Πρώτο 24ωρο μετά την συντριπτική νίκη που κατήγαγε η Νέα Δημοκρατία υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι πανηγυρισμοί δεν έχουν κοπάσει και αυτό είναι κατανοητό. Ωστόσο, οι αβεβαιότητες της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης κρύβει παγίδες, τις οποίες εάν δεν προσέξει ο νικητής, θα μπορούσε να βρεθεί προς δυσάρεστων εκπλήξεων, που παρότι δεν θα αμφισβητήσουν το πρωτείο του, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν καταστάσεις που θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα. Μπορεί το εκλογικό σύστημα διεξαγωγής των δεύτερων εκλογών να είναι η ενισχυμένη αναλογική που δίνει σαφές μπόνους στο πρώτο κόμμα, το όριο της αυτοδυναμίας όμως, θα καθοριστεί από το πόσα κόμματα θα μπουν τελικά στην Βουλή. Το δε τελικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας θα καθορίσει και τον αριθμό των βουλευτών που θα εξασφαλίσει.
Πριν αναφερθούμε στα κόμματα που παρά τη μικρή εκλογική τους απήχηση θα παίξουν ρόλο στη δεύτερη αναμέτρηση, θα πρέπει να επισημανθεί ότι καθοριστικό ρόλο μπορεί να παίξει και το μεγάλο ποσοστό της αποχής. Πόσοι θα προσέλθουν στον δεύτερο να ψηφίσουν, κι αν το πράξουν ποια εκλογική συμπεριφορά θα επιδείξουν; Αν υποτεθεί ότι για να μην προσέλθουν στις κάλπες κινούνται κατά πλειοψηφία στον χώρο των πολιτικά αδιάφορων ή των αντισυστημικών, Τι θα επιλέξουν; Θα ψηφίσουν ένα μικρό κόμμα ενισχύοντας την προσπάθειά του να μπει στη Βουλή, ή κάποιοι θα επιχειρήσουν να επηρεάσουν με την ψήφο τους την έκβαση της σύγκρουσης ανάμεσα στα τρία πρώτα κόμματα; Αυτή η δυσεπίλυτη εξίσωση, προστίθεται στις παρατηρήσεις που ακολουθούν…
Η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου με το κόμμα ΝΙΚΗ του του θεολόγου Δημήτρη Νατσιού, βρέθηκαν στο κατώφλι του 3% και την εξασφάλιση κοινοβουλευτικής παρουσίας. Πολύ κοντά και το ΜΕΡΑ 25 του Γιάν(ν)η Βαρουφάκη που “προσγειώθηκε” στο 2,5% περίπου, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις που ήθελαν μια μάλλον άνετη υπέρβαση του ορίου εισόδου στο Κοινοβούλιο. Στην εικόνα θα πρέπει να προστεθεί και τω κόμμα του επιχειρηματία, Πρόδρομου Εμφιστζόγλου και του πρώην βουλευτή της ΝΔ, δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Μπογδάνου που δεν έλαβαν μέρος στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, εξαιτίας του αποκλεισμού τους από τον Άρειο Πάγο με δικαιολογία το όνομα του κόμματος. Το όνομα έχει πλέον αλλάξει και κατά πάσα πιθανότητα θα συμμετάσχουν κανονικά στις εκλογές.
Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι το σύνολο σχεδόν των πολιτικών πληγμάτων που αναμένονται μέχρι τις δεύτερες εκλογές, θα έχουν ως… παραλήπτη τον Αλέξη Τσίπρα και τον κλυδωνιζόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η “θεωρία του πυγμάχου” που έχει δεχθεί ένα συντριπτικό πλήγμα από τον αντίπαλό του και παραπαίει. Στόχος του είναι να αποφύγει το χτύπημα που θα τον ρίξει νοκ-ντάουν, χάνοντας οριστικά τον αγώνα. Από την άλλη πλευρά, στόχος του αντιπάλου είναι να κατορθώσει να ρίξει αυτή τη “γροθιά”.
Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πολύ πιο δύσκολη θέση, καθώς οι αντίπαλοι που επιθυμούν να “προσγειώσουν” στο κεφάλι του συντριπτικό πλήγμα, δεν είναι μόνο ένας. Για να μην υποστηριχθεί μάλιστα, ότι ενδεχομένως η Νέα Δημοκρατία θα είχε συμφέρον να ανακάμψει στοιχειωδώς ένας αντίπαλος που αποδείχθηκε ότι “τον έχει”, εάν αυτό θα στερούσε από τα μικρά κόμματα το ελάχιστο εκείνο ποσοστό που θα τους επέτρεπε να εισέλθουν στην Βουλή.
Η εξασφάλισή της αυτοδυναμίας από τη Νέα Δημοκρατία δεν δείχνει να κινδυνεύει, όμως η είσοδος περισσοτέρων κομμάτων επηρεάζει τον αριθμό των βουλευτών που θα εκλεγούν με την κυβερνητική παράταξη. Άρα την κοινοβουλευτική ισχύ της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Υπενθυμίζεται, ότι όσο περισσότερα κόμμα μείνουν εκτός κοινοβουλίου, τόσο πέφτει ο πήχης της αυτοδυναμίας. Παράλληλα, η πιθανότατη διατήρηση υψηλών ποσοστών από τη Νέα Δημοκρατία, θα της εξασφαλίσουν και μεγάλο αριθμό βουλευτών, καθιστώντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη πραγματική κυβέρνηση με προοπτική τετραετίας.
Στην αντίστροφη περίπτωση αρχίζουν οι… περικοπές στην κοινοβουλευτική δύναμη. Χονδρικά, κάθε είσοδος επιπλέον κόμματος στη Βουλή, επηρεάζει το κατώφλι της αυτοδυναμίας κατά περίπου 0,30-0,40%. Δηλαδή, τρία επιπλέον κόμματα στο Κοινοβούλιο, προσθέτουν μία ποσοστιαία μονάδα στο κατώφλι της αυτοδυναμίας. Για τον λόγο αυτό, το εκλογικό επιτελείο των νικητών του πρώτου γύρου, είναι αυτονόητο ότι θα εστιάσει στη στρατηγική που θα ακολουθήσουν τα μικρά κόμματα. Δεν θα αποτελούσε μάλιστα υπερβολή, το να υποστηριχθεί ότι αυτά είναι ο πραγματικός αντίπαλος, από τη στιγμή που ο αρχικός βασικός, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει εξουδετερωθεί και μάλιστα με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης.
Το τρίτο ΠΑΣΟΚ, ασφαλώς δεν κατατάσσεται στα μικρά κόμματα, αλλά ανήκει στους ενδιαφερόμενους να δαγκώσει όσο το δυνατόν πιο σκληρά και εκτεταμένα, τις σάρκες του κλυδωνιζόμενου ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθεια να επαναπατρίσει τους ΠΑΣΟΚογενείς, καθώς αυτοί ήταν που τον έκαναν από ένα μάλλον ακροαριστερό κόμμα του περιθωρίου που έμπαινε οριακά στη Βουλή, σε μια παράταξη που κυβέρνησε τον τόπο. Βασικός στόχος λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ, είναι η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης. Τον στόχο αυτόν είναι δύσκολο να τον πετύχει στις δεύτερες εκλογές. Όχι όμως αδύνατο.
Με βάση τα τελικά αποτελέσματα (ενσωμάτωση 99,70%), ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 20,07% και το ΠΑΣΟΚ 11,46%. Δηλαδή αρκεί μετατόπιση λιγότερο από πέντε μονάδες εκατέρωθεν ώστε να αλλάξει το κόμμα που θα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023. Σε κάθε περίπτωση, όσο περισσότερο πλησιάσουν τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, τόσο περισσότερο η τάση και η δυναμική θα ευνοούν το δεύτερο.
Άλλη μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι, ότι από τη στιγμή που στόχος είναι η απόσπαση ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας και ΜΕΡΑ 25 καταλήγουν στην πράξη θανάσιμοι εχθροί και θα συγκρουστούν σκληρά για να αποδείξουν στους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από τα αριστερά του κόμματος, ότι αυτοί αποτελούν αυθεντικό εκπρόσωπο την ιδεολογική τάση που εκπροσωπούν. Εδώ θα μπορούσε να γίνει μια εικασία. Ότι το πλεονέκτημα το έχει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και όχι ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης… Αφενός διότι ξεκινά την κούρσα με την ανοδική δυναμική που οδήγησε το κόμμα της στο 2,8% και αφετέρου διότι μπορεί να προβάλλει, απευθυνόμενη στο ακροατήριο-στόχο, τη συνέπεια και σταθερότητα σε “πραγματικές αριστερές θέσεις”. Συν την προσωπική μετωπική σύγκρουση με τον ευρισκόμενο σε τραγική πολιτικά θέση Αλέξη Τσίπρα.
Από την άλλη πλευρά, ο Βαρουφάκης έχει δώσει την εντύπωση μιας άτυπης δημόσιας “ανταλλαγής απόψεων” με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να έχει αποκλείσει κάποιος πειστικά, χωρίς “αστερίσκους” την προοπτική συνεργασίας με στόχο την αποκαθήλωση Μητσοτάκη. Επίσης, παρότι και τα δυο κόμματα εμφανίζονται στη δημόσια εκπροσώπησή τους ως προσωποπαγή, στην προκειμένη περίπτωση το πλεονέκτημα έχει αυτός, αυτή εν προκειμένω, που έρχεται… με φόρα και ανοδική δυναμική, ενώ το ΜΕΡΑ 25 έχει ως αρχικό στόχο την ανάσχεση των αρνητικών εντυπώσεων που δημιούργησε η μη αναμενόμενη, βίαιη πτωτική του κίνηση.
Ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης έχει θεωρητικά στα χέρια του το πολιτικό όπλο που ακούει στο όνομα Σοφίας Σακοράφα, μια πολιτικό η οποία χαίρει διακομματικής εκτίμησης, καθώς της πιστώνουν μετριοπαθή και μετρημένο δημόσιο λόγο, αλλά και τη διάθεση συνεννόησης με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που επέδειξε στην κοινοβουλευτική της θητεία, αποφεύγοντας εύπεπτα κομματικά ιδεολογικού περιεχομένου στερεότυπα. Θα επιτρέψει η ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του ανδρός και η εν γένει προσωπικότητα, να δει κάτι που στα μάτια τρίτων μοιάζει αυτονόητο και ήδη συζητείται;
Στο, χώρο των δεξιάς καταβολής κομμάτων που θα διεκδικήσουν την είσοδό τους στη Βουλή, το ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού και το κόμμα των Εμφιετζχόγλου / Μπογδάνου θα παίξουν κι αυτά τον ρόλο τους στις εκλογές, άρα και στους υπολογισμούς του επιτελείου της Νέας Δημοκρατίας, αναφορικά με την ισορροπία ανάμεσα στο ποσοστό που εξασφαλίζει αυτοδυναμία και τον αριθμό των κομμάτων που θα περάσουν το όριο του 3% και θα μπουν στη Βουλή.
Αυτό που μένει να διαπιστωθεί στην πράξη, είναι η οπτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ως απόλυτος κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι, θα επιλέξει τις επόμενες κινήσεις τακτικής, στον δρόμο για τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αφενός μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων των δυο μικρών κομμάτων ανήκουν παραδοσιακά στον ευρύτερο δεξιό χώρο που κινείται ιστορικά η ΝΔ και αφετέρου η είσοδός τους στη Βουλή δεν συμπλέει με τα συμφέροντά της…
Δημοσίευση σχολίου