του Γιώργου Μοτσάκου*
Η Συμφωνία της Γενεύης απέδειξε ότι η επιρροή του Κρεμλίνου στο παγκόσμιο γίγνεσθαι αυξάνεται με αλματώδη ρυθμό. Η έκφραση που ακούγεται διεθνώς όλο και πιο συχνά, ειδικά μετά την συμφωνία του Ρώσου ΥΠΕΞ Λαβρόφ και του αμερικανού Κέρι, είναι ότι «η Ρωσία είναι πίσω από όλα». Έτσι και τώρα, πολλές από τις ερωτήσεις που έμοιαζαν βέβαιες, εμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο, αναφέρει η εφημερίδα Independent σε σχετικό άρθρο της. Σύμφωνα με το βρετανικό δημοσίευμα, η συμφωνία η οποία επιτεύχθηκε μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πιστοποίησε ότι η «άποψη» της Μόσχας στη διεθνή σκηνή «μετράει». Η θέση της Ρωσίας σχετικά με τη Συρία ως συμμάχου του Άσαντ είναι επωφελής για το Κρεμλίνο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Μόσχα κατάφερε να ανακτήσει πλήρως τη δύναμη και την θέση της Σοβιετικής Ένωσης στην διεθνή σκηνή, αλλά η βρετανική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να υποχωρήσει στο θέμα της Συρίας.
Δυόμισι χρόνια πριν, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ δεν είχαν καμία διστακτικότητα στην εισβολή τους στην Λιβύη, ανατρέποντας τον Μουαμάρ Καντάφι, κάτω από τον «μανδύα» μίας περιορισμένου χαρακτήρα ανθρωπιστικής επιχείρησης. Για τη Ρωσία, η λιβυκή πανωλεθρία ήταν η τελευταία σε μια σειρά από διεθνείς αποτυχίες στην εξωτερική πολιτική της μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Αυτό που έχει τώρα αλλάξει ριζικά την κατάσταση είναι η στρατιωτική και πολιτική εξασθένιση των ΗΠΑ, λόγω της ήττας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Επιπλέον , η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τις «κάκιστες αποφάσεις» του Λευκού Οίκου για την Συρία, με δεδομένο ότι χωρίς να μελετηθούν όλες οι παράμετροι «αποφασίσθηκε» ότι πρέπει να απαλλαγεί η «διεθνή κοινότητα» από τον Σύρο Πρόεδρο Άσαντ με τρόπο τόσο εύκολο όσο ήταν με τον Μουαμάρ Καντάφι .
Στην Ευρώπη και την Ουάσινγκτον έχουν ξεχάσει ότι το καθεστώς του Καντάφι στη Λιβύη είχε αποτύχει παταγωδώς στο εσωτερικό του και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Λίβυων ανταρτών θα αποτύγχαναν πλήρως εάν δεν υποστηριζόντουσαν από μεγάλης κλίμακας αεροπορική εκστρατεία του ΝΑΤΟ εναντίον των δυνάμεων του Λίβυου δικτάτορα .
Εάν η αεροπορική επιχείρηση αποτύγχανε, οι Λίβυοι αντάρτες δεν θα κέρδιζαν ποτέ μόνοι τους . Το σενάριο αυτό , σύμφωνα με την εφημερίδα The Independent , εφαρμόζεται και στη Συρία .
Οι ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία ήταν ασυνεπής, επειδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρίσκεται σε αντίθεση ταυτοχρόνως τόσο με την συριακή αντιπολίτευση ( ομάδες που υποστηρίζονται από την Αλ Κάιντα) όσο και με τον Bashar al – Assad. Διότι η Ουάσιγκτον «φοβάται» ότι εάν ο Άσαντ αποχωρήσει τώρα από την εξουσία, μπορεί κάλλιστα να πάρουν την θέση του σε ολόκληρα τμήματα της Συρίας ομάδες ανταρτών που συνδέονται με την «Αλ Κάιντα» . Ωστόσο, το δίλημμα επιλύθηκε σύντομα. Ο Σύρος Πρόεδρος Assad δεν προτίθεται να παραιτηθεί με τίποτε.
Οι ομάδες των ανταρτών της αντιπολίτευσης που σχετίζονται με την ομάδα » Al – Nusra Front » , που συνεργάζεται με την » Αλ Κάιντα » , κερδίζουν όλο και περισσότερη δύναμη. Και έτσι , όταν ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ προσπάθησε να υποβαθμίσει τις επιπτώσεις της « Αλ – Κάιντα » στη Συρία , ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε : «Λέει ψέματα. Ο ίδιος το ξέρει ότι είναι ψέματα. Είναι λυπηρό».
Ο συριακός εμφύλιος πόλεμος έχει προκαλέσει πολλές ανατροπές και μεταστροφές, πολλές από τις οποίες δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί . Ωστόσο, μετά τον πόλεμο, η χώρα θα πρέπει να αποδυναμωθεί και να διαιρεθεί . Για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα αποτελέσει πλέον εμπόδιο, προκειμένου να δημιουργήσει εκεί ( Συρία) τους δικούς της κανόνες .
Τώρα όμως στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται τα χημικά όπλα και όχι η εξόντωση του Bashar al – Assad, όπως ήταν πριν. Έτσι τώρα η ανακάμπτουσα Ρωσία , η οποία αντιτίθεται στα αρχικά τα σχέδια των ΗΠΑ, έκανε μια συμφωνία για το θέμα της Συρίας μη επιτρέποντας την ήττα του «προστατευόμενου της» καταλήγει το δημοσίευμα .
πηγή
Δημοσίευση σχολίου