Οι New York Times με ένα κατατοπιστικότατο γράφημα παρουσιάζουν την αυξανόμενη επιρροή του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή (σύνδεσμος). Όπως είναι γνωστό ο Κουρδικός αγώνας για ένα ανεξάρτητο κράτος έχει ανεβάσει ταχύτητα με καταλύτη την 18μηνη πλέον εμφύλια σύγκρουση στη Συρία. Οι απανταχού Κούρδοι, όντες διεσπαρμένοι σε τέσσερα κράτη από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Ιράν) μετά από τον παρεμβατισμό των Συμμάχων -οι Κούρδοι τον ονομάζουν προδοσία- εκμεταλλεύονται την έκρυθμη κατάσταση στη Μ.Ανατολή με αρκετά μεγάλη επιτυχία και έχουν καταφέρει να κερδίσουν καθεστώς ημιαυτονομίας σε αρκετές περιοχές, με κυριότερη αυτή στο Βόρειο Ιράκ.
Στην "πρωτεύουσα" του Ιρακινού Κουρδιστάν, το Erbil, ο ηγέτης των Κούρδων Massoud Barzani έχει καταφέρει να εγκαταστήσει μια σχετικά ευημερούσα κοινότητα Κούρδων, η οποία μοιάζει όλο και περισσότερο με ανεξάρτητο κράτος. Μετά την επιτυχή συνεννόηση των Κούρδων με την μετα-πολεμική Ιρακινή κυβέρνηση, η οποία οδήγησε στο ημιαυτόνομο κρατίδιο στο Β.Ιράκ, ο Barzani αποσκοπεί στην ένωση των διάφορων κουρδικών απελευθερωτικών οργανώσεων υπό τη σκέπη του Ανώτατου Κουρδικού Συμβουλίου. Τον περασμένο Ιούλιο κατάφερε να ενώσει πάνω από δέκα οργανώσεις με αυτό τον τρόπο και τώρα αποσκοπεί στην αδελφοποίηση και τελικά ένωση με τους Σύρους Κούρδους.
Οι Κούρδοι ισορροπούν σε ένα τεντωμένο σχοινί, προσπαθώντας από τη μια πλευρά να ισορροπήσουν τις ανάγκες του αγώνα τους απέναντι στην Τουρκική κυβέρνηση και να διεκδικήσουν ένα "ζωτικό χώρο" στη μεταπολεμική Συρία από την άλλη, γεγονός που τους κάνει σχετικά διαλλακτικούς με το μισητό κατ' αυτούς καθεστώς του Bassar Al Assad. Επιθυμούν ένα ενιαίο κράτος, με περιοχές από την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν, ωστόσο είναι διατεθειμένοι να δεχθούν ένα αυτόνομο κρατίδιο μέσα στα συριακά σύνορα μετά το πέρας του εμφυλίου πολέμου -ως ένα ενδιάμεσο βήμα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου