Raven, ενώ οι ιρακινές δυνάμεις διαθέτουν ήδη μικρό αριθμό αερόστατων με σημαντικές δυνατότητες στον τομέα της επιτήρησης.
Διευκρινίζεται μάλιστα, ότι ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες με δράση και στη Συρία όπως η «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ» τρομοκρατούσαν πόλεις στα βορειοδυτικά της χώρας, εκεί δηλαδή ακριβώς όπου οπισθοχώρησαν εγκαταλείποντας τη Συρία. Αμερικανικές μάλιστα πηγές των υπηρεσιών πληροφοριών, παραδέχθηκαν στους New York Times ότι έχουν χαρτογραφηθεί οι «περιοχές ενδιαφέροντος» στο Ιράκ και οι πληροφορίες παραχωρούνται στην κυβέρνηση της χώρας.Κατά συνέπεια, συνεργασία υπάρχει στον τομέα των πληροφοριών, κάτι που οδηγεί σε άλλα δύο ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι, ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την εξουδετέρωση των ακραίων ισλαμιστικών ομάδων μαχητών, διότι απειλούν τους Κούρδους οι οποίοι δεν αποτελούν μυστικό ότι «προστατεύονται» από τις ΗΠΑ, ενώ όλα δείχνουν ότι η περιοχή συνολικότερα μπαίνει σε διαδικασίες εκ νέου χάραξης συνόρων…
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που τα οπλικά συστήματα που παραχωρούνται στους Ιρακινούς είναι εξαιρετικά χρήσιμα για την τακτική κατάσταση (κατά των ισλαμιστών), χωρίς όμως να αλλάζουν δραματικά τις ιρακινές επιχειρησιακές δυνατότητες σε περίπτωση που για τον οποιονδήποτε λόγο αλλάξει ο αντίπαλος… Η παραχώρηση συστημάτων όπως τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64 Apache καθυστερούν χαρακτηριστικά, ενώ αναμένεται να διαπιστωθεί εάν θα παραδοθούν τελικά τα μαχητικά τύπου F-16 που έχει παραγγείλλει η Βαγδάτη…
Συνεργαζόμενοι όμως και με τη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης, οι ΗΠΑ επιχειρούν να κρατήσουν «ζωντανή» την επικοινωνία, ενώ ταυτόχρονα εμμέσως εξυπηρετούν και τους στόχους του Ιράν, που περιλαμβάνουν την εξουδετέρωση όσων απειλούν το συριακό καθεστώς, αν και αυτό έχει πλέον εμφανώς το «πάνω χέρι» στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο του εμφυλίου.
Εάν υπάρχει κάποιου είδους «συνεργασία» ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη, αυτή είναι άτυπη και αντανακλά μάλλον τη σύμπτωση των συμφερόντων σε επιμέρους θέατρα, έστω στο τακτικό επίπεδο, αν και δεν είναι πλέον λίγοι οι έγκυροι αναλυτές που υπογραμμίζουν την – σχεδόν – ταύτιση των συμφερόντων του σιιτικού κόσμου με τα αμερικανικά συμφέροντα στο στρατηγικό επίπεδο, θεωρώντας ότι αυτή η πραγματικότητα έχει οδηγήσει τις ΗΠΑ στην προσπάθεια εξεύρεσης μη στρατιωτικής λύσης στο πρόβλημα με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου