■ Αναβαθμίζει επισήμως τη μειονότητα σε κορυφαίο θέμα εξωτερικής πολιτικής.
■ Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ, η επίλυση του προβλήματος των βραχονησίδων θα πρέπει να προηγηθεί της «αποτύπωσης των θαλασσίων συνόρων» μεταξύ των δύο χωρών.
■ Στην ιστοσελίδα του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ γίνεται για πρώτη φορά αναφορά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η «τουρκική κοινότητα σε Ρόδο και Κω»!
Σε κεντρικό θέμα της εξωτερικής πολιτικής της έχει αναγάγει το ζήτημα της μειονότητας στη Θράκη η Άγκυρα, επιλογή που στη συγκεκριμένη συγκυρία κατά την οποία η Τουρκία αντιμετωπίζει τόσες προκλήσεις, δείχνει την αποφασιστικότητα του καθεστώτος Ερντογάν να «επενδύσει» σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα στο μειονοτικό...
Οι κινήσεις, οι δηλώσεις και οι συνεχείς επισκέψεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων στη Θράκη, η ενίσχυση του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής και η διάθεση σε αυτό σημαντικών οικονομικών πόρων καθώς και η ανάθεση σε σημαντικούς θρησκευτικο-πολιτικούς παράγοντες, όπως ο Χαλίτ Ερέν, της «καθοδήγησης» της μειονότητας εντάσσονται στη στρατηγική επιλογή της νεοοθωμανικής εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν.
Στην ανανεωμένη, μάλιστα ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών το ζήτημα του «τουρκικού πληθυσμού στην Ελλάδα» περιλαμβάνεται μεταξύ θεμάτων όπως οι ευρωτουρκικές σχέσεις οι σχέσεις με το Ιράν και η αντίκρουση της Γενοκτονίας των Αρμενίων στα κορυφαία ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής που προβάλλονται υπό μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων για την τουρκική εξωτερική πολιτική (http:// www.mfa.gov.tr/questions.en.mfa).
Με τίτλο «Ποια είναι προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τούρκικος πληθυσμός στην Ελλάδα» περιγράφεται αναλυτικά ο κατάλογος των απαιτήσεων των ακραίων κύκλων της μειονότητας αλλά για πρώτη φορά εκτός των «150.000 Τούρκων της Θράκης» γίνεται επίσημα αναφορά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η «τουρκική κοινότητα σε Ρόδο και Κω», στις οποίες όπως επισημαίνει το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ. δεν αναγνωρίζει η Ελλάδα «μειονοτικά δικαιώματα».
«Παραβιάσεις» δικαιωμάτων
Το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ επιμένει στον όρο «τουρκική μειονότητα Δυτικής Θράκης», επικαλούμενο, μάλιστα τη Συνθήκη της Λωζάννης και παραθέτει τις «παραβιάσεις» των δικαιωμάτων της:
»- Άρνηση εθνικής ταυτότητας,
»- μη αναγνώριση των εκλεγμένων θρησκευτικών ηγετών, προβλήματα με τα βακούφια, θέματα ιθαγένειας (γίνεται αναφορά σε… 60.000 περιπτώσεις που έχει αφαιρεθεί η ιθαγένεια).
»- προβλήματα στην εκπαίδευση (νηπιαγωγεία σε μητρική γλώσσα, χαμηλό επίπεδο παρεχόμενης εκπαίδευσης σε μειονοτικά σχολεία, αίτημα για άνοιγμα νέων μειονοτικών σχολείων κ.λ.π.),
»- χαμηλή πολιτική εκπροσώπηση καθώς το όριο του 3% εμποδίζει τη μειονότητα να στείλει ανεξάρτητους βουλευτές στο Κοινοβούλιο, προβλήματα στην ελευθερία έκφρασης και των ΜΜΕ, ενώ ειδική αναφορά γίνεται στο θέμα της χρήσης του όρου «τουρκικός» από συλλόγους και ΜΚΟ στη Θράκη».
Ψηλά στην ατζέντα
Σε ό,τι αφορά στη Ρόδο και την Κω, που επιχειρείται από την Άγκυρα να μπει ως μειονοτικά ζήτημα στην ελληνοτουρκική ατζέντα το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ παρουσιάζει πλαίσιο αιτημάτων για την επίλυση των «προβλημάτων στη διαχείριση των βακουφιών, την άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων και την τουρκική εκπαίδευση».
Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά στο Αιγαίο -κάτι που γίνεται αναλυτικά στις συγκεκριμένες σελίδες για τις σχέσεις με την Ελλάδα-, ενώ, αντίθετα, επιχειρείται να δοθεί θετική εικόνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με τίτλο «Είναι δυνατόν να συζητούμε τελικά για επαναπροσέγγιση;», που προσφέρεται αναλυτική παρουσίαση των σχέσεων κυρίως μετά την περίοδο υπουργίας του Γ. Παπανδρέου το 1999-2004, κι έπειτα από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, το 2010.
Στις ανανεωμένες σελίδες του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ έχει ενδιαφέρον η περιγραφή των ελληνοτουρκικών σχέσεων μ' ένα κεντρικό κείμενο σχετικά με την «τουρκική αντίληψη για το Αιγαίο» κι ένα εκτενέστερο που περιγράφει σε πέντε κατηγορίες τα «Άλυτα προβλήματα του Αιγαίου».
Η Τουρκία θεωρεί ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο Αιγαίο πρέπει να βασίζονται στις εξής αρχές:
«Α) Το Αιγαίο είναι κοινή θάλασσα μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας.
»Β) Και οι δύο χώρες οφείλουν να σέβονται τα νόμιμα δικαιώματα και τα ζωτικά συμφέροντα της καθεμίας.
»Γ) Οι ελευθερίες που απολαμβάνουν στα διεθνή ύδατα και στο διεθνή εναέριο χώρο τα παράκτια κράτη αλλά και τρίτες χώρες δεν πρέπει να παραβιάζονται.
»Δ) Κάθε νέα δημιουργία θαλάσσιων ζωνών πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία συναίνεση και θα πρέπει να είναι δίκαιη (fair and equitable)».
Οι πέντε κατηγορίες στις οποίες κατατάσσει η Άγκυρα τα «Άλυτα προβλήματα του Αιγαίου» είναι οι εξής:
«1. Τα προβλήματα που σχετίζονται με τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας περιλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της οριοθέτησής τους.
»2. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, συμφώνα με τκ προβλέψεις της Συνθήκης της Λωζάννης και της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων.
»3. Το νομικό καθεστώς συγκεκριμένων γεωγραφικών σχηματισμών στο Αιγαίο.
»4. Οι διαφορές σχετικά με τον εναέριο χώρο του Αιγαίου που προέρχονται από την ελληνική διεκδίκηση εθνικού εναέριου χώρου 10 ν. μ. και την κατάχρηση (εξουσίας) επί του FIR από την Ελλάδα, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου.
»5. Οι επιχειρήσεις και οι δραστηριότητες Έρευνας και Διάσωσης (SAR)».
Αν και στην κατηγοριοποίηση αυτή επαναλαμβάνονται οι γνωστές θέσεις και διεκδικήσεις της Άγκυρας -αποφεύγοντας διακριτικά τις αναφορές περί casus belli και απειλών εναντίον της Ελλάδας που περιείχαν παλαιότερες αναρτήσεις του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ-, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η «κόκκινη γραμμή» που θέτει η Άγκυρα σε ό,τι αφορά στις «γκρίζες ζώνες».
Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. η επίλυση του προβλήματος των βραχονησίδων και των γεωγραφικών σχηματισμών, που δεν έχουν αποδοθεί ρητά στην Ελλάδα και βρίσκονται εγγύτερα στη μικρασιατική ακτή, θα πρέπει να προηγηθεί της «αποτύπωσης των θαλάσσιων συνόρων» μεταξύ των δύο χωρών.
Η αναφορά αυτή θέτει ουσιαστικά υπό αμφισβήτηση ολόκληρη τη διαδικασία των διερευνητικών επαφών, καθώς προφανώς είναι αδιανόητο για μια ελληνική κυβέρνηση να συζητά την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Τουρκία, συζήτηση για την οποία όμως η Άγκυρα θέτει ως προϋπόθεση την αποδοχή των «γκρίζων ζωνών», την αμφισβήτηση, δηλαδή, της ελληνικής κυριαρχίας επί απροσδιόριστου αριθμού βραχονησίδων στο Αιγαίο.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ
πηγή
Δημοσίευση σχολίου