1. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με τη σημερινή του απόφαση απέρριψε όλα τα αιτήματα που υποβλήθηκαν από την ΠΓΔΜ, πλην της διαπίστωσης ότι η Ελληνική Δημοκρατία, παρεμποδίζοντας την είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έχει παραβιάσει την υποχρέωσή της κατά την παράγραφο 1 του Άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να ασκεί ελεύθερη εξωτερική πολιτική αναφορικά με την ένταξη της ΠΓΔΜ σε Διεθνείς Οργανισμούς. Όπως εύστοχα ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών, το Δικαστήριο στην απόφασή του συμπεραίνει πως δεν θεωρεί απαραίτητο να διατάξει την Ελλάδα να μην επαναλάβει παρόμοια συμπεριφορά στο μέλλον.
2. Το πρωτεύον δικαιοδοτικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε πως η κρίση του για παραβίαση της παραγράφου 1 του Άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την Ελλάδα “…συνιστά κατάλληλη ικανοποίηση” για την ΠΓΔΜ. Κατ΄ουσίαν επιβεβαιώνεται ότι οι αποφάσεις του ΔΔΧ είναι συμβιβαστικές και λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την ισχύ των αντιδίκων. Το γεγονός αυτό αγνοείται συστηματικά από τους θιασώτες της ελληνοτουρκικής προσφυγής στο ΔΔΧ για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και όχι μόνο.
4. Η αμερικανικής έμπνευσης προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας ςτις 17 Νοεμβρίου 2008 σχετικά με την ερμηνεία και την εφαρμογή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας αποτελεί από μόνη της σημαντική επικοινωνιακή επιτυχία για τη γείτονα καθώς εμφάνισε την Ελλάδα κατηγορούμενη για παραβίαση διεθνών συνθηκών. Η Ελλάδα θα μπορούσε είτε να προσφύγει πρώτη στο ΔΔΧ κατά της ΠΓΔΜ είτε ακόμα και να καταγγείλει την ίδια την Ενδιάμεση Συμφωνία. Φυσικά δεν έπραξε τίποτα. Όπως σημείωσε το Δικαστήριο, η Ελλάδα επικαλέσθηκε παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την ΠΓΔΜ, αλλά απέδειξε μόνο μία περίπτωση, αυτή της χρήσης συμβόλου που απαγορεύει η παράγραφος 2 του Άρθρου 7 (Ήλιος της Βεργίνας το 2004), η οποία όμως διακόπηκε εντός του ίδιου έτους! Με απλά λόγια, το ελληνικό ΥΠΕΞ δε κατάφερε να αποδείξει τις συνεχείς και συνάμα προκλητικές παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από το καθεστώς Gruevski όταν αυτές καταγγέλθηκαν ακόμα και από την Ομογένεια, τον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Προς τι λοιπόν η ύπαρξη των μυστικών υπηρεσιών, των μυστικών κονδυλίων και των διπλωματικών μας αποστολών στο εξωτερικό; Μετά και τις αποκαλύψεις του πρέσβεως ε.τ. Αλέξανδρου Μαλλιά, θα πρέπει να καταλογισθούν ευθύνες στους υπηρεσιακούς παράγοντες και να κληθεί άμεσα ο κ. Δρούτσας στη Βουλή για εξηγήσεις.
4. Η απόφαση δεν ασχολείται ούτε θα μπορούσε βέβαια με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Ακόμα και αν τα 193 κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίσουν τη γείτονα με τη συνταγματική της ονομασία, η Ελλάδα οφείλει να μην συναινέσει σε κανένα όνομα που θα αναφέρεται στον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγά του. Το κρατικό μόρφωμα που αποκαλείται ΠΓΔΜ κατάφερε να συμπληρώσει 20 έτη ζωής και είναι λίαν αμφίβολο αν θα μπορέσει να τα διπλασιάσει.
Τι μέλλει γενέσθαι; Όπως σωστά έγραψε σήμερα ο Ν. Μελέτης στα Επίκαιρα, “τώρα ενεργοποιείται το «Σχέδιο Β» που προβλέπει πρακτικά την άσκηση πιέσεων στην Αθήνα προκειμένου να αποδεχτεί τη συνέχιση της ευρωατλαντικής πορείας των Σκοπίων, με την προσωρινή ονομασία FYROM, κάτι που θα σηματοδοτούσε την καθιέρωση πλέον της διπλής ονομασίας...”
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου