Η Άγκυρα καλεί την ΕΕ να προσέξει την τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα!
Αφορμή η άρνηση Ερντογάν για επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης
Η Τουρκία αποδεικνύει πως δεν "κωλύεται" να προσπαθεί να εκμεταλλευθεί υπέρ των δικών της συμφερόντων, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και παραβιάζοντας διεθνείς συνθήκες (συνθήκη της Λοζάνης), αλλά και τις εξόφθαλμες παραβιάσεις της προς το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο (κλείσιμο σχολής της Χάλκης).
Βέβαια, η Τουρκία έχει αποδείξει -στο βάθος της ιστορίας- πως δεν αποδέχεται ούτε διεθνείς συμβάσεις, ούτε διεθνείς αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά ούτε και την δική της την υπογραφή, όταν βλάπτονται τα συμφέροντά της. Φυσικά, με μία τέτοια χώρα κανείς δεν μπορεί να συζητήσει, αφού η βάση οποιασδήποτε συζήτησης, αλλά και το αποτέλεσμά της, ξεκινάει με τη φράση "τι θα κερδίσει η Τουρκία" και τελειώνει με τη φράση "τι κέρδισε η Τουρκία".
Εδώ και πολλά χρόνια η ωμή παρεμβατικότητα της Άγκυρας στην εσωτερική πολιτική της Ελλάδας, αποτελεί ένα εξωφρενικό παγιωμένο γεγονός, απέναντι στο οποίο οι Ελληνικές κυβερνήσεις δείχνουν να είναι από φοβικές έως... ιδιαίτερα ύποπτα υποχωρητικές. Ακόμη και όταν η Άγκυτα θέτει ευθέως θέμα τουρκικής εθνικής μειονότητας στη Θράκη (παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λοζάνης), η Αθήνα το αντιμετωπίζει σε μία μόνιμη χλιαρή βάση είτε δια των αναφορών των διεθνών συνθηκών, είτε δια της σιωπής ακόμη και όταν διαπιστώνεται επισήμως η δημιουργία ενός τουρκικού παρακράτους στην Θράκη, το οποίο ασκεί πιέσεις και τρομοκρατεί Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες (περίπτωση ιμάμη που απειλήθηκε από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής).
Δυστυχώς, κι ενώ είχε επισημανθεί η "τάση εξάπλωσης" της τουρκικής παρεμβατικότητας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, η Αθήνα αντιμετώπισε νωχελικά έως επικίνδυνα την "είσοδο" πρακτόρων της Άγκυρας στη Ρόδο και στην Κω (απέλασε τον εμπλεκόμενο πράκτορα της ΜΙΤ), με αποτέλεσμα σήμερα η τουρκική εξωτερική πολιτική να απαιτεί αναγνώριση μειονοτικών δικαιωμάτων και σε αυτή την περιοχή!!!
Και το θράσσος της Άγκυρας είναι αντιστρόφως ανάλογο με τα ανύπαρκτα "διπλωματικά ατού" που διαθέτει, αφού λίαν προσφάτως ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός αρνήθηκε να υλοποιήσει δέσμευση της Τουρκίας προς τη διεθνή κοινότητα, όταν δεν δέχθηκε την επαναλειτουργία της σχολής της Χάλκης. Αυτή η άρνηση της κυβέρνησης Ερντογάν να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης απασχολεί τον τουρκικό τύπο και αναγκάζει την Άγκυρα να δικαιολογηθεί, ιδιαίτερα μετά τις σοβαρές επικρίσεις της Κομισιόν, στις Βρυξέλλες.
Αντιδρώντας, το υπουργείο Εξωτερικών επιχειρεί τώρα να μεταφέρει το ζήτημα στο "πρόβλημα" της κατάστασης της "τουρκικής μειονότητας" στην Ελλάδα και καλεί την ΕΕ να παρέμβει.
Η Τουρκία ελπίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση "θα δείξει τώρα ενδιαφέρον για την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας σε χώρες της Ευρώπης", δήλωσε ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Λεβέντ Γκιουμρουκτσού σχολιάζοντας τις επικρίσεις της ΕΕ κατά της κυβέρνησης του κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.Η Κομισιόν σχολιάζοντας την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης για τη Σχολή της Χάλκης τόνισε ότι η Τουρκία οφείλει να εξασφαλίζει την εκπαίδευση των μειονοτήτων της "ως εκδήλωση σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα των τούρκων πολιτών και όχι σαν ζήτημα διαβουλεύσεων είτε διμερών σχέσεων".
Σε απάντηση ο εκπρόσωπος του υπουργείου υποστήριξε ότι "είναι τόσο σοβαρά τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη, όπως το γεγονός ότι στερείται του δικαιώματος να καθορίζει η ίδια την εθνική της ταυτότητα και να εκλέγει η ίδια τους θρησκευτικούς ηγέτες της όπως και το ότι στους αυτόχθονες στα Δωδεκάνησα δεν τους παραχωρείται ούτε καθεστώς μειονότητας, ώστε να προκαλέσουν την προσοχή της ΕΕ".
Έτσι, η ελληνική εξωτερική πολιτική επαναλαμβάνει τον κάκιστο εαυτό της, απέναντι σε μία αδιάλλακτη τουρκική στάση και δεν τολμά να θέσει την Τουρκία απέναντι σε μία σκληρή και αποφασιστική Ελληνική στάση μέσω ενός casus belli ή μέσω μίας απόφασης άμεσης απέλασης και δήμευσης των περιουσιών όσων μουσουλμάνων της Θράκης θεωρούν πως είναι Τούρκοι. Παραδόξως, οι εξ Αθηνών αποφασίζοντες για την τύχη των παραμεθόριων περιοχών της Ελλάδας, δεν κατανοούν την αποτυχημένη τακτική της διαλλακτικότητας (που έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια της υποχωρητικότητας) απέναντι στην ολοένα αυξανόμενη θρασύτητα της Άγκυρας.
Το χειρότερο όλων είναι πως δεν υπάρχει καμία οργάνωση ούτε σε επίπεδο άμεσης αντιμετώπισης των "διπλωματικών" παρεμβάσεων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, έστω και μέσω δημιουργίας ομάδων εξειδικευμένων στα ελληνοτουρκικά θέματα επιστημόνων και πρώην κρατικών υπαλλήλων, οι οποίοι θα μπορούσαν να ακολουθούν τα βήματα των τούρκων διπλωματών (αλλά και κάποιων οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κατασυκοφάντησης της Ελλάδας) και να καταρρίπτουν άμεσα τις οποιεσδήποτε παρεμβάσεις τους στα διεθνή φόρα.
Δυστυχώς, παρατηρώντας αυτή την πρόσφατη πρόκληση της Τουρκίας, διαπιστώνουμε πως το "κράτος του Μαξίμου" δεν διαθέτει ούτε απαραίτητη φαντασία, αλλά ούτε και απαραίτητη θέληση να αντιμετωπίσει τις τουρκικές προκλήσεις, επιτρέποντας έτσι στην Άγκυρα (αφού δεν συναντά κανένα ουσιαστικό εμπόδιο στην υλοποίηση των "παρεμβάσεών" της) να αυξάνει ποσοτικά και ποιοτικά τις παρενοχλήσεις της, δημιουργώντας έτσι ένα πλήθος περιπτώσεων προς αντιμετώπιση από την Ελληνική πλευρά, που εμμένει να σιωπά (ένοχα;), με τους κρατικούς και πολιτικούς αρμόδιους να είναι επί της ουσίας παρατηρητές του αυξητικού φαινομένου ενοχλήσεων, παρεμβάσεων και της εν γένει τουρκικής παρουσίας της Τουρκίας σε αυστηρά εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας...
Αυτή ακριβώς η στάση της Ελληνικής πλευράς, αποτελεί προμήνυμα ιδιαίτερα δυσάρεστων εξελίξεων, αφού η Τουρκία κερδίζει στις εντυπώσεις απέναντι σε "αρμοδίους" της Ελλάδας, που δεν είναι διατεθειμένοι να δώσουν καμία "μάχη" και περνώντας στην "αντεπίθεση" να μεταβάλλουν στον απόλυτο βαθμό την σημερινή άκρως επικίνδυνη εθνικά κατάσταση που επικρατεί στα ελληνοτουρκικά...
Επιτέλους, εάν αυτοί που κυβερούν ισχυρίζονται πως είναι "πατριώτες", σήμερα είναι η καταλληλότερη στιγμή να το αποδείξουν. Γιατί, αν δεν το κάνουν, με έναν απολύτως σαφή και ενδεδειγμένο τρόπο, ενδέχεται λίαν συντόμως να βρεθούν αντιμέτωποι με τον αντιστρόφως ανάλογο χαρακτηρισμό του "πατριώτη"...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου