Τί κρύβεται πίσω ἀπό τήν ρήξη του μέ τό συγκρότημα Μαρινάκη – Δραματικές ἀνατροπές στό ἐπικοινωνιακό τοπίο φέρνουν τά Τέμπη – Οἱ συμμαχίες πού δέν ἑδράζονται σέ στέρεες ἠθικές ἀξίες, ἔχουν πάντοτε ἡμερομηνία λήξεως
ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ὁ χρόνος, τά φέρνει ἡ ὥρα. Ἡ διάλυση τῆς συμμαχίας πού ἔφερε τόν Κυριάκο Μητσοτάκη στήν ἀρχηγία τῆς Νέας Δημοκρατίας καί στήν πρωθυπουργία, προκαλεῖ μέσα σέ ἐλάχιστα εἰκοσιτετράωρα πολιτικές ἐξελίξεις καί ἀνακατατάξεις, πού κυοφοροῦνταν πίσω ἀπό τίς κουρτίνες τά δύο τελευταῖα χρόνια. Καί μέ τό ζόρι δέν ἐκδηλώνονταν, καθώς οἱ συνθῆκες δέν ἦταν πολιτικά ὥριμες. Τώρα εἶναι.Τοῦ Μανώλη Κοττάκη
Οἱ δυσαρέσκειες τῶν ὀλιγαρχῶν συναντῶνται μέ τήν πραγματικότητα πού ἐμεῖς ἀποκαλύπτουμε μόνοι μας καιρό τώρα, μέ συνέπεια καί σταθερότητα, καί ξεσκεπάζουν τήν ἀλήθεια. Ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἑξῆς: Αὐτή ἡ ΝΔ εἶναι μιᾶς μεγαλύτερης διάρκειας νοητή συνέχεια τῆς ΝΔ τοῦ 1990-1993, βασικά συστατικά στοιχεῖα τῆς ὁποίας ἦταν οἱ ὑποκλοπές, τά σκάνδαλα, ἡ διαφθορά, ἡ ἀποστροφή σέ κάθε τί «δεξιό», ἡ διακυβέρνηση μόνο μέ «φιλελευθέρους» καί «κεντρώους», καί τό κυριώτερο: ἡ συμπόρευση καί ἡ συναλλαγή μέ τήν διαπλοκή τῆς ἐποχῆς πού εἶχε συνασπιστεῖ προσκαίρως μαζί της γιά νά τιμωρήσει τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος θέλησε νά ἀνατρέψει μέ τόν Κοσκωτᾶ τίς ἰσορροπίες στόν Τύπο. (Ἡ ἴδια διαπλοκή συνασπίστηκε καί τό 2009 καιροσκοπικά ὑπέρ τοῦ Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου νά τιμωρήσει τόν Καραμανλῆ γιά τόν βασικό μέτοχο. Ὅπως συνασπίστηκε καί τό 2019 ὑπέρ τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη γιά νά τιμωρήσει τόν Τσίπρα πού ἀπείλησε τά συμφέροντά της.)
Σέ ἐκείνη τήν διαπλοκή, τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, ἔδωσε τίς πρῶτες τηλεοπτικές ἄδειες ἡ ΝΔ. Ἡ ΝΔ τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ἦταν αὐτή πού τήν γιγάντωσε μέ ἀντάλλαγμα τήν ἐπικοινωνιακή ὑποστήριξή της. Ὅταν ὅμως ὁ τρόπος διακυβερνήσεως ἐκείνης τῆς περιόδου ἰδιαίτερα εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τήν λεγόμενη διανομή τῆς «πίττας» τῶν κρατικῶν προμηθειῶν προκάλεσε ἰσχυρές δυσαρέσκειες στίς οἰκονομικές δυνάμεις τοῦ τόπου, πού εἶχαν πλέον ἠλεκτρονικά ΜΜΕ στήν κατοχή τους, τότε ἐκεῖνες ἑνώθηκαν καί ἔρριξαν ἀπό τήν ἐξουσία τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη. Καί ἄς εὐεργετήθηκαν ἀπό αὐτόν μέ τίς τηλεοπτικές ἄδειες, μέ τίς ψηφιακές παροχές καί μέ τά δημόσια ἔργα! Ἡ πολιτική εἶναι ἄφιλος δυστυχῶς, χωρίς συναισθήματα. Οἱ συμμαχίες πού δέν ἑδράζονται σέ στέρεες ἠθικές ἀξίες, ἔχουν πάντοτε ἡμερομηνία λήξεως.
Ἡ περίοδος πού διανύουμε ἔχει τίς ἴδιες ἀκριβῶς ἀναλογίες. Πρόκειται γιά ἴδιο ἀκριβῶς μοντέλο διακυβερνήσεως τῆς χώρας, μέ τήν ἴδια πολιτική σχολή στήν ἐξουσία, μέ τίς ἴδιες περίπου διαπλεκόμενες συμμαχίες μέ ὀλίγο μεγαλύτερη ἡμερομηνία λήξεως τῶν συμμαχιῶν σέ σύγκριση μέ τό 1990-1993. Τότε ἦταν βραχύβιος, κράτησε μόλις τρία χρόνια. Τώρα διαρκεῖ πάνω ἀπό πέντε χρόνια, γιατί ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης μετεξέλιξε τό μοντέλο καί ἀπέφυγε τά λάθη τοῦ πατρός του. Ἀλλά δεδομένου ὅτι ἡ φιλοσοφία τῆς διακυβέρνησης παρέμεινε ἀκριβῶς ἡ ἴδια («ἀκούω» τούς πολιτικούς μου ἀντιπάλους, μοιράζω κρατικές ἐπιδοτήσεις στά ΜΜΕ, δημιουργῶ καρτέλ εὐνοουμένων στήν ἀγορά, συρρικνώνω τόν ἀνταγωνισμό ὑπέρ ἡμετέρων ἐπιχειρηματικῶν δυνάμεων), ἡ ἱστορία μετατρέπεται σέ εἰρωνεία!
Αὐτοί πού πῆραν τίς ἐπί πλέον τηλεοπτικές ἄδειες ἀπό τήν ΝΔ (τήν ἕκτη πανελλαδική) πρωταγωνιστοῦν στήν ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ μέχρι χθές συμμάχου καί εὐεργέτη τους. Γιά λόγους πού ἀφοροῦν τούς ἴδιους καί ἀνατρέχουν κυρίως στήν περίοδο τῶν ὑποκλοπῶν. Τά σχοινιά μοιάζουν νά ἔχουν κοπεῖ. Ἀπό τήν Κυριακή τό μεσημέρι πού κυκλοφόρησε ἡ ἐφημερίδα τό «Βῆμα» μέ ἕνα θέμα πράγματι γνωστό σέ ἐμᾶς (πού «θάφτηκε» ὅμως πέρσι ἀπό τά κανάλια), τήν κοπτοραπτική πού ἔγινε στούς διαλόγους τοῦ σταθμάρχη ἀπό τήν μονταζιέρα, τό συγκρότημα Μαρινάκη, βασικός πυλῶνας καί σύμμαχος τῆς διακυβερνήσεως τοῦ κυρίου Μητσοτάκη στέκεται πλέον εὐθέως ἀπέναντί του. Καί ὁ τηλεοπτικός σταθμός Mega, ὁ ὁποῖος ἀδειοδοτήθηκε ἀπό τήν Νέα Δημοκρατία, καί ἡ ἐφημερίδα τό «Βῆμα», καί ἐν μέρει τά «Νέα». Καί τό δυστύχημα γιά τόν κύριο Μητσοτάκη εἶναι πώς ἀδυνατεῖ νά εἶναι πειστικός ὅταν ἰσχυρίζεται μέ διαρροές πώς «τά οἰκονομικά συμφέροντα θέλουν νά ἀποσταθεροποιήσουν τήν κυβέρνησή του», διότι μέχρι χθές ἦταν ἕνα, (νύχι κρέας ὅπως θά ’λεγε καί ἡ Ἀλέκα Παπαρήγα) μέ αὐτά τά οἰκονομικά συμφέροντα.
Ἐκεῖνος τά ἐξέθρεψε καί τά γιγάντωσε τό 2019. Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης τό 1989.
Ἤμουν παρών στήν Διεθνῆ Ἔκθεση Θεσσαλονίκης τοῦ 2020 ὅταν ὁ Πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη σέ αὐτά τά οἰκονομικά συμφέροντα Λέγοντας ὅτι «αὐτό δέν πρόκειται νά ἐπαναληφθεῖ καί ἦταν ἀστοχία» ὅταν ἐκεῖνα διαμαρτυρήθηκαν γιά τήν ἀπουσία τῶν μισῶν βουλευτῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀπό τήν ψηφοφορία γιά τήν ἄρση τῆς ἀσυλίας τοῦ Παύλου Πολάκη, ὁ ὁποῖος ἦταν τότε σέ διαμάχη μέ τό συγκρότημα τοῦ λιμένος. Τό νά καταγγέλλει σήμερα λοιπόν αὐτούς πού κατ’ ἐπανάληψιν προσκύνησε, ὑποβάλλοντας δημοσίως τά σέβη του, εἶναι τοὐλάχιστον πολιτικό ἀνέκδοτο.
Ὅπως τοῦ γράψαμε στίς 9.11.2022 καί γίναμε δυσάρεστοι, «ὅπως ἔστρωσε θά κοιμηθεῖ». Ὅμως τό ξήλωμα τοῦ πουλόβερ ἀπό ὅ,τι φαίνεται δέν θά περιοριστεῖ μόνο στήν σχέσεις τοῦ Μεγάρου Μαξίμου μέ τό λιμάνι. Ἁπλώνεται. Ἡ ἀνακατάταξη εἶναι εὐρύτερη καί περιλαμβάνει καί ἄλλες μηντιακές δυνάμεις μέ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Γιά ἐντελῶς διαφορετικούς λόγους. Λίγο πρίν ντυθεῖ στό χακί ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως Στέφανος Κασσελάκης παρεκάθισε σέ γεῦμα πού παρέθεσε πρός τιμήν του στό Φάληρο ἡ ἡγεσία τῆς ἐφημερίδας «Καθημερινή», παρούσης τῆς ἰδιοκτησίας της. Γνωρίζουμε τούς πλήρεις διαλόγους, ἀλλά δέν μᾶς ἀφοροῦν. Ἄς κρατήσουμε ὅτι μετά ἀπό τήν ἐπίσκεψη αὐτή ἡ ἔγκυρη ἐφημερίδα δημοσίευσε μεγάλη συνέντευξη τοῦ κυρίου Κασσελάκη στό κυριακάτικο φύλλο της.
Ὁ τηλεοπτικός σταθμός «Σκάι» εἶναι ἐπίσης αὐτήν τήν στιγμή ἀμφιταλαντευόμενος. Βλέπει τήν ζημιά πού τοῦ ἔκανε ἡ ταύτισή του μέ τό Μέγαρο Μαξίμου καί ἐξετάζει τό ἐνδεχόμενο νά ἐγκαταλείψει τήν ψυχαγωγία καί νά γίνει ἀποκλειστικά ἐνημερωτικός ὅπως τίς παλαιές καλές ἐποχές τῆς ἀκμῆς του. Πλησιάζει ἡ ὥρα πού τά πρῶτα βιολιά του θά πρέπει νά ἐπιλέξουν μεταξύ τῆς νέας γραμμῆς τῆς ἰδιοκτησίας καί τῆς κυβερνητικῆς ἐπιχειρηματολογίας. Δέν θά εἶναι καί εὔκολο. Περίπτωση νά παρέμβει ξανά Πρωθυπουργός στά ἐσωτερικά διοικητικά σταθμοῦ δέν πρόκειται νά ὑπάρξει στό μέλλον. Ὁ ἀνοδικός τηλεοπτικός σταθμός Star τῆς οἰκογένειας Βαρδινογιάννη μέ τήν ἐξαιρετική δημοσιογραφική δουλειά καί τά ρεπορτάζ του γιά τά Τέμπη εἶναι στήν πρώτη γραμμή τῶν ἀποκαλύψεων τόν τελευταῖο μῆνα. Καί μέ τήν συνέντευξη τῆς Εὐρωπαίας εἰσαγγελέως Κοβέτσι καί μέ τίς ἀποκαλύψεις γιά τήν Ἐπιθεωρήτρια Δημόσιας Διοικήσεως πού ἔφυγε στό ἐξωτερικό μετά τήν ὑποβάθμιση τῆς ἔρευνάς της γιά τήν ἀσφάλεια τοῦ ΟΣΕ.
Ὁ τηλεοπτικός σταθμός Open, ὁ ὁποῖος κατά τήν διάρκεια τῆς πενταετίας κατά περιόδους ἄσκησε ἰσχυρή κριτική στήν Κυβέρνηση, εἶναι ἐπίσης στήν πρώτη γραμμή τῶν ἀποκαλύψεων. Καί βεβαίως ὁ διαχρονικά θεσμικός ΑΝΤ1. Ἐσχάτως κρατᾶ διακριτικές ἀποστάσεις, χωρίς γιά τήν ὥρα μεγάλες ἀνατροπές στήν πολιτική του. Αἴφνης λοιπόν ζοῦμε μία ξαφνική μετατόπιση τοῦ μηντιακοῦ κέντρου βάρους. Ὅσο ἀφύσικη ἦταν ἡ πλήρης ταύτιση τῶν μέσων ἐνημέρωσης μέ τήν Κυβέρνηση Μητσοτάκη, ἄλλο τόσο ἀφύσικη εἶναι καί ἡ αἰφνίδια ἀπομάκρυνσή τους ἀπό αὐτήν.
Αὐτό ὅμως δέν ἀλλάζει τήν πολιτική οὐσία: δρυός πεσούσης πᾶς ἀνήρ ξυλεύεται. Τά μέσα ἐνημερώσεως ἀνεξάρτητα ἀπό τά ἴδια τά συμφέροντά τους τά ὁποῖα ἐνδεχομένως ἔχει θίξει ἡ Κυβέρνηση μέ ἀποφάσεις της, παρακολουθοῦν τίς τάσεις τῆς κοινῆς γνώμης καί διαπιστώνουν πλέον ὅτι καταλληλότερος Πρωθυπουργός εἶναι ὁ κανένας. Ἡ ἐμμονή τοῦ Πρωθυπουργοῦ νά παίζει μόνος χωρίς κανέναν ἀντίπαλο (πού μοιάζει ἀπολύτως μέ τήν ἐμμονή τοῦ μέχρι πρό τινος βασικοῦ μηντιάρχη συμμάχου του, ὁ ὁποῖος ἤθελε νά καταργήσει τόν ἀνταγωνισμό καί νά ἐξαφανίζει τούς ἀντιπάλους του), δημιούργησε τήν ἀνωμαλία: τῆς γενικῆς ἀπορρίψεως τοῦ πολιτικοῦ συστήματος καί τῆς πλειοψηφίας τοῦ «κανένα».
Αὐτήν τήν στιγμή ζοῦμε τά πρῶτα ἐπεισόδια μίας νέας συγκλονιστικῆς περιόδου στήν ὁποία μπορεῖ νά δοθεῖ ὁ τίτλος «Ἀπώλεια στηρίξεως». Ἡ ἐφημερίδα μας θά τά καταγράψει στό σύνολό τους μέ ὑπευθυνότητα καί ἔγνοια γιά τήν μοῖρα αὐτῆς τῆς πατρίδας. Πάνω ἀπό πρόσωπα καί πάνω ἀπό κόμματα. Καί κυρίως πάνω ἀπό σκοπιμότητες. Οἱ καιροί οὐ μενετοί.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου