Ομολογία χρεωκοπίας της κυβερνητικής πολιτικής για την εθνική ναυτική ισχύ, έλλειψης πολιτικής βούλησης για την αναβάθμιση της και αδυναμίας διάθεσης των αναγκαίων πιστώσεων αποτελεί η συνέντευξη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια στην «Καθημερινή της Κυριακής».
Ομολογία που επιχειρείται να καλυφθεί πίσω από το ίδιο, κενό ουσιαστικού περιεχομένου επικοινωνιακό αφήγημα, που επαναλαμβάνεται μονότονα στην απέλπιδα προσπάθεια να παραλλαχθεί η δυσάρεστη πραγματικότητα και να καλλιεργηθεί στους πολίτες ότι όλα βρίσκονται υπό έλεγχο και εξελίσσονται βάση σχεδίου. Απαντώντας σε ερώτηση του Βασίλη Νέδου για το ποιο είναι το σχέδιο του Πολεμικού Ναυτικού για το 2030 μετά τις τρεις φρεγάτες FDI, o Δένδιας απάντησε:
«Βασικές μας μονάδες στο μέλλον θα είναι οι υπερσύγχρονες FDI. Η σχέση μας με τη Γαλλία είναι μία στρατηγική σχέση που φέρει την υπογραφή μου και θα συνεχίσει να επηρεάζει την εξοπλιστική πολιτική μας. Πέραν αυτού, η αποδοχή από τις Ηνωμένες Πολιτείες της πρότασής μας για συμμετοχή εξαρχής στον σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες μας και στη ναυπήγηση νέων φρεγατών τύπου Constellation, αποτελεί σημαντική εθνική επιτυχία καθώς με την υλοποίηση του προγράμματος η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει πότε, τι είδους και πόσα πλοία θα ναυπηγήσει για το Πολεμικό Ναυτικό, με τη συμμετοχή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας, με διαφαινόμενη προοπτική ναυπηγήσεων πλοίων τρίτων χωρών, εφόσον προκύψει σχετικό ενδιαφέρον.
Ωστόσο, δεν εφησυχάζουμε. Παράλληλα με την απόκτηση των FDI και τη σχεδίαση των Constellation, υλοποιούμε ένα πολυδιάστατο πρόγραμμα αναβάθμισης του στόλου μας, που περιλαμβάνει τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα της Ευρωκορβέτας, τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων φρεγατών, την ενίσχυση των δυνατοτήτων τους και την επένδυση σε νέες τεχνολογίες και καινοτομίες, όπως τα μη επανδρωμένα σκάφη, είτε επιφανείας είτε υποβρύχια, για να επεκτείνουμε την επιχειρησιακή μας ευελιξία. Επίσης εκκινεί η μελέτη απόκτησης σε βάθος χρόνου νέων υποβρυχίων. Καλούμαστε σε ορατό χρόνο να καλύψουμε τα τεράστια κενά που άφησε η περίοδος της οικονομικής κρίσης».
Ας αναλύσουμε λοιπόν σημείο προς σημείο την απάντηση του υπουργού (η έμφαση έχει προστεθεί):
>«Βασικές μας μονάδες στο μέλλον θα είναι οι υπερσύγχρονες FDI. Η σχέση μας με τη Γαλλία είναι μία στρατηγική σχέση που φέρει την υπογραφή μου και θα συνεχίσει να επηρεάζει την εξοπλιστική πολιτική μας».
Δηλαδή, για τα επόμενα χρόνια («το μέλλον»), το Πολεμικό Ναυτικό θα έχει ως βασικές μονάδες τις FDI, τις τρεις που έχουν παραγγελθεί. Εξαιρετικά ανησυχητικό ότι δεν αναφέρεται ούτε ως πιθανότητα η άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης για την τέταρτη φρεγάτα του τύπου, ούτε τυχόν περαιτέρω αύξηση του αριθμού τους. Με απλά λόγια ό,τι πήραμε, πήραμε!
Δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να σχολιάσουμε την υπερφίαλη αναφορά και τον εγωκεντρικό τόνο του «φέρει την υπογραφή μου», καθότι όσο απεχθής και αν είναι στον απλό καθημερινό πολίτη, δυστυχώς δεν είναι διόλου ασυνήθιστη στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών. Ειδικά όσων θεωρούν εαυτούς «high-flyers», δηλαδή όσους τρέφουν φιλοδοξίες περαιτέρω ανέλιξης.
Ασφαλώς βέβαια, οι πολίτες δικαιούνται να αξιολογήσουν όχι αυτές καθαυτές τις εγωκεντρικές αναφορές, αλλά την ανικανότητά των πολιτικών να αντιληφθούν ότι μπορούν να φέρουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Αν δεν αντιλαμβάνονται αυτό λόγω εγωκεντρισμού, ίσως υποκύψουν και σε άλλους «πειρασμούς» που θα προσπορίζουν βέβαια προσωπικό όφελος αλλά αβέβαιο εθνικό. Ας καταγραφεί.
Επιπρόσθετα σε ό,τι αφορά τη δεύτερη πρόταση της αναφοράς του, είναι αξιοσημείωτη και διότι μπορεί να εκληφθεί ως δημόσιο μήνυμα ότι ο ίδιος ο Δένδιας, που εμμέσως διεκδικεί την πατρότητα της στρατηγικής σχέσης μεταξύ των δύο χωρών, δεν θα αφήσει τη Γαλλία εκτός ελληνικού εξοπλιστικού νυμφώνος μελλοντικά.
>«Πέραν αυτού, η αποδοχή από τις Ηνωμένες Πολιτείες της πρότασής μας για συμμετοχή εξαρχής στον σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες μας και στη ναυπήγηση νέων φρεγατών τύπου Constellation, αποτελεί σημαντική εθνική επιτυχία καθώς με την υλοποίηση του προγράμματος η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει πότε, τι είδους και πόσα πλοία θα ναυπηγήσει για το Πολεμικό Ναυτικό, με τη συμμετοχή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας, με διαφαινόμενη προοπτική ναυπηγήσεων πλοίων τρίτων χωρών, εφόσον προκύψει σχετικό ενδιαφέρον».
Από το «έως επτά φρεγάτες τύπου Constellation» πλέον έχουμε μεταβεί στο «πότε, τι είδους και πόσα». Αν λάβουμε ως υπόθεση εργασίας ότι η ουσιαστική έναρξη του ελληνικού προγράμματος θα λάβει χώρα μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής, την επιτυχή διεξαγωγή των δοκιμών και την παράδοση της πρώτης φρεγάτας του τύπου στο Ναυτικό των ΗΠΑ ώστε να μειωθεί το ρίσκο για την ελληνική πλευρά, τότε με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα (παράδοση της πρώτης αμερικανικής το 2029), απέχουμε τουλάχιστον πέντε χρόνια από το συγκεκριμένο ορόσημο. Άρα, αποφάσισε οριστικά -και αυτό εξισορροπητικό πολιτικό μήνυμα κάπου συνιστά…- στο πλαίσιο της ονείρωξης των πολιτικών, ιδίως της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ότι είναι grand masters της γεωπολιτικής. Όταν βολεύει, σε αφήνουν να το πιστεύεις…
>«…υλοποιούμε ένα πολυδιάστατο πρόγραμμα αναβάθμισης του στόλου μας, που περιλαμβάνει τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα της Ευρωκορβέτας, τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων φρεγατών, την ενίσχυση των δυνατοτήτων τους και την επένδυση σε νέες τεχνολογίες και καινοτομίες, όπως τα μη επανδρωμένα σκάφη, είτε επιφανείας είτε υποβρύχια, για να επεκτείνουμε την επιχειρησιακή μας ευελιξία».
Εύκολα προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα που αποδομούν στο βαθμό της πλήρους διάψευσης το νέο αυτό αφήγημα, ότι δήθεν «υλοποιούμε»:
-το πρόγραμμα των νέων κορβετών που είχε απασχολήσει τη δημόσια συζήτηση τα προηγούμενα χρόνια και υποτίθεται ότι είχε «ωριμάσει», φαίνεται ότι στην πράξη «σάπισε» και μας τελείωσε. Πλέον έχει υποκατασταθεί από την Ευρωκορβέτα και φυσικά και αυτό μετατοπίζεται χρονικά από το 2030 και μετά.
-σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων φρεγατών, ελπίζουμε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να αντιλαμβάνεται ότι η λέξη «υλοποίηση» έχει κάποιο πρακτικό αντίκρισμα για το Πολεμικό Ναυτικό όταν αρχίσουν οι εργασίες στην πρώτη φρεγάτα. Αλλιώς, με τον ορισμό που έχει υιοθετηθεί από το 2019 η προετοιμασία για την υλοποίηση μετράει ήδη πέντε χρόνια. Βέβαια δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε, νωρίς είναι ακόμα για τον εκσυγχρονισμό των MEKO-200HN. Η μεν «ΥΔΡΑ» είναι μόλις 32 ετών, ενώ οι «ΣΠΕΤΣΑΙ», «ΨΑΡΑ» και «ΣΑΛΑΜΙΣ» ούτε καν 30 ετών. Εξ άλλου δεν έχουν περάσει ούτε 20 χρόνια από τότε που οι επιτελείς του ΓΕΝ συνέταξαν την πρώτη μελέτη.
-σε ό,τι αφορά τα μη επανδρωμένα σκάφη, είτε επιφανείας είτε υποβρύχια, είναι επίσης προφανές ότι έχουμε άπλετο χρόνο για «επένδυση σε νέες τεχνολογίες και καινοτομίες για να επεκτείνουμε την επιχειρησιακή μας ευελιξία». Ότι η Τουρκία έχει ήδη επεκτείνει την επιχειρησιακή της ευελιξία για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία Δένδια, έχοντας εδώ και χρόνια επενδύσει σε τεχνολογίες και καινοτομίες δεν φαίνεται να αποτελεί παράγοντα που επιβάλλει την επίσπευση των όποιων διαδικασιών.
>«Επίσης εκκινεί η μελέτη απόκτησης σε βάθος χρόνου νέων υποβρυχίων».
Και εδώ δηλαδή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα υπάρξει εξέλιξη επί του πρακτέου μετά το 2030. Όταν τα «ΝΗΡΕΥΣ» και «ΤΡΙΤΩΝ» θα είναι ηλικίας 58+ ετών, τα «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», «ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ» και «ΠΟΝΤΟΣ» ηλικίας 50+ έως 52+ ετών, το «ΩΚΕΑΝΟΣ» ηλικίας 51+ ετών από την αρχική εισαγωγή του σε υπηρεσία και 16+ ετών από τη για δεύτερη φορά εισαγωγή σε υπηρεσία μετά τον εκσυγχρονισμό του, το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» ηλικίας 20+ ετών και τα «ΠΙΠΙΝΟΣ», «ΜΑΤΡΩΖΟΣ» και «ΚΑΤΣΩΝΗΣ» ηλικίας 15+ ετών. Περιττό να σημειωθεί ότι τα τέσσερα τελευταία θα έπρεπε να βρίσκονται προς της έναρξης προγράμματος εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (mid-life upgrade) εκτός αν φυσικά θέλουμε να αντιγράψουμε το πετυχημένο παράδειγμα των MEKO 200HN.
Για το τέλος αφήσαμε το: «Καλούμαστε σε ορατό χρόνο να καλύψουμε τα τεράστια κενά που άφησε η περίοδος της οικονομικής κρίσης». ΟΥΔΕΝ ΑΛΗΘΕΣΤΕΡΟ!
Όταν όμως αγαπητέ κ. υπουργέ Εθνικής Άμυνας αδυνατούμε να το πράξουμε, διότι η οικονομία μας, παρά τη βελτίωση των τελευταίων ετών δεν είναι τόσο ισχυρή όσο απαιτείται, μήπως είναι καλύτερα να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και αντί για μαξιμαλιστικά οράματα να επιδιώξουμε να βρούμε λύσεις που μπορούμε να υποστηρίξουμε οικονομικά, ακόμα και αν δυσαρεστηθεί η «στρατιωτική γραφειοκρατία» γιατί θα απαιτηθούν και δραστικά μέτρα;
Διότι με το να παραπέμπουμε σε θετικές εξελίξεις στο μέλλον το οποίο μάλιστα δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένα, απλώς επιταχύνουμε το αναπόφευκτο: την «αυτοδιάτρηση». Ταυτόχρονα ελλοχεύει ο κίνδυνος της μετάβασης από το δόγμα της «σημειακής κρίσης» στο δόγμα «Οι περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν».
Αν όμως η κατάσταση περιγραφεί όπως είναι, τότε υπάρχει η πιθανότητα με την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων, να δημιουργηθεί μία οικονομικά ανεκτή, δηλαδή βιώσιμη επιλογή για την εθνική άμυνα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου