Πολιτική Εθνικής Άμυνας στο «φτερό»!

Με μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης όπου έκανε τον μέχρι σήμερα απολογισμό των δράσεών της η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας αφού διέγραψε μονοκοντυλιά τα όσα έχουν γίνει όλες τις προηγούμενες δεκαετίες διακήρυξε την πρόθεσή της να συνεχίσει το πρωτοπόρο έργο της.
Μετά το νόμο περί ιεραρχίας και εξέλιξης των στελεχών ο οποίος στην υλοποίησή του θα δημιουργήσει πάμπολλα προβλήματα στις ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις αφού οι συντάκτες του αγνόησαν την ιδιαίτερη φύση των στρατιωτικών και απλώς ενέταξαν στοιχεία του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα προκαλώντας ρήγματα στη στρατιωτική πειθαρχία και τις διαδικασίες που αποτελούν το βάθρο του οικοδομήματος ακολουθεί σειρά νομοθετημάτων.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας μέχρι τις 15 Νοεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί η νέα Πολιτική Εθνικής Άμυνας ,το θεμελιώδες θεσμικό κείμενο πάνω στο οποίο στηρίζεται η εθνική στρατιωτική στρατηγική και η δομή δυνάμεων. Απ’ ό,τι φαίνεται, ούτε σε αυτή την περίπτωση θα ακολουθηθούν οι διαδικασίες του εθνικού αμυντικού σχεδιασμού αλλά μάλλον μία κατ’ επίφαση νεωτεριστική αντίληψη όπως έγινε και στην περίπτωση του νομοσχεδίου περί ιεραρχίας και εξέλιξης των στελεχών το οποίο συντάχθηκε ερήμην των γενικών επιτελείων των οποίων οι παρατηρήσεις απλώς δεν λήφθηκαν υπόψιν. Η κατά της δηλώσεις του Υπουργού εμπλοκή επιστημόνων για τη σύνταξη της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ) μπορεί να είναι κρίσιμες σε επίπεδο προβληματισμού στην πράξη όμως η ΠΕΑ θα πρέπει να συνταχθεί με συνεργασία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών και αυτό αποτελεί θεσμικό δικαίωμα και υποχρέωση που δεν εκχωρείται ολικά ή μερικά. Πλέον, είναι καταφανές ότι ούτε η πολιτική ούτε η στρατιωτική ηγεσία των ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων γνωρίζουν, ή ενδιαφέρονται να γνωρίσουν, τις θεσμοθετημένες διαδικασίες που αναλυτικά περιγράφονται στην εγκύκλιο διαταγής Αρ. 3 του Μαρτίου 2007

Επίσης φαίνεται να διαφεύγει της προσοχής τους ότι όσα θετικά, λάθη ή παραλείψεις έγιναν στο παρελθόν δεν οφείλονται στην εφαρμογή διαδικασιών αλλά στην έλλειψη πολιτικού οράματος, συνεκτικών και ολοκληρωμένων κριτικών και φυσικά στην ανυπαρξία οποιουδήποτε μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Με αυτό το επιχείρημα δεν επιδιώκεται να «αγιοποιηθούν» οι διαδικασίες αλλά να επισημανθεί το αυτονόητο: οι διαδικασίες είναι ένας μηχανισμός που η ποιότητα του αποτελέσματος εξαρτάται πρώτα και κύρια από την ποιότητα των πολιτικών, οδηγιών και δεδομένων που τις τροφοδοτούν.
DEFENCE-POINT.GR