Μόνο έκπληξη δεν πρέπει να προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές που έγιναν στη χώρα στις αρχές του 2010 οι πολίτες της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας ψήφισαν... Μόσχα! Η κάλπη ανέδειξε νικητή τον Βίκτορ Γιανούκοβιτς, τον άνθρωπο που συμπαθεί ιδιαιτέρως τόσο η ουκρανική ελίτ όσο βέβαια και το Κρεμλίνο.
Παρ' όλα αυτά, η απόφαση του Κιέβου να αναστείλει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή τις προετοιμασίες για τη σύναψη συμφωνίας με την Ε.Ε., μόλις μία εβδομάδα πριν από τη Σύνοδο της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης στο Βίλνιους της Λιθουανίας, προκάλεσε έντονο πολιτικό σοκ στη Δύση. Ολοι περίμεναν ότι αυτή τη φορά στη χώρα-γέφυρα ανάμεσα σε Ε.Ε. και Ρωσία θα υπερίσχυε η «φιλοευρωπαϊκή λογική», αντ' αυτού όμως η Ουκρανία για ακόμη μία φορά γεωγραφικά κοίταξε στα δεξιά της, προς τη Μόσχα, αποφασίζοντας να ξεκινήσει εκ νέου συνομιλίες με τη Ρωσία για την υπογραφή οικονομικής συμφωνίας.
Η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν έντονη, με αποτέλεσμα χθες να βγουν στους δρόμους μερικές χιλιάδες διαδηλωτές αιτούμενοι η Ουκρανία να επιστρέψει στο τραπέζι του διαλόγου με τους Ευρωπαίους.
Ο εθνικός ύμνος της χώρας λέει ότι «δεν πέθαναν ακόμη της Ουκρανίας η δόξα και η λευτεριά». Στο πεδίο των διπλωματικών μαχών όμως τα οικονομικά συμφέροντα είναι αυτά που υπερτερούν και καθορίζουν τελικά τις πολιτικές επιλογές.
Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης υποστήριζαν ότι η απόφαση μπορεί να αποτελέσει ακόμη και την αφορμή για την αποπομπή του Γιανούκοβιτς. Οπως τόνιζε όμως χθες ο πρωθυπουργός της χώρας Μίκολα Αζάροφ, «η συγκεκριμένη δύσκολη απόφαση» ήταν «η μοναδική επιλογή», δεδομένης της δεινής οικονομικής κατάστασης της ουκρανικής οικονομίας, η οποία εν πολλοίς οφείλεται στις σκληρές απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Την τακτική του καρότου και του μαστιγίου υιοθέτησε από την πλευρά της η Ε.Ε., η οποία απάντησε στις εξελίξεις διά στόματος Κάθριν Αστον, της επιτρόπου για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας. Η Αστον, αφού αναφέρθηκε στο γεγονός ότι «το μέλλον της Ουκρανίας βρίσκεται μέσα σε μια ισχυρή σχέση με την Ε.Ε.», τόνισε με νόημα και τον πιθανό αντίκτυπο που θα είχε η απόφαση στις ξένες επενδύσεις στη χώρα.
Η ουσία είναι ότι η υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης θα άνοιγε τον δρόμο για βελτιωμένες οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την Ε.Ε. Μια τέτοια «στροφή» όμως, όπως καθιστούσε σαφές προς το Κίεβο η Μόσχα τον τελευταίο καιρό, θα είχε το... κόστος της, καθώς ένα μεγάλο μέρος των εμπορικών συναλλαγών της Ουκρανίας, που αποτελεί τη σημαντικότερη χώρα διέλευσης του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, διεξάγεται με τη Ρωσία.
Γιώργος Τραπεζιώτης
πηγή
Δημοσίευση σχολίου