Τα όσα είπε και δεν είπε για τη διαγραφή Σαμαρά από τον Μητσοτάκη στην παρουσίαση του βιβλίου ΓΙΑΒΟΛ του Γιώργου Χαρβαλιά στην Πάτρα,προφανώς απασχολούν αποκλειστικά τη σημερινή επικαιρότητα. Όσοι ανέμεναν να σηκώσει ο Καραμανλής την «παντιέρα του αντάρτικου» κατά του Μητσοτάκη μπορεί να απογοητεύθηκαν. Όσοι γνωρίζουν τον Καραμανλή θεωρούν ότι είπε πολλά πριν φθάσει στις δύο τελευταίες παραγράφους της ομιλίας του, όπου μίλησε για τη διαγραφή χωρίς να κατονομάσει τον Σαμαρά και κατηγορηματικά απέρριψε οποιοδήποτε ενδεχόμενο να δεχτεί πρόταση να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η ομιλία Καραμανλή στο σύνολο της είχε το μήνυμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο σύνολο της εξωτερικής της πολιτικής και όχι μόνο στα ελληνοτουρκικά είναι ένα μεγάλο λάθος που η χώρα κινδυνεύει να πληρώσει πολύ ακριβά. Ο Καραμανλής δεν το είπε με τον «καθαρό τρόπο» που ίσως θα ανέμεναν κάποιοι. Διαβάζοντας ξανά την ομιλία του όμως προκύπτει ότι οι αποφάσεις Μητσοτάκη για την τοποθέτηση της χώρας στις μεγάλες κρίσεις της «γειτονιάς» μας είναι τραγικές.
Για τα ελληνοτουρκικά ο κ. Καραμανλής υπογράμμισε ότι η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την επιθετικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. «Με ξεκάθαρες θέσεις για την μία και μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία, την οριοθέτηση δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Τα θέματα που εκ του πονηρού και αυθαίρετα επιχειρεί η Τουρκία να βάλει στην ημερησία διάταξη είναι ανυπόστατα. Είτε πρόκειται για εθνική κυριαρχία είτε για κυριαρχικά δικαιώματα στερεά θεμελιωμένα στο Διεθνές Δίκαιο είτε για την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων. Αυτά ας τα ξεχάσουν και η Τουρκία αλλά και όσοι διεθνείς παράγοντες τα ενθαρρύνουν ή τα ανέχονται. Να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζει την πολύπαθη Κύπρο, επί μισό αιώνα θύμα παράνομης εισβολής και κατοχής, στον αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στον αγώνα για την επιβίωση του Κυπριακού ελληνισμού», υπογράμμισε ο κ. Καραμανλής.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει τοποθετηθεί με τέτοιο ύφος στις σχεδόν καθημερινές τουρκικές δηλώσεις, οι οποίες λένε ότι «συζητάμε τα πάντα». Η αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι εξοργιστικά …ευγενική και ακόμη κι αυτή η χλιαρή αντίδραση ,αποδυναμώνεται από τις δηλώσεις του ΥΠΕΞ, ο οποίος μας είπε ότι δεν θα ενοχληθεί ακόμη κι αν τον πουν μειοδότη, αν αυτό κάνει καλό στη χώρα.
Αν και είναι προφανές ότι τα όσα θέτει η Τουρκία ως ατζέντα δεν μπορούν να συζητηθούν από καμία ελληνική κυβέρνηση, η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη προκαλεί ανησυχία…
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο πρώην πρωθυπουργός, ανέφερε ότι «το παγκόσμιο γεωπολιτικό περιβάλλον έχει μεταβληθεί ραγδαία» και συνέχισε: «Οι βεβαιότητες και τα δεδομένα του παρελθόντος έχουν ανατραπεί και τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η ρευστότητα, η αβεβαιότητα, η αστάθεια και ο πολυκερματισμός. Οι ανταγωνισμοί έχουν αυξηθεί, το ίδιο και οι συγκρούσεις. Μεγαλύτεροι αλλά και μεσαίοι παράγοντες του διεθνούς συστήματος διεκδικούν διευρυμένο, ενίοτε και πρωταγωνιστικό ρόλο σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο. Μέχρι χθες φάνταζε αδιανόητο, όμως σήμερα έχουμε στην περιφέρεια της Ευρώπης δύο πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, και αρκετές διενέξεις σε επίπεδο κρίσης από τον Καύκασο μέχρι τα Δυτικά Βαλκάνια».
Η κυβέρνηση δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ούτε στο ελάχιστο την ραγδαία μεταβολή που ανέφερε στην ομιλία του ο Καραμανλής. Γι΄ αυτό και …κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία και τηρεί μία τουλάχιστον αμφιλεγόμενη στάση στη Μέση Ανατολή.
Για το ζήτημα της Ουκρανίας ο Καραμανλής μίλησε για πρώτη φορά, για κίνδυνο να χρεωθεί η Δύση «μια πολιτική ήττα μεγάλων διαστάσεων».
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη δαιμονοποίηση της άλλης άποψης στο θέμα του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, λέγοντας ότι ότι «η ευθύνη της Ρωσίας και συνακόλουθα η απερίφραστη καταδίκη της για την εισβολή στην Ουκρανία είναι δεδομένη…Η παράταση όμως της σύγκρουσης μόνο κινδύνους ενέχει. Η πιθανότητα διάχυσής της σε γειτονικές περιοχές, κυρίως μάλιστα της κλιμάκωσής της σε όλο και πιο απειλητικά επίπεδα είναι ορατή. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και οι υλικές καταστροφές ανυπολόγιστες. Η εικόνα επί του πεδίου δυσμενής με την προοπτική περαιτέρω επιδείνωσής της εμφανή. Είναι επιβεβλημένη μια σοβαρή προσπάθεια κατάπαυσης του πυρός. Οι διαπραγματεύσεις για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος προφανώς θα είναι δύσκολες, περίπλοκες και χρονοβόρες. Ασφαλέστερη βάση εκκίνησής τους είναι οι συμφωνίες του Μίνσκ, για το ναυάγιο των οποίων οι υπεύθυνοι είναι περισσότεροι του ενός… Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε και εδώ κάποιους να επιμένουν στην περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα αργότερα πιθανότατα να είναι πολύ χειρότερα και για την Ουκρανία, και για την ειρήνη αλλά και για τη Δύση που κινδυνεύει πλέον να χρεωθεί μια πολιτική ήττα μεγάλων διαστάσεων. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί και ένα αλγεινό φαινόμενο που παρατηρήθηκε στα χρόνια αυτού του πολέμου. Οι όποιες επιφυλάξεις, η άλλη άποψη για τους χειρισμούς της Δύσης, αντιμετωπίστηκαν από διάφορες δυτικές ελίτ με μια ενορχηστρωμένη επίθεση ισοπεδωτικής απαξίωσης και συκοφάντησης, στα όρια της νοσηρότητας. Για όσους επί δεκαετίες αγωνιστήκαμε για την πολιτική, ποιοτική και ηθική υπεροχή των ιδεών της Δύσης, το φαινόμενο αυτό μόνο οδύνη και απαισιοδοξία για το μέλλον γεννά».
Διαφορετική πολιτική πρότεινε και για το μέγα θέμα της Μέσης Ανατολής, λέγοντας ότι «αναντίρρητα το Ισραήλ έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπίζεται την ασφάλεια, την ακεραιότητά του και τους πολίτες του…Όμως η υπέρμετρη χρήση βίας πέραν του ότι οδηγεί στην απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος, δεν βγάζει πουθενά. Είναι αναγκαίο να πεισθεί ότι, αν δεν συναινέσει με ειλικρίνεια στην ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, το αδιέξοδο θα παραμένει. Η στρατιωτική υπεροχή δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την σταθερότητα, την ασφάλεια, την ειρηνική συνύπαρξη. Όποιος ιστορικά πίστεψε ότι μπορεί στο διηνεκές να εξαλείψει βιαίως όλους τους αντιπάλους του, ακόμα και τους δυνητικούς, διαψεύστηκε οικτρά. Ορθώς καταδικάζονται οι τρομοκρατικές οργανώσεις και οι πρακτικές τους, η βία όμως από μόνη της δεν εξαλείφει τα βαθύτερα αίτια που τις εκτρέφουν».
Ως γνωστόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο θέμα του Ισραήλ δεν τολμά να πει τα πράγματα με το όνομα τους.
Ο Κώστας Καραμανλής εξέφρασε τη μεγάλη ανησυχία του για την κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια ,θέμα για το οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επίσης δείχνει υπνωτισμένη.
«Θέλω να επαναλάβω για ακόμα μια φορά ότι η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια είναι ανησυχητική. Η εκ του προχείρου εσπευσμένη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η μονοσήμαντη ενοχοποίηση της Σερβίας για όλα τα δεινά, η ενθάρρυνση εκ μέρους της Δύσης συγκεκριμένων εθνικισμών έναντι άλλων είναι τα γενεσιουργά αίτια για την αναβίωση μιας κρίσης που έχει βέβαια βεβαρυμμένο ιστορικό παρελθόν. Οι συμφωνίες του Ντέιτον και το τεχνητό ομόσπονδο κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης κρατούνται, τρόπος του λέγειν, εν ζωή με τεχνική υποστήριξη.
Στο Κόσοβο η κρίση βαθαίνει, η ανοιχτή σύγκρουση υποβόσκει. Οι μεγαλοϊδεατισμοί από κάποιες πλευρές δεν κρύβονται όπως και η διάθεση Μεγάλων Δυνάμεων να τους αξιοποιούν κατά τα συμφέροντά τους. Αν δεν εκπονηθεί τάχιστα ένα συνολικό σχέδιο για την περιοχή, με ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές και συνάμα την προοπτική ένταξης στην ΕΕ για όλες τις χώρες, με σεβασμό πάντα στα κριτήρια της ΕΕ, τα πράγματα θα διολισθαίνουν στο χειρότερο. Δεν έχει λογική, παρά μόνο προκατάληψη και ιστορική εμπάθεια, το να έπεται η Σερβία, έναντι άλλων κρατών, στο χρονοδιάγραμμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων».
Η ομιλία Καραμανλή στην Πάτρα μπορεί να μην ικανοποίησε όσους θα ήθελαν ένα πιο ισχυρό μήνυμα αμφισβήτησης του Μητσοτάκη , ωστόσο η ουσία όσων είπε αποτελούν ουσιαστική κριτική για όσα ο πρωθυπουργός πράττει στα θέματα εξωετερικής πολιτικής. Ο Καραμανλής είπε όσα θα έπρεπε να έχει πει εδώ και πολλούς μήνες ο Μητσοτάκης . Μόνο που όπως έχουμε διαπιστώσει δεν τολμά ούτε να τα σκεφθεί, όχι να τα ξεστομίσει.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου