Σας παραθέτουμε την μετάφραση από την ομιλία όπως καταγράφηκε στις 24-7-2010 στη Κομοτηνή.
Ομιλία του υπουργού επικρατείας και αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς στο μνημόσυνο του Αχμέτ Σαδίκ, στη Κομοτηνή.
Αξιότιμα αδέρφια μου, κυρίες, αγαπητοί μου νέοι, σας χαιρετίζω όλους με αγάπη. Και εγώ όπως και οι άλλοι φίλοι μου από την Τουρκία, αισθανθήκαμε την ανάγκη να συμμετάσχουμε στην ετήσια τελετή προς τιμήν του Δρ. Αχμέτ Σαδίκ και ήρθαμε.Και τα προηγούμενα χρόνια είχα προσκληθεί αλλά δεν μπόρεσα, όμως φέτος είμαστε εδώ και αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση για αυτό. Εύχομαι ο Θεός να τον ελεήσει, και να είναι στον κήπο του παραδείσου, Σε αυτούς που έμειναν πίσω, στην γυναίκα του Ισίκ Σαδίκ, στον γιο του, στη κόρη του, στα εγγόνια του, στους συγγενείς του αλλά και σε όλους τους Τουρκομουσουλμάνους αδερφούς μας επιθυμώ να εκφράσω ξανά τα συλλυπητήρια μου. Ο Θεός ας μας ελεήσει όλους
Σε αυτά τα χώματα ζούμε επί χρόνια. Δεν είμαστε μουσαφίρηδες των 100, 90, ή 80 χρόνων. Είμαστε τα παιδιά ενός μεγάλου έθνους και ζούμε εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια σε αυτά τα χώματα, με την ταυτότητα μας, την κουλτούρα μας, την πίστη, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και την ιστορία μας. Δόξα τω θεώ είμαστε εδώ και υπερασπιζόμαστε την ταυτότητα μας. Είμαστε υπερήφανοι για αυτήν και σε αυτό το σημείο ομονοούμε, αυτοί της μάνας πατρίδας με τους ομογενείς μας εδώ. Προσέξτε, λίγο πριν μίλησαν οι φίλοι εκπροσωπώντας πολλούς βουλευτές. Από το κόμμα CHP, από το κόμμα ΜΗΡ, και εγώ ήρθα με βουλευτές από το ΑΚΠ. Τα κόμματα τα αναφέρουμε υποχρεωτικά, διότι εκφράζουμε την ταυτότητα μας, τα πολιτικά μας πιστεύω, αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι στο θέμα της Δυτικής Θράκης είμαστε ένα και όλοι μαζί. Σε αυτό το θέμα δεν έχουμε διαφορές στα πιστεύω μας. Μάλιστα να μην σας περνάει από το μυαλό πως στο κοινοβούλιο και στους πάνω από 70 εκ ανθρώπους μας υπάρχουν κάποιοι που σκέπτονται διαφορετικά. Η καρδιά όλων χτυπά μαζί, αγαπιόμαστε, προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο, και ευχόμαστε –μακάρι- εσείς να ζείτε εδώ μέσα σε γαλήνη υπερασπιζόμενοι την ταυτότητα σας.
Αξιότιμα αδέρφια μου η ιστορία έχει δείξει ότι ο θάνατος κάποιων ανθρώπων φέρει μεγαλύτερη σημασία από την ζωή τους. Επιφέρει περισσότερα πράματα. Ο βουλευτής Αχμέτ Σαδίκ φυσικά ήταν γνωστός το 89 και 90. Ήταν γνωστός ως ένας νέος γιατρός, εκ των μπροστάρηδων του αγώνα για τον τουρκισμό της Δυτικής Θράκης. Ο αγώνας του έχαιρε εκτίμησης. Όμως με τον θάνατο του, κάθε μέρα των 15 ετών που πέρασαν, ακόμα περισσότερο θεωρείται ως παράδειγμα, ακόμα περισσότερο αναγνωρίζεται, και πίσω του στον αγώνα του –για την αίσια έκβαση του οποίου είμαστε σίγουροι- πλέον εκατοντάδες, χιλιάδες προχωρούνε. Έτσι δεν είναι από τους ανθρώπους του ¨έφυγε και πάει¨ που δεν τους μνημονεύουν. Τον θυμόμαστε, τον τιμάμε και ευχόμαστε για έλεος. Μακάρι να συνεχίσουμε με μεγάλη αποφασιστικότητα τον δρόμο μας για τους στόχους, από την οδό που εκείνος μας άνοιξε.
Έχετε τους χαιρετισμούς των αδερφών σας στην Τουρκία. Επιθυμούνε το καλό σας. Όταν συζητούνται αυτά τα θέματα στο κοινοβούλιο δεν θα βρείτε κάποιον που να σκέφτεται διαφορετικά. Εγώ μπήκα στο κοινοβούλιο το 1995.Στις αρχές του έ 1996 έμαθα ότι υπάρχει στο κοινοβούλιο μια ομάδα Αλληλεγγύης Δυτικής Θράκης και αμέσως έγινα μέλος. Τότε θυμάμαι πρόεδρος ήταν ο Τουρχάν Ταγιάν, μετείχε ο Ισμαίλ Καλκάντερε και άλλοι φίλοι, με σκοπό να σκύψουμε πάνω στο θέμα της Δυτικής Θράκης. Επίσημη ομάδα φιλίας δεν υπήρχε. Και εγώ επειδή στην Μαγνησία υπάρχουν πολλοί Δυτικοθρακιώτες αδέρφια μας από την Ξάνθη και από άλλες περιοχές, μπήκα στην ομάδα για να στηρίξω τον αγώνα, τον αγώνα ύπαρξης τους. Μια μέρα ήρθε ένας υπάλληλος από το ΥΠΕΞ και μου έφερε μια επιστολή. Είναι πολύ ενδεικτικό, επιθυμώ να σας το πω. Στο γράμμα ανέφερε τα εξής : ¨Είναι γνωστό πως είστε μέλος της Ομάδας Αλληλεγγύης Δυτικής Θράκης. Η εφημερίδα ¨Στόχος¨ που βγαίνει στην Ελλάδα, σας έβαλε στην ¨μαύρη λίστα¨ επειδή μπήκατε σε αυτήν την ομάδα. Σας ανακήρυξε εχθρό. Εσείς για όσο διάστημα είστε σε αυτήν την ομάδα δεν μπορείτε να μπείτε στην Ελλάδα, σας έχουν στοχοποιήσει. Άλλωστε και η λέξη στόχος σημαίνει hedef. Φυσικά όταν το διάβασα λυπήθηκα, λυπήθηκα ιδιαίτερα για την οπτική της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία και για τις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιώνετε. Η πληροφορία μου δόθηκε, αλλά έπρεπε να γίνουν και τα δέοντα σχετικά με αυτήν. Και αυτό έπρεπε να το κάνει αναμφίβολα η κυβέρνηση μας, το κράτος μας. Εντέλει, επί μακρόν εργαστήκαμε σε αυτήν την ομάδα. Πάντως μου προκάλεσε εντύπωση η στοχοποίηση μας από μια τέτοια εφημερίδα που δεν μπορούσε καν να υπομένει την ύπαρξη μιας τέτοιας ομάδας στο κοινοβούλιο της Τουρκίας. Δόξα τω Θεώ οι ελληνοτουρκικές σχέσεις άρχισαν από το 1999 να βελτιώνονται. Αυτό είναι επωφελές, καθώς αν ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε για εσάς, με την βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στις κυβερνήσεις, θα μπορέσουμε να το κάνουμε πιο δυνατά και πιο σύντομα. Ακολούθως η κατάσταση εξελίχθηκε περισσότερο. Ο σημερινός πρωθυπουργός τότε ήταν υπουργός εξωτερικών. Στο θέμα των σχέσεων με την Τουρκία, προχώρησε πολύ μαζί τον αείμνηστο Ισμαίλ Τζέμ. Ακολούθως αν και οι κυβερνήσεις άλλαξαν έγιναν βήματα στο θέμα της φιλίας με την Τουρκία. Σήμερα δόξα τω Θεώ, είμαστε σε πολύ καλό σημείο. Τελευταία όπως ξέρετε ο πρωθυπουργός μας, ήρθε τον Μάιο στην Αθήνα μαζί με 10 υπουργούς. Υπογράψαμε 22 διαφορετικές συμφωνίες με τους Έλληνες. Αυτό δείχνει το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι κυβερνήσεις. Ελπίζω πως οι από εδώ και πέρα συμπεριφορές, η οπτική απέναντι στα θέματα σας, θα είναι πιο καλή, πιο θετική. Όταν ήμουν πρόεδρος της βουλής συναντιόμουν με την τότε πρόεδρο της βουλής Άννα Μπενάκη. Δυστυχώς δεν υπάρχουν σχέσεις ανάμεσα στα κοινοβούλια μας. Εμείς σαν κοινοβούλιο δεν μπορέσαμε να κάνουμε αμοιβαίες επισκέψεις για την Δυτική Θράκη και για τα άλλα θέματα. Υπάρχουν κάποια θέματα που εμπόδισαν αυτές τις επισκέψεις. Σε αυτά τα θέματα η Τουρκία δεν έχει άδικο. Όμως παρέμειναν σαν κληρονομιά από το παρελθόν, Συναντιόμασταν στο εξωτερικό. Διαπίστωσα και σε αυτούς τη επιθυμία τους για βελτίωση των σχέσεων. Σήμερα στην συνάντηση μου με την Γ.Γ. της περιφέρειας είδαμε πιο δυνατή ακόμη αυτήν την επιθυμία, την θέληση. Υπάρχουν πολλά προβλήματα.
Εδώ δεν είναι πολιτικό βήμα. Σας τα λέω αυτά για να σας δώσω ελπίδα. Ελπίζω πως θα μπορέσουμε να δούμε ένα πολύ καλύτερο μέλλον, πολύ καλύτερες μέρες, στον δίκαιο αγώνα για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, που άρχισε ο Σαδίκ Αχμέτ και συνεχίζετε όλοι σας.
Όσον αφορά τα θέματα που πραγματικά μας λυπούνε, όπως το θέμα του μουφτή, τα βακούφια, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι βουλευτές μας τα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά θέματα, ελπίζω πως οι συνομιλίες ανάμεσα στις κυβερνήσεις, η ενότητα μας μέσα στην Ε.Ε. , καθώς και κάποιες εξελίξεις σε διεθνές δικαστικό επίπεδο θα μας πάνε σε ένα πολύ καλύτερο σημείο. Εμείς σε αυτό το θέμα, σαν κυβέρνηση, σαν κοινοβούλιο κάνουμε τις απαραίτητες προσπάθειες.
http://tourkikanea.wordpress.com/
Δημοσίευση σχολίου