Επειδή δεν είχε προσκληθεί την προηγούμενη βδομάδα από τον Σαρκοζί στο Παρίσι στις στρατιωτικές διαπραγματεύσεις για την κρίση στη Λιβύη, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν μπορεί τώρα να παίξει και πάλι τον αγαπημένο του ρόλο: Μπορεί να καλεί φωνάζοντας για μια ειρηνική λύση στη Λιβύη, χωρίς να χρειάζεται να κάνει τις δικές τους προτάσεις.
Αλλά η επόμενη προβληματκή περίπτωση θα πρέπει να αποτύχει με αυτή την τουρκική τακτική.Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι προσβεβλημένος. «Δεν έχουμε κληθεί στο Παρίσι. Η Γαλλία θα αποφασίσει μόνη της για τον τρόπο που θα ερμηνευθεί το ψήφισμα του ΟΗΕ για την Λιβύη;» είπε ο τούρκος πρωθυπουργός σε συνεδρίαση του κόμματός του ΑΚΡ.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος ήταν στο τελευταίο συνέδριο για τη Λιβύη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη γαλλική πρωτεύουσα παρόν, πολλά μέλη του ΝΑΤΟ επίσης, η Αφρικανική Ένωση είχε κληθεί, αλλά ο Ερντογάν δεν έλαβε πρόσκληση. Μια καλη ευκαιρία για τον Τούρκο πρωθυπουργό για να δικαιλογήσει τις επιφυλάξεις του σχετικά με τη στρατιωτική επιχείρηση για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.
«Θα συνεχίσουμε να αμφισβητούμε τα αποτελέσματα αυτής της διάσκεψης» είπε ο ίδιος. «Η Τουρκία δεν θα συμμετάσχει ποτέ για να βομβαρδίσει πολίτες της Λιβύης πολίτες,» έκανε για άλλη μια φορά σαφές.
Ο Ερντογάν μπορεί να αισθάνεται χαρούμενος για το γεγονός της μη πρόσκλησή του από τον Νικολά Σαρκοζί στο Παρίσι. Μπορεί τώρα να τηλεφωενί με τον Πρόεδρο Μπαρακ Ομπάμα, έτσι ώστε η Τουρκία να μην ασκήσει βέτο και αποδυναμώνει τη δέσμευση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, , και να πωλήσει ακριβότερα τις παραχωρήσεις.
Αυτός είναι ο αγαπημένος του ρόλος: μπορεί πλέον να ανακοινώσει σε όλο τον κόσμο ότι ο ίδιος είναι υπέρ μιας ειρηνικής λύσης, γιατί απορρίπτει τη βία κατ ‘αρχήν. Καθώς τα γαλλικά αεροπλάνα εμπόδισαν την τελευταία στιγμή μια σφαγή στη Βεγγάζη, δεβ οφείλει άλλο να εξηγήσει τι θα είχε αυτός να προτείνει για να σταματήσει τον Καντάφι για να λάβει αιματηρή εκδίκηση από τους επαναστάτες.
Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, ο Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου αντιμετώπισαν στην εξωτερική πολιτική τους ένα αδιέξοδο: Σχεδόν κάθε μέρα τηλεφωνούσαν με τον Καντάφι ή με έναν από τους γιους του, για να μετακινήσουν το θυμωμένο δεσπότη για μια ειρηνική υποχώρηση – αλλά ο Καντάφι δεν σκέφτηκε ποτέ κάτι τέτοιο, αφήνοντας την Τουρκία ξεκρέμαστη.
Περισσότεροι από 25.000 Τούρκοι εργάζονταν πριν από τις ταραχές στη Λιβύη, ήταν αρκετά δύσκολο να να εκκενώσει ο Ερντογάν τους περισσότερους από αυτούς. Για τις τουρκικές εταιρίες πολλά χρήματα είναι σε κίνδυνο. Ένας λόγοα παραπάνω να μην θέλει διακινδυνεύσει Ερντογάν να βρεθεί πολύ νωρίες στη λάθος πλευρά.
Ο Σαρκοζί έβγαλε τον Ερντογάν από το δίλημμα – έτσι πιστεύει ο Ερντογάν. Η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει με τα αεροσκάφη τους το αχάριστο μέρος της υπόθεσης, ο Ερντογάν μπορεί τώρα να δηλώσει μεγαλόστομα ότι η Τουρκία θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή στις μελλοντικές ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη Λιβύη.
Η πλειοψηφία των Τούρκων χειροκρότησε την μεγαλοστομία του Ερντογάν, επειδή η χρήση των δυτικών δυνάμεων σε μια μουσουλμανική χώρα ξυπνά τα αντανακλαστικά για «σταυροφορία» – ή θεωρείται «ιμπεριαλισμό του πετρελαίου». Αλλά οι εμπειρογνώμονες επισημαίνουν τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες της πολιτικής της Τουρκίας για την Μέση Ανατολή. Ο Soli Özel από τον διάσημο Πανεπιστήμιο Kadir-Has αναφέρει ότι «η τουρκική κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα δίλημμα, που θέλει να κερδίζει πόντους στη μάζα, αλλά ταυτόχρονα να μην προσβάλει αυτούς τους δεσπότες». Σε αυτούς τους δεσπότες ανήκουν ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, ο προέδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο δεσπότης της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ.
Ενώ ο Ερντογάν ήταν μεταξύ των πρώτων που κάλεσε δημόσια τον Αιγύπτιο αυτοκράτορα Χόσνι Μουμπάρακ να παραιτηθεί, η τουρκική κυβέρνηση έχει στις άλλες περιπτώσεις μεγάλο πρόβλημα να εκφράσει την αλληλεγγύη της για το αραβικό δημοκρατικό κίνημα. Ο Ερντογά δεν κλήθηκε στον στρατιωτικό συασπισμό στο Παρίσι, αλλά την ίδια στιγμή ήταν στη Σαουδική Αραβία, να μιλήσει σε ένα οικονομικό συνέδριο και να λάβει τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα. Το γεγονός ότι τα στρατεύματα της Σαουδικής Αραβίας μόλις είχαν εισβάλει στο Μπαχρέιν για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες, δεν άξιζε ούτε μία λέξη για τον Ερντογάν. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ο Τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ το Ιράν, καθώς η κυβέρνηση στην Τεχεράνη διέταξε την βίαιη καταστολή μιας διαδήλωσης της αντιπολίτευσης – αλλά δεν ανέφερε ούτε λέξη γι ‘αυτό.
Η Συρία απειλεί τον Ερντογάν με την πτώχευση
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της σημερινής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, το έχει ο Ερτνογάν μπροστά του, εάν επεκταθεί η πρόσφατη εγκαινιασθείσα διαδήλωση στη Συρία. Η κυβέρνηση της Δαμασκού είναι σημαντικός παράγοντας της νέας τουρκικής πολιτικής στη γειτονιά της Μέσης Ανατολής. Ο Ερντογάν είναι στενά συνδεδεμένος με τον Ασσάντ, δεδομένου ότι η Τουρκία είχε προσπαθήσει να μεσολαβήσει μεταξύ της Συρίας και του Ισραήλ πριν από αρκετά χρόνια. Αν υπάρξει μια επανάσταση στη Συρία, ο Ερντογάν θα πρέπει για πρώτη φορά να επιλέξει πριν το τέλος των γεγονότων. να παρουσιάζουν τα χρώματά σας.
Το ΝΑΤΟ είναι για τον Τούρκο πρωθυπουργό πολύ λιγότερο επικίνδυνο. Ο Ερντογάν έχει σκοράρει στις δημόσιες σχέσεις και στη συνέχεια θέτει όρους για την έγκριση της τουρκικής αποστολής στο πλαίισο του ΝΑΤΟ. Έτσι, πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει χρήση χερσαίων δυνάμεων με την επακόλουθη κατοχή της Λιβύης. Λαϊκιστικά ο Ερντογάν κατέστησε επίσης σαφές ότι οι Λίβυοι θα πρέπει να μπορούν να συνεχίσουν να διαθέτουν το πετρέλαιό τους. Επίσης, πρέπει να συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο ο ΟΗΕ και ο Αραβικός Συνδέσμος στις αποφάσεις για τη Λιβύη. Ο Ομπάμα τον συμμερίζεται, διότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ θέλει προς το παρόν να αποφύγει να δώσει την εντύπωση ότι οι Αμερικανοί μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν, έχουν επιτεθεί σε μια τρίτη μουσουλμανική χώρα.
Η Τουρκία δεν μπορεί να εμποδίσει καμίας απολύτως λειτουργική διαχείριση του εναερίου χώρου στη Λιβύη από το ΝΑΤΟ – έστω και μόνο επειδή οι οπαδοί του Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες τεχνικές λεπτομέρειες έτσι κι αλλιώς. Η συναίνεση της Τουρκίας θα συμβεί συνεπώς πολύ σιωπηρά, χωρίς να χρειαστεί ο Ερντγάν να κρύψει το πρόσωπό του από τους οπαδούς του. Το ίδιο συνέβη κατά το παρελθόν με τον διορισμό του σημερινού Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν και την συζήτηση στη Συμμαχία για την ανάπτυξη των αντιαεροπορικών πυραύλων για το Ιράν, δύο θέματα που η Τουρκία απείλησε με ένα βέτο.
fox 2 magazine.
πηγή
Αλλά η επόμενη προβληματκή περίπτωση θα πρέπει να αποτύχει με αυτή την τουρκική τακτική.Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι προσβεβλημένος. «Δεν έχουμε κληθεί στο Παρίσι. Η Γαλλία θα αποφασίσει μόνη της για τον τρόπο που θα ερμηνευθεί το ψήφισμα του ΟΗΕ για την Λιβύη;» είπε ο τούρκος πρωθυπουργός σε συνεδρίαση του κόμματός του ΑΚΡ.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος ήταν στο τελευταίο συνέδριο για τη Λιβύη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη γαλλική πρωτεύουσα παρόν, πολλά μέλη του ΝΑΤΟ επίσης, η Αφρικανική Ένωση είχε κληθεί, αλλά ο Ερντογάν δεν έλαβε πρόσκληση. Μια καλη ευκαιρία για τον Τούρκο πρωθυπουργό για να δικαιλογήσει τις επιφυλάξεις του σχετικά με τη στρατιωτική επιχείρηση για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.
«Θα συνεχίσουμε να αμφισβητούμε τα αποτελέσματα αυτής της διάσκεψης» είπε ο ίδιος. «Η Τουρκία δεν θα συμμετάσχει ποτέ για να βομβαρδίσει πολίτες της Λιβύης πολίτες,» έκανε για άλλη μια φορά σαφές.
Ο Ερντογάν μπορεί να αισθάνεται χαρούμενος για το γεγονός της μη πρόσκλησή του από τον Νικολά Σαρκοζί στο Παρίσι. Μπορεί τώρα να τηλεφωενί με τον Πρόεδρο Μπαρακ Ομπάμα, έτσι ώστε η Τουρκία να μην ασκήσει βέτο και αποδυναμώνει τη δέσμευση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, , και να πωλήσει ακριβότερα τις παραχωρήσεις.
Αυτός είναι ο αγαπημένος του ρόλος: μπορεί πλέον να ανακοινώσει σε όλο τον κόσμο ότι ο ίδιος είναι υπέρ μιας ειρηνικής λύσης, γιατί απορρίπτει τη βία κατ ‘αρχήν. Καθώς τα γαλλικά αεροπλάνα εμπόδισαν την τελευταία στιγμή μια σφαγή στη Βεγγάζη, δεβ οφείλει άλλο να εξηγήσει τι θα είχε αυτός να προτείνει για να σταματήσει τον Καντάφι για να λάβει αιματηρή εκδίκηση από τους επαναστάτες.
Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, ο Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου αντιμετώπισαν στην εξωτερική πολιτική τους ένα αδιέξοδο: Σχεδόν κάθε μέρα τηλεφωνούσαν με τον Καντάφι ή με έναν από τους γιους του, για να μετακινήσουν το θυμωμένο δεσπότη για μια ειρηνική υποχώρηση – αλλά ο Καντάφι δεν σκέφτηκε ποτέ κάτι τέτοιο, αφήνοντας την Τουρκία ξεκρέμαστη.
Περισσότεροι από 25.000 Τούρκοι εργάζονταν πριν από τις ταραχές στη Λιβύη, ήταν αρκετά δύσκολο να να εκκενώσει ο Ερντογάν τους περισσότερους από αυτούς. Για τις τουρκικές εταιρίες πολλά χρήματα είναι σε κίνδυνο. Ένας λόγοα παραπάνω να μην θέλει διακινδυνεύσει Ερντογάν να βρεθεί πολύ νωρίες στη λάθος πλευρά.
Ο Σαρκοζί έβγαλε τον Ερντογάν από το δίλημμα – έτσι πιστεύει ο Ερντογάν. Η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει με τα αεροσκάφη τους το αχάριστο μέρος της υπόθεσης, ο Ερντογάν μπορεί τώρα να δηλώσει μεγαλόστομα ότι η Τουρκία θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή στις μελλοντικές ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη Λιβύη.
Η πλειοψηφία των Τούρκων χειροκρότησε την μεγαλοστομία του Ερντογάν, επειδή η χρήση των δυτικών δυνάμεων σε μια μουσουλμανική χώρα ξυπνά τα αντανακλαστικά για «σταυροφορία» – ή θεωρείται «ιμπεριαλισμό του πετρελαίου». Αλλά οι εμπειρογνώμονες επισημαίνουν τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες της πολιτικής της Τουρκίας για την Μέση Ανατολή. Ο Soli Özel από τον διάσημο Πανεπιστήμιο Kadir-Has αναφέρει ότι «η τουρκική κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα δίλημμα, που θέλει να κερδίζει πόντους στη μάζα, αλλά ταυτόχρονα να μην προσβάλει αυτούς τους δεσπότες». Σε αυτούς τους δεσπότες ανήκουν ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, ο προέδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο δεσπότης της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ.
Ενώ ο Ερντογάν ήταν μεταξύ των πρώτων που κάλεσε δημόσια τον Αιγύπτιο αυτοκράτορα Χόσνι Μουμπάρακ να παραιτηθεί, η τουρκική κυβέρνηση έχει στις άλλες περιπτώσεις μεγάλο πρόβλημα να εκφράσει την αλληλεγγύη της για το αραβικό δημοκρατικό κίνημα. Ο Ερντογά δεν κλήθηκε στον στρατιωτικό συασπισμό στο Παρίσι, αλλά την ίδια στιγμή ήταν στη Σαουδική Αραβία, να μιλήσει σε ένα οικονομικό συνέδριο και να λάβει τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα. Το γεγονός ότι τα στρατεύματα της Σαουδικής Αραβίας μόλις είχαν εισβάλει στο Μπαχρέιν για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες, δεν άξιζε ούτε μία λέξη για τον Ερντογάν. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ο Τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ το Ιράν, καθώς η κυβέρνηση στην Τεχεράνη διέταξε την βίαιη καταστολή μιας διαδήλωσης της αντιπολίτευσης – αλλά δεν ανέφερε ούτε λέξη γι ‘αυτό.
Η Συρία απειλεί τον Ερντογάν με την πτώχευση
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της σημερινής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, το έχει ο Ερτνογάν μπροστά του, εάν επεκταθεί η πρόσφατη εγκαινιασθείσα διαδήλωση στη Συρία. Η κυβέρνηση της Δαμασκού είναι σημαντικός παράγοντας της νέας τουρκικής πολιτικής στη γειτονιά της Μέσης Ανατολής. Ο Ερντογάν είναι στενά συνδεδεμένος με τον Ασσάντ, δεδομένου ότι η Τουρκία είχε προσπαθήσει να μεσολαβήσει μεταξύ της Συρίας και του Ισραήλ πριν από αρκετά χρόνια. Αν υπάρξει μια επανάσταση στη Συρία, ο Ερντογάν θα πρέπει για πρώτη φορά να επιλέξει πριν το τέλος των γεγονότων. να παρουσιάζουν τα χρώματά σας.
Το ΝΑΤΟ είναι για τον Τούρκο πρωθυπουργό πολύ λιγότερο επικίνδυνο. Ο Ερντογάν έχει σκοράρει στις δημόσιες σχέσεις και στη συνέχεια θέτει όρους για την έγκριση της τουρκικής αποστολής στο πλαίισο του ΝΑΤΟ. Έτσι, πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει χρήση χερσαίων δυνάμεων με την επακόλουθη κατοχή της Λιβύης. Λαϊκιστικά ο Ερντογάν κατέστησε επίσης σαφές ότι οι Λίβυοι θα πρέπει να μπορούν να συνεχίσουν να διαθέτουν το πετρέλαιό τους. Επίσης, πρέπει να συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο ο ΟΗΕ και ο Αραβικός Συνδέσμος στις αποφάσεις για τη Λιβύη. Ο Ομπάμα τον συμμερίζεται, διότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ θέλει προς το παρόν να αποφύγει να δώσει την εντύπωση ότι οι Αμερικανοί μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν, έχουν επιτεθεί σε μια τρίτη μουσουλμανική χώρα.
Η Τουρκία δεν μπορεί να εμποδίσει καμίας απολύτως λειτουργική διαχείριση του εναερίου χώρου στη Λιβύη από το ΝΑΤΟ – έστω και μόνο επειδή οι οπαδοί του Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες τεχνικές λεπτομέρειες έτσι κι αλλιώς. Η συναίνεση της Τουρκίας θα συμβεί συνεπώς πολύ σιωπηρά, χωρίς να χρειαστεί ο Ερντγάν να κρύψει το πρόσωπό του από τους οπαδούς του. Το ίδιο συνέβη κατά το παρελθόν με τον διορισμό του σημερινού Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν και την συζήτηση στη Συμμαχία για την ανάπτυξη των αντιαεροπορικών πυραύλων για το Ιράν, δύο θέματα που η Τουρκία απείλησε με ένα βέτο.
fox 2 magazine.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου