Ολοκληρώθηκε εχθές η Σύνοδος των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Μία σύνοδος που θα μείνει στην Ιστορία, μιας και στη διάρκειά της αποφασίστηκαν ριζικές αλλαγές στο κυρίαρχο δόγμα και τον στρατηγικό σχεδιασμό της Συμμαχίας. Αυτό ήταν το πρώτο σημαντικό σημείο της.
Το δεύτερο η αποδοχή των αιτήσεων της Σουηδίας και της Φινλανδίας για συμμετοχή, στον σχηματισμό. Σε συνδυασμό με την αλλαγή στρατηγικού δόγματος, δημιουργεί ορόσημο. Το ΝΑΤΟ αριθμεί πλέον 32 μέλη, αυξάνει σημαντικά την ισχύ του και βρίσκεται προ των πυλών του (θεωρούμενου πλέον και επίσημα ως) εχθρού.
Σε αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα βέβαια, η θεαματική kolotoumba Ερντογάν ως προς το σχετικό βέτο. Μόλις εξασφάλισε ορισμένα καθρεφτάκια τα οποία θα πουληθούν εύκολα στους ιθαγενείς του εσωτερικού, μετονόμασε το κρέας σε ψάρι και όλα πήγαν πρίμα! Κανονική μετανοούσα Μαγδαληνή, για την Δύση!
Φυσικά στην Ελλάδα αμέσως εμφανίστηκαν οι γνωστοί ειδήμονες, μη τυχόν και χάσουν την ευκαιρία να μπουρδολογήσουν. Με διαφόρων ειδών και κατηγοριών μπούρδες. Ακούσαμε/διαβάσαμε ότι "είμαστε πλέον πολύ προβλέψιμοι", πως "δεν ασκούμε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική", ότι "κάποιοι διαπράττουν εθνική μειοδοσία" κι άλλα πολλά, γραφικά και ευτράπελα.
Με δεδομένο όμως πως αυτή η καταιγίδα μπουρδολογίας αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελλάδα, με προέλευση από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, το σκηνικό θα περνούσε απαρατήρητο. Όλα θα τελείωναν όμορφα, όλοι θα περνούσαν καλά κι εμείς καλύτερα!
Αλλά ο πάλαι ποτέ κουμπάρος, έπρεπε να έχει δικαιολογίες για τους λόγους για τους οποίους δεν αναφέρθηκε στην Ελλάδα κατά τις επίσημες εργασίες της Συνόδου. Οπότε, θέλοντας και μη, εξαπέλυσε κι μια φραστική επίθεση κατά της Ελλάδας, στην διάρκεια της προσωπικής του συνέντευξης Τύπου, για να έχει να λέει μόλις επιστρέψει. Όχι κάτι ιδιαίτερο ή κάτι που να προσιδιάζει έστω με όσα έγραφαν τα Τουρκικά ΜΜΕ, τις προηγούμενες ημέρες από την σύνοδο. Απλά μερικές κορώνες για να μπορεί να ισχυριστεί ότι έκανε γνωστό το θέμα με την Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ και μπλα και μπλα και μπλα και τίποτε περισσότερο.
Έτσι έδωσε όμως την ευκαιρία στους Τουρκολόγους της πολυθρόνας εντός Ελληνικών συνόρων, να πατήσουν στα προηγούμενα σχόλια και να ξεσπαθώσουν. Μέχρι το ποια αεροπλάνα είναι "κατάλληλα για το Αιγαίο", διαβάσαμε. Τώρα πως στον δαίμονα γίνεται ένα αεροπλάνο αεροπορικής υπεροχής (ο τύπος αεροσκάφους διαφέρει από καταδιωκτικά, βομβαρδιστικά κ.λπ. κατά έτη φωτός) να θεωρείται κατάλληλο για μία… θάλασσα, αλλά όχι για μία άλλη, αποτελεί μυστήριο. Μυστήριο το οποίο μπορεί να μην κατόρθωσε να λύσει το Αμερικανικό Πεντάγωνο, αλλά το ανακάλυψαν Έλληνες ειδήμονες… οικονομολόγοι! Και μην διανοηθείτε να ρωτήσετε τι σχέση έχει το air superiority με τα οικονομικά, γιατί… θα σας ρίξω πρόστιμο!!!
Πέρα από την πλάκα πάντως, αποτελεί σοβαρότατο ζήτημα για την χώρα το γεγονός πως κάθε φορά που υπάρχει κάποια δήλωση-πρόκληση από Τουρκικής πλευράς, ορισμένοι προσπαθούν τα μάλα να την εκμεταλλευτούν, στοχεύοντας αποκλειστικά και μόνο σε πολιτικό όφελος. Ειδικά εκείνοι που προσπαθούν να αποδυναμώσουν τις ενέργειες της εκάστοτε κυβέρνησης συγκρίνοντας τις με τις ανάλογες Τουρκικές, εκτός από ανεύθυνοι, είναι επίσης παντελώς άσχετοι.
Η Ελλάδα δεν έχει όμοια γεωστρατηγική σημασία με την Τουρκία και διαφέρει σε πάρα πολλά από αυτήν. Είναι τόσο απλή η κατάσταση.
Δυστυχώς, παρότι το Αιγαίο όντως είναι μία "στενή θάλασσα", συμβαίνει ο Βόσπορος να είναι ακόμη στενότερη. Αυτό είναι μια γεωγραφική πραγματικότητα. Και δεν μπορούμε να προσποιούμαστε πως δεν την βλέπουμε.
Όπως πραγματικότητα αποτελεί επίσης το γεγονός πως η Τουρκία είναι μια χώρα με πληθυσμό 80 εκατομμυρίων, κατ’ εξοχήν νεανικό, με όλα τα πλεονεκτήματα που της παρέχει αυτό το δημογραφικό προφίλ σε μία περίπτωση πολέμου με τον "εξ Ανατολών κίνδυνο" ή στις εμπορικές συναλλαγές "με τους Δυτικούς Συμμάχους"!
Επιπλέον, όσο ο "εχθρός" βρίσκεται στα Ανατολικά της και σε (σχετικά) άμεση επαφή με τα σύνορά της, το διαπραγματευτικό της πλεονέκτημα, είναι αυξημένο. Ούτε αυτό το γεγονός υπάρχει δυνατότητα ή πρέπει ν’ αγνοείται. Εάν ποτέ ο "εχθρός" αλλάξει και είναι π.χ. η Αίγυπτος, τότε μπορεί ν’ αλλάξουν και οι συσχετισμοί. Όσο όμως ο "εχθρός" παραμένει (περίπου) στα όρια που κάποτε γνωρίζαμε ως Σοβιετική Ένωση, η Τουρκία θα μπορεί να ακολουθεί τις τεχνικές ανατολίτικου παζαριού, που επί δεκαετίες ακολουθεί. Απλούστατα, διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι έχει όλο το απαιτούμενο περιθώριο για να το πράττει.
Είναι απαραίτητο να γίνει αντιληπτό ότι η γεωπολιτική (όχι μόνο στην παρούσα κατάσταση αλλά γενικώς και με όλη την ευρύτητά της) δεν είναι παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα (zero sum game, το λέγαμε στο χωριό μου). Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως η μοναδική οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη, είναι υποχρεωμένες να διατηρούν καλή σχέση με όλους τους συμμάχους τους. Όλους ανεξαιρέτως. Καλούς ή κακούς συμμάχους. Το αντίθετο θα ήταν πολύ ακριβό, για όλους. Δεν έχουν την δυνατότητα, ως η χώρα-ηγέτης της Δύσης, να αδιαφορήσουν ούτε για την Τουρκία, ούτε για την Ελλάδα.
Πολλοί θα ισχυριστούν ότι η Τουρκία έχει σαφώς καλύτερη μεταχείριση. Αν και όχι απόλυτα ακριβής, αυτός ο ισχυρισμός έχει βάση. Αλλά εξηγείται από το προαναφερθέντα. Η Τουρκία παρέχει στην Δύση πλεονεκτήματα, που η Ελλάδα δεν έχει την δυνατότητα να υπερκαλύψει-αντικαταστήσει. Γι’ αυτό και η Ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να έχει τελείως διαφορετική στρατηγική και τακτικές από την Τουρκική. Κανείς ποτέ δεν κέρδισε, πέφτοντας στο επίπεδο ενός υποδεέστερου αντιπάλου. Μπορεί να καταφέρει να κερδίσει μερικές μάχες αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα ηττηθεί στον πόλεμο!
Εάν αυτά τα απλά, δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από όλους, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Μιας τύχης που κάθε άλλο παρά καλή θα πρέπει ν’ αναμένεται, σε μια τέτοια περίπτωση...
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου