Η Τουρκία αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35 λόγω της εμμονής του προέδρου Ερντογάν να βάλει στην χώρα του το ρωσικό αντιαεροπορικό των S-400. Η Ελλάδα από τον περασμένο Ιούνιο έχει αποστείλει επίσημο αίτημα στις ΗΠΑ για την προμήθεια 20+20 αεροσκαφών F-35. Η απάντηση αναμένεται περί τα μέσα του 2023.
Η Τουρκία «πυροβολεί» τα πόδια της με την απόφαση να ενισχύσει την αεράμυνά της με επιπλέον συστοιχίες S-400 ή μήπως προσπαθεί και με αυτό τον τρόπο να βγει από την άκρη του ρινγκ που βρίσκεται, όπου δέχεται πληθώρα διπλωματικών χτυπημάτων;
Προσπαθεί με την κίνηση αυτή να φέρει σε δύσκολη θέση τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες την ώρα που έχουν ανοιχτό μέτωπο με Ρωσία και Κίνα, επιχειρούν να κρατήσουν στο Δυτικό άρμα την Άγκυρα;
Αυτά και άλλα είναι ερωτήματα που εδώ και λίγες ώρες προσπαθούν οι αναλυτές του Επιτελείου ν’ απαντήσουν καθώς η συνέχιση της σύμβασης Ρωσίας- Τουρκίας για το αντιαεροπορικό σύστημα των S-400, φέρνει νέα δεδομένα, κυρίως αστάθειας εντός της Συμμαχίας.
Οι ίδιοι ομιλούν για μια κίνηση προμελετημένη από την πλευρά της Άγκυρας, ιδιαίτερα προκλητική διότι την στιγμή οι Τούρκοι βρίσκονται στις ΗΠΑ και συζητούν για το μέλλον των τουρκικών F-16 Viper, ταυτόχρονα συνεχίζουν την προμήθεια νέων S-400, του μοναδικού αντιαεροπορικού συστήματος μη συμβατό με το ΝΑΤΟ.
«Δεν είναι ούτε καν έμμεσος αυτός ο εκβιασμός», σημειώνουν στρατιωτικές πηγές που καταγράφουν τόσο τις κινήσεις των Συμμάχων προς την Τουρκία, όσο και την τακτική που ακολουθεί η Άγκυρα, απαιτώντας από το ΝΑΤΟ να υπακούσει στα κελεύσματα της γείτονος και κυρίως του κου. Ερντογάν.
Η Αθήνα σε διπλωματικό και ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο έχει επισημάνει προς τη Συμμαχία ότι οι S-400 για την γειτονική χώρα είναι ένας «πολλαπλασιαστής ισχύος», ικανός να παρέχει αποτελεσματική αεράμυνα σε μεγάλες αποστάσεις επιτυγχάνοντας επί της ουσίας απαγόρευση πρόσβασης σε φίλια αεροπορικά μέσα, δηλαδή και στα συμμαχικά.
Επιπλέον από την περίοδο που η Τουρκία έκανε δοκιμές στους S-400, έδειξε εμπράκτως πως οι Τούρκοι εντάσσουν το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα επιχειρησιακά στην οπλική τους φαρέτρα και αυτό δεν αποκλείει την χρήση του σε άλλες τοποθεσίες εγγύτερες σε τομείς Εθνικού ζωτικού ενδιαφέροντος.
Πάντως είναι απορίας άξιο πως το τουρκικό κλιμάκιο στις ΗΠΑ θα συνεχίσει να συνομιλεί με τους Αμερικανούς για το μέλλον των τουρκικών F-16 Viper, αλλά και την κρίσιμη ροή ανταλλακτικών που χρειάζεται η TuAFώστε να διατηρήσει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα τα περίπου 230 F-16 που διαθέτει.
Rafale/ F-16 Viper &…F-35!
Από την άλλη πλευρά, την Ελληνική, η είδηση της ενεργοποίησης της σύμβασης για τους S-400 που φέρνει επιπλέον συστοιχίες στην Τουρκία, δεν ανησυχεί το Επιτελείο.
Η ποιοτική αναβάθμιση της Πολεμικής Αεροπορίας δίνει μια ακόμη σημαντική απάντηση στο προηγμένο αντιαεροπορικό σύστημα S-400, το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ουσιαστικά ήταν η αιτία που τινάχτηκε στον αέρα ο επιχειρησιακός σχεδιασμός του μέλλοντος της TuAF με την έξωση από το πρόγραμμα του F-35.
Το S-400 όπως σημειώνεται από πηγές στην Πολεμική Αεροπορία, ως asset, από μόνο του δεν αρκεί για να καλύψει το κενό της έξωσης από τα μαχητικά 5ης γενιάς. Πάντως η κίνηση αυτή της Τουρκίας δεν μπορεί να θεωρηθεί απάντηση στο Ελληνικό LORπου αφορά τα μαχητικά F-35 τα οποία περίπου στο τέλος της δεκαετίας θα προσγειώνονται στην Ελλάδα.
Το Ελληνικό Αεροπορικό Επιτελείο γνωρίζει πολύ καλά πως οι S-400 με την εμβέλειά τους εκτός από αμυντική θωράκιση στον ουρανό της Τουρκίας, μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί και σ’ ένα όπλο μακρού πλήγματος. Αλλά οι απαντήσεις ήδη υπάρχουν στην φαρέτρα της Ελλάδας, η οποία μάλιστα τα επόμενα χρόνια ενισχύεται σημαντικά.
Σ’ ότι αφορά το επιχειρησιακό κομμάτι, ναι μεν είναι ένα εργαλείο που δημιουργεί συνθήκες απαγόρευσης πρόσβασης σε συγκεκριμένες περιοχές που αναπτύσσεται και βέβαια με την εμβέλεια που διαθέτει, αλλά δεν αρκεί ώστε να καλύψει το σύνολο των εγκαταστάσεων που είναι δυνητικοί στόχοι.
Με την άφιξη δε του Γαλλικού RAFALE που μπορούν να εντοπίσουν τους S-400 γεωγραφικά και να το προσβάλλουν με βλήματα Scalp, από πολύ μεγάλη απόσταση, με μεγαλύτερο όγκο πυρός απ’ ότι θα το κάνουν τα Mirage 2000-5.
Κατά συνέπεια πρόκειται για ένα αντιαεροπορικό σύστημα που η «Γαλλική σχολή», του βγάζει «στη φόρα» όλα τα τρωτά του σημεία. Στο Ελληνικό οπλοστάσιο υπάρχουν ήδη οι «άσσοι» που μπορούν να εξουδετερώσουν τους S-400, με μια πολύ προσεκτική σχεδίαση αεροπορικής επιχείρησης, εφόσον αυτή απαιτηθεί…
Έχοντας μια δύναμη 24 RAFALE, 24 Mirage 2000-5 και 84 F-16 VIPER +38 F-16 Block 52 Advπου θα μετατραπούν τα τωρινά «50άρια», δημιουργούνται τεράστιες προοπτικές σε επιχειρησιακό επίπεδο για τους ιπταμένους ν’ αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες που υπάρχουν για την πλήρη αεροπορική υπεροχή. Όμως εκτός από τις πλατφόρμες που έχουν αλλάξει ήδη τα δεδομένα σε δικτυοκεντρικό επίπεδο, σημαντικές αλλαγές έρχονται με τις προσθήκες όπλων που κάνουν τη διαφορά. Πύραυλοι αντί-ραντάρ, αέρος- αέρος, αέρος- επιφανείας, έξυπνες βόμβες, κ.ο.κ…
Αυτή και μόνο η δύναμη, με τον υφιστάμενο στόλο της η Τουρκία δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει αν σκεφτεί κανείς ότι είναι δύσκολο να προχωρήσει στη νέα παραγγελία μαχητικών. Ο σκόπελος του Κογκρέσο από τη μια και το γινάτι του Τούρκου προέδρου από την άλλη, δημιουργούν όλες τις συνθήκες δυσκολίας για νέα F-16 που θα φέρουν την ημισέληνο.
Όπως έχουμε επαναλάβει στο παρελθόν η επανασχεδίαση των αεροπορικών επιχειρήσεων από το Επιτελείο είναι μονόδρομος έως ότου τροχοδρομήσουν στις Ελληνικές αεροπορικές βάσεις τα «αντίδοτα» της Ελληνικής αεράμυνας, τα οποία δεν είναι άλλα από τα μαχητικά RAFALE αλλά και στο βαθύ μέλλον τα F-35, από τα οποία η Τουρκία έχει αποβληθεί και ο λόγος ήταν το πείσμα να κρατήσει και εν τέλει να ενεργοποιήσει τους S-400.
Δημοσίευση σχολίου