Του Ζαχαρία Μίχα
Μια από τις ειδήσεις της χθεσινής ημέρας ήταν η αναβολή της επίσκεψης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου στο Ισραήλ, όπου θα μετέβαινε προσκεκλημένος του ομολόγου του, αντιστράτηγου Αβίβ Κοχάβι. Η αναβολή αποφασίσθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία των δύο αρχηγών. Όλα δείχνουν, όμως, ότι η αναβολή της επίσκεψης δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, ότι εντάσσεται στο πλαίσιο της διπλωματικής προσπάθειας του Ισραήλ να τα βρει με την Τουρκία.
Η δικαιολογία που προβλήθηκε από την πλευρά του Ισραηλινού αρχηγού για να ζητήσει την αναβολή, σύμφωνα με σχετικό Δελτίο Τύπου που εξέδωσε το ΓΕΕΘΑ, ήταν οι υποχρεώσεις του «που απορρέουν από την επικρατούσα κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή»! Η δικαιολογία από μόνη της κρίνεται ανεπαρκέστατη για δυο λόγους:
Πρώτον, πράγματι υφίσταται μία κλιμάκωση της τρομοκρατίας στο εσωτερικό του Ισραήλ, με τη μορφή επιθέσεων Παλαιστινίων που είναι Ισραηλινοί πολίτες εναντίον Εβραίων συμπολιτών τους, όπως επίσης και κάποιες στρατιωτικές επιχειρήσεις στο μέτωπο με τη Συρία. Ούτε το ένα ούτε το άλλο γεγονός, όμως, είναι ικανός λόγος για να ζητήσει το Ισραήλ αναβολή μιας τέτοιας σημασίας επίσκεψη στο ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ δυο συμμάχων χωρών.
Δεύτερον, οι λόγοι που επικαλέστηκε η ισραηλινή πλευρά δεν προέκυψαν την τελευταία στιγμή, ώστε να δικαιολογηθεί η κίνηση αναβολής της επίσκεψης. Κατά συνέπεια, η αναβολή θα έπρεπε να είχε ζητηθεί πολύ νωρίτερα ή πιο σωστά να μην είχε οριστικοποιηθεί η ημερομηνία. Ο μόνος λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την αναβολή είναι κάποια εξέλιξη που αφορά το ουκρανικό μέτωπο και στην οποία εμπλέκεται ο αρχηγός του ισραηλινού ΓΕΕΘΑ. Είναι γνωστή η ισραηλινή προσπάθεια διαμεσολάβησης ανάμεσα σε Ρώσους και Ουκρανούς.
Υπενθυμίζουμε ότι μόλις το Σαββατοκύριακο είχε εκδοθεί επίσημη ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ για την επίσκεψη του Έλληνα αρχηγού στο Ισραήλ, την οποία αναγκάστηκε να «ανασκευάσει» σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ανακοινώνοντας την αναβολή. Στην δεύτερη ανακοίνωση, μάλιστα, αναφέρεται, γενικώς και αορίστως, ότι η επίσκεψη θα προγραμματιστεί εκ νέου «το συντομότερο δυνατόν».
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι δύο: Πρώτον, έχει ανακύψει κάποιο πρόβλημα στις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις, που θα ερμήνευε την περίεργη αυτή αναβολή την τελευταία στιγμή; Δεύτερον, έχει σχέση η αναβολή με τις παρασκηνιακές επαφές του Ισραήλ με την Τουρκία για τη βελτίωση των σχέσεών τους; Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αναβολή αποτελεί ισραηλινή χειρονομία προς την Άγκυρα. Και επειδή μάλιστα η αναβολή έγινε με άκομψο τρόπο, αυτός ίσως είναι ένα ισραηλινό θετικό μήνυμα προς την Άγκυρα, πολύ προσβλητικό, όμως, για την Αθήνα.
Δεν θέλουμε να είμαστε κατηγορηματικοί, αλλά το ενδεχόμενο να ισχύει αυτός ο λόγος εμφανίζεται πιο ισχυρός. Ειδικά εάν κανείς συνυπολογίσει μια λεπτομέρεια που διέφυγε από τους περισσότερους, ή σκοπίμως αποσιωπήθηκε. Στην πρόσφατη πολυεθνική άσκηση «Ηνίοχος» η ισραηλινή συμμετοχή ήταν πράγματι εντυπωσιακή. Στη μέρα διακεκριμένων επισκεπτών, όμως, ήταν απόντες. Τα ισραηλινά αεροσκάφη είχαν αποχωρήσει μια ημέρα νωρίτερα, οπότε δεν έλαβαν μέρος και στην καθιερωμένη συμβολική υπέρπτηση των συμμετεχόντων αεροσκαφών πάνω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Προφανώς, πρόβαλαν κάποια δικαιολογία, η οποία έγινε ευγενικά δεκτή από τους Έλληνες οικοδεσπότες, καθώς δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς. Όμως, επειδή ουδείς είναι αφελής, όλοι αντελήφθησαν ότι κάποια άλλη ήταν η πραγματική αιτία. Παρόμοια με αυτήν που οδήγησε την Αεροπορία των Εμιράτων που επίσης έδινε εντυπωσιακό παρόν στην άσκηση, να μη λάβει μέρος φέτος, επικαλούμενη την κατάσταση στην Ουκρανία που οδήγησε σε συνολική ακύρωση των προγραμματισμένων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Είναι τυχαίο ότι και τα Εμιράτα βρίσκονται σε διαδικασία επαναπροσέγγισης με το καθεστώς του υβριστή τους Ερντογάν;
Οι Ισραηλινοί, είναι γνωστό ότι θεωρούν πολύτιμο το ελληνικό γεωγραφικό ανάγλυφο για την επιχειρησιακή εκπαίδευση των αεροπορικών τους δυνάμεων, καθώς τους δίνει την ευκαιρία σοβαρότατης εκπαίδευσης, πέραν της επιχειρησιακής αξίας της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που επίσης είναι πολύτιμη στις συνασκήσεις. Κατά συνέπεια, με την επιλογή τους και την εκπαίδευση πραγματοποίησαν και φρόντισαν να διδάξουν ότι υπεράνω όλων είναι η πολιτική, εργαλείο της οποίας είναι οι στρατιωτικές δυνάμεις.
Ενώ όμως η διμερής συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ στον στρατιωτικό τομέα δείχνει ισχυρή για λόγους κοινού συμφέροντος, στο διπλωματικό επίπεδο προκύπτει από τα γεγονότα το συμπέρασμα ότι η Τουρκία έχει μεγαλύτερη βαρύτητα σε σχέση με την Ελλάδα στα μάτια των Ισραηλινών. Αυτό δεν είναι ανεξήγητο, αφού και η ελληνική συμπεριφορά έχει βοηθήσει στην εδραίωση αυτής της αξιολόγησης.
Είναι στο χέρι της Αθήνας να κατανοήσει την κατάσταση ορθά και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα που σταδιακά θα αποδομήσουν αυτή την εικόνα, οικοδομώντας μια καινούργια, πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων. Ως πρώτο βήμα, καλό θα ήταν να πραγματοποιηθεί, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μια καθαρή συζήτηση μεταξύ των δυο πλευρών όχι μόνο για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και ευρύτερα για το βάθος και την ευστάθεια των διμερών σχέσεων.
Το μήνυμα που πρέπει ξεκάθαρα να διαβιβάσει η Αθήνα είναι ότι καταλαβαίνει και σέβεται τις επιλογές του Ισραήλ, αλλά και τις αξιολογεί και κυρίως προσαρμόζει και τη δική της στάση έναντί του. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα οφείλει να κάνει ό,τι όλα τα σοβαρά κράτη, ώστε να μην θεωρείται δεδομένη για κανέναν. Το να αποφύγουμε αυτή τη συζήτηση με τη δικαιολογία να μη διακινδυνεύσουμε την επιδείνωση των διμερών σχέσεων είναι συνταγή που εξυπηρετεί τις άλλες χώρες όχι τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και βέβαια οδηγεί σε συμπεριφορές όπως αυτή του Ισραήλ και των Εμιράτων.
Οι φιλικές αυτές χώρες, λοιπόν, διαμορφώνουν από τη δική μας συμπεριφορά την εντύπωση ότι μπορούν να μας συμπεριφέρονται όπως μας συμπεριφέρονται, χωρίς κανένα κόστος. Επειδή, όμως, μόνο οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, ας μιλήσει επιτέλους και η Ελλάδα τη μόνη γλώσσα που σέβονται άπαντες στις διεθνείς σχέσεις και την οποία αποφεύγει για ακατανόητους λόγους η Αθήνα.
Δημοσίευση σχολίου