Αρθρογράφος Ιχσάν Νταγί
Οι ¨Τρελλοί Τούρκοι¨ επιστρέφουν ;
Όταν σε ένα θέμα εμπλέκεται και το Κυπριακό ¨ενδιαφέρομαι¨. Γιατί ξέρω ότι η Κύπρος είναι ο πιο πετυχημένος χώρος δράσης της Εργκενέκον. Το οξυγόνο για την επιβίωση της αυταρχικής πολιτικής έρχεται από το νησί. Έμεινε κανείς μήπως που να μην ξέρει ότι ομάδα που είχε συνεργαστεί με Ντενκτασικούς προσπάθησε να κάνει πραξικόπημα το 2004 με πρόφαση το Κυπριακό ;
Προς το παρόν δεν καταλαβαίνω τον εναγκαλισμό της κυβέρνησης στο Κυπριακό θέμα. Το ότι δηλαδή μετά από την ¨ιστορική¨ επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί, έπαιξε τα ρέστα του λέγοντας προς την Ε.Ε. ότι στο Κυπριακό ¨οι διαπραγματεύσεις τελειώνουν¨ και τελευταία με την υπογραφή με ¨τελετή¨ της συμφωνίας για την υφαλοκρηπίδα…Επίσης τα λόγια πως οι έρευνες για φυσικό αέριο των Ελληνοκυπρίων στον νότο του νησιού αν χρειαστεί μπορεί να σταματήσουν και με την χρήση του στόλου…Και τέλος η έξοδος των πολεμικών πλοίων στην Μεσόγειο…
Ας μην το παρεξηγήσει κανείς αλλά αυτή η εικόνα μου θύμισε την παλιά Τουρκία¨ για την οποία κρύβαμε το πρόσωπο μας. Μάλιστα μου ήρθαν στο μυαλό οι ασπρόμαυρες εικόνες από το MTA-Sismik 1 που κατά την δεκαετία του 1970 όλο έβγαινε για έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο αλλά δεν έβγαζε τίποτε άλλο εκτός από κρίσεις.
Προσέξτε, εάν σήμερα μιλάμε για άνοδο της Τουρκίας στην περιοχή, θεμέλιο τούτου ήταν η εδώ και 10 χρόνια ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική ¨ειρήνης και σταθερότητας¨. Αυτή η πολιτική δεν βασίστηκε στην στρατιωτική ισχύ αλλά στην ¨μαλακή¨ ισχύ. Με τη εξελισσόμενη δημοκρατία, την αναπτυσσόμενη οικονομία και την εκβάθυνση του κράτους δικαίου η Τουρκία έγινε πόλος έλξης της περιοχής και πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους.
Μια τέτοια Τουρκία το να ενθουσιάζεται με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, κατά την γνώμη μου συγκρούεται με το όραμα και την πρακτική της εξωτερικής πολιτική που για χρόνια ανέπτυσσε.
Μια Τουρκία που δεν κάνει τον νταή γύρω της αλλά αποτελεί πόλο έλξης κι πηγή έμπνευσης είναι μια πιο ισχυρή Τουρκία.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι πολιτικοί παράγοντες και η Τουρκία έχουν ανάγκη από ειρήνη και αυτό πρέπει να το διασφαλίσουν οι πολιτικοί. Εάν εσείς στην περιφερειακή πολιτική βγάζετε την ¨στρατιωτική ισχύ¨ αυτό φοβίζει τους γύρω σας, και τους ενώνει εναντίον σας. Η πολιτική ιστορία είναι γεμάτη από περιφερειακές και παγκόσμιες συμμαχίες που έγιναν απέναντι σε ¨ανερχόμενες δυνάμεις¨. Αυτού του είδους οι πολώσεις γενικά καταλήγουν σε θερμή σύγκρουση
Παράξενα πράματα γίνονται. Σαν κάποιος να προσπαθεί να σαμποτάρει την διαδικασία εκδημοκρατισμού της Τουρκία σέρνοντας την σε εξωτερικές περιπέτειες. Όταν μάλιστα η πατρίδα αυτό που χρειάζεται είναι μέσα σε ειρήνη και σταθερότητα να ολοκληρώσει την ¨αναδιάρθρωση¨ της, και μέσα σε αυτήν και το νέο σύνταγμα.
Υπάρχουν παιχνίδι και παγίδες. Τις προάλλες η εφημερίδα Ζαμάν είχε τον τίτλο ¨Μεγάλο παιχνίδι στην Μεσόγειο¨. Φάνηκε ότι τα βήματα που έγιναν σχετικά με την κρίση των γεωτρήσεων στην Κύπρο σχεδιάστηκαν από το Γενικό Επιτελείο. Γίνεται αντιληπτό πως γίνονται τώρα ¨ψυχολογικές επιχειρήσεις¨ για να γίνει δεκτό το σχέδιο από την κυβέρνηση.
Με βάση την μη διαψευσθείσα είδηση της εφημερίδας Σαμπάχ, το Γενικό Επιτελείο κάλεσε ακαδημαϊκούς και τους ρώτησε αν τα ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο αξίζουν το ρίσκο ενός πολέμου. Η απάντηση ήταν ¨ναι¨. Μετά από αυτό το Γενικό Επιτελείο άρχισε να ετοιμάζει λεπτομερείς αναφορές σχετικά με την περιοχή.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους η αξία των κοιτασμάτων δήθεν είναι 7 τρις $ !. Και άντε αν πιστέψουμε αυτό το ψέμα, οι στρατιώτες που θα γίνουν μάρτυρες λόγω αυτού του ¨ρίσκου¨ δεν έχουν καμμιά αξία ; Είμαι σίγουρος ότι θα όρισαν και μια ¨αξία¨ για αυτούς. Θα υπολογίστηκε στο τραπέζι η ¨αξία¨ ενός νέου 22 ετών που θα σκοτωθεί, ανάλογα με την ηλικία, την εκπαίδευση την γειτονιά που ζει και τα έξοδα τροφής. Στα μυαλά τους αυτή η αξία δεν νομίζω να ξεπερνά τα 100 χιλιάδες δολάρια. Από την μια μεριά ένα ¨τεμάχιο¨ στρατιώτης αξίας 100 χιλιάδων δολαρίων και από την άλλη 7 τρις δολάρια ! Ακόμη και αν χάσουμε 1000 παιδιά μας το κόστος θα είναι 110 εκ. δολάρια. Και ακόμα και αν πάνε ¨άσχημα οι δουλειές¨ ακόμα και με 10 χιλιάδες ¨τεμάχια¨ η απώλεια είναι 1 δις δολάρια. Το κέρδος που μένει όμως είναι μεγάλο !
Σε αυτά τα ούφο τους ακαδημαϊκούς που δουλεύουν στο Γενικό Επιτελείο έχω να πω το εξής : Οτιδήποτε και να βρείτε στην Ανατολική Μεσόγειο δεν αξίζει για να χάσει την ζωή του ένας νέος. Εσείς πιστεύετε πως η αξία ενός παλικαριού για την μάνα του είναι μικρότερη από 7 τρις δολάρια ;
Ας δίνει τα γκάζια ο Ερτογρούλ Οζκιόκ στην στήλη του, η κυβέρνηση ( ή μήπως να έλεγα το κράτος) ας οδηγήσει τα πολεμικά πλοία στην Μεσόγειο και ας βουλιάξουν την ¨ανερχόμενη Τουρκία¨! Για αυτό πήρε 50 % ;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου