Μερικές φορές, όπως συνηθίζεται να λέγεται, «η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε σαν φάρσα είτε σαν τραγωδία»… Το 1915-16 λοιπόν, οι τότε σύμμαχοι της ΑΝΤΑΝΤ, με πρωτεργάτη τη Γαλλία, επενέβησαν άμεσα και με δραματικά αποτελέσματα στα ελληνικά πράγματα, καθώς είχαν πειστεί ότι μόνο ένας Έλληνας πολιτικός εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους στην Ελλάδα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους αυτής ήταν να επιδείξουν ανοιχτά εχθρική στάση έναντι του ελληνικού λαού, για να τον υποχρεώσουν να στηρίξει τον Βενιζέλο. Και τότε έφτασαν στον σημείο να αποκλείσουν με τους στόλους τους την Ελλάδα και να αφήσουν τους Έλληνες, κυριολεκτικά να λιμοκτονήσουν – χιλιάδες πέθαναν. Δεν δίστασαν, με προτροπή του Βενιζέλου, να αποβιβάσουν στρατεύματα στην Αθήνα και να αντιπαρατεθούν με τους Έλληνες – εκατοντάδες υπήρξαν οι νεκροί εκατέρωθεν – ακόμα και να βομβαρδίσουν με τα θωρηκτά της Αθήνα, σκοτώνοντας άμαχους.
Τι κέρδισαν από την πολιτική αυτή; Την καταδίκη των Ελλήνων, αλλά ακόμα χειρότερα γι αυτούς, ΤΗ ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ. Ηττήθηκαν, εξαιτίας της κοντόφθαλμης πολιτικής τους στα Δαρδανέλια, χάνοντας άνδρες τους και πολλά πλοία τους, έχασαν τη σύμμαχό τους Σερβία, η οποία διαλύθηκε από τους αντιπάλους τους και παρέτειναν τις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου, οι οποίες θα είχαν απολύτως άλλη τροπή αν ο Ελληνικός Στρατός συμμετείχε. Η δε παράταση του αγώνα στο Μακεδονικό Μέτωπο και η ανάγκη ενίσχυσής του αφαίρεσε πολύτιμες δυνάμεις από το κύριο μέτωπο, το Δυτικό.
Σήμερα βλέπουμε την Ιστορία, τρόπον τινά να επαναλαμβάνεται. Για τον νέο Γάλλο πρόεδρο, «ο εκλεκτός της καρδιάς του», ήταν ο νέος Βενιζέλος, ο Ευάγγελος, και όχι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Το πρωτόκολλο, είπαν κάποιοι, επιβάλει στον αρχηγό ενός κράτους να βλέπει μόνο ομόλογους και ανώτερούς του και όχι απλούς αρχηγούς κομμάτων. Σωστά. Ο κ. Βενιζέλος όμως τι αλήθεια είναι; Ό,τι και ο κ. Τσίπρας. Και πάλι όμως, η αιτιολογία βρέθηκε.
Είναι φανερό ότι η Ευρώπη θέλει να στηρίξει τα «παλαιά άλογα», αυτά που σαφώς ευθύνονται για το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο σημερινό χάλι. Τα δύο – πρώην – μεγάλα κόμματα, είναι πρωτίστως υπεύθυνα για την σημερινή κατάντια. Φυσικά και η Αριστερά έχει μεγάλες ευθύνες, όμως δεν κυβέρνησε. Άλλοι ήταν οι υπεύθυνοι, υποτίθεται, κυβερνήτες, οι οποίο για λόγους πολιτικού κόστους υπέκυπταν ενίοτε στις παράλογες απαιτήσεις της ανέξοδης ρητορείας και της αντιπολίτευσης – και – της Αριστεράς.
Ωστόσο, η στάση της Ευρώπης αυτή, πιθανότατα θα έχει άσχημα αποτελέσματα για την ίδια, όπως η αντίστοιχη του 1916. Σε τελική ανάλυση το ζητούμενο για τους Ευρωπαίους είναι να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Γιατί πιστεύουν ότι θα το επιτύχουν με κυβερνήσεις και μέτρα που θα βρουν απέναντί τους μεγάλο, αν όχι τεράστιο, τμήμα του ελληνικού λαού; Μήπως η πολιτική τους είναι εξίσου κοντόφθαλμη με των προπατόρων τους; Μήπως τελικά αυτή η πολιτική τους οδηγεί στην διάλυση αυτού που θέλουν υποτίθεται να προστατέψουν;
Γιατί το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών, ακόμα κι αν είναι αυτό που πιστεύουν ότι τους εξυπηρετεί, θα αναδείξει πιθανότατα μια απολύτως βραχύβια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η οποία θα κληθεί να σηκώσει φορτίο τόσο βαρύ – μέτρα ύψους τουλάχιστον 14,5 δις – το οποίο δεν πρόκειται να το αντέξει και πολύ. Με την – επίσημη – ύφεση στο 5,3% για το 2012, έχουμε λόγους να πιστεύουμε, ότι οι εκλεκτοί των Ευρωπαίων, ακόμα και αν κυβερνήσουν τελικά, θα «καούν» από την καυτή πατάτα που τους περιμένει, αφήνοντας την Ελλάδα σε ακόμα χειρότερη κατάσταση και δίνοντας τροφή στο «αντίπαλο δέος», τον ΣΥΡΙΖΑ.Αν ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει την Ελλάδα δε θα είναι αποτέλεσμα της ψήφου του ελληνικού λαού, αλλά της ανοησίας ορισμένων, για να το πούμε πιο κομψά.
Του Παντελή Καρύκα
πηγή
Δημοσίευση σχολίου