Την ώρα που η τουρκική επιθετικότητα βρίσκεται σε πρωτόγνωρη έξαρση και η “συμμαχική βοήθεια” απλά δεν υπάρχει, στο εσωτερικό της χώρας αναπτύσσονται θεωρίες άκρως επικίνδυνες για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά.
Ακούμε για “διάλογο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες”, για νέες κόκκινες γραμμές “στα 6 ν.μ” , για “τουρκικά παράλια πολλών χιλιομέτρων που ίσως και να δικαιολογούν κάποιες από τις θέσεις της Τουρκίας” και άλλα απίθανα.
Την ίδια περίοδο μάθαμε από την Τουρκία για τη “τριμερή συνάντηση του Βερολίνου” και από το ΝΑΤΟ για το “μηχανισμό αποσυμπίεσης στο Αιγαίο”! Μάθαμε για τα γεγονότα αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε τίποτα για το τι συζητήθηκε και συμφωνήθηκε.
Το πιο πρόσφατο “αφήγημα” το οποίο ξεκινά από την κυβέρνηση αλλά και από κόμματα της αντιπολίτευσης, φθάνει στα “δημοσιογραφικά γραφεία” κι από κει διαχέεται με στόχο να γίνει πεποίθηση, είναι αυτό που λέει ότι “ο κόσμος δεν ασχολείται με τα εθνικά θέματα”! Πιστεύουν ότι “δεν τους ενδιαφέρουν”!
Πολιτικοί αλλά και δημοσκόποι -που πλέον δεν προβλέπουν αλλά διαμορφώνουν πολιτικές εξελίξεις-, δημοσιογράφοι αλλά και ειδικοί επί των ελληνοτουρκικών και των διεθνών σχέσεων έχουν αρχίσει να προσχωρούν σ΄ αυτές τις απόψεις.
Θα διαψευστούν όλοι με παταγώδη τρόπο , είναι η δική μας εκτίμηση.
Ο κόσμος πραγματικά έχει τεράστια προβλήματα να αντιμετωπίσει. Προβλήματα επιβίωσης κυριολεκτικά. Μετά από τα 10 χρόνια μνημονίων ήρθε η ακόμη χειρότερη όπως φαίνεται κρίσης του κορονοϊού να διαλύσει τον κόσμο. Μαγαζιά έκλεισαν. Πολύ περισσότερα θα κλείσουν όπως όλα δείχνουν. Οι εργασιακές σχέσεις έχουν τιναχθεί στον αέρα. Ότι είχε απομείνει απ΄ αυτές.
Τίποτα απ΄ όλα αυτά όμως δεν θα κάνει τον κόσμο να δεχτεί την παραμικρή παραχώρηση σε εθνικά θέματα, σε ζητήματα κυριαρχίας! Πόσο μάλλον να “καταπιεί” την εγκατάλειψη του Καστελόριζου ή την απομάκρυνση έστω κι ενός στρατιώτη από ελληνικό νησί!
“Μα δεν υπάρχουν αντιδράσεις, δεν είναι θέμα συζήτησης”, λένε πολλοί. Αυτό δεν οφείλεται σ΄ όσα προαναφέραμε αλλά στην απολύτως δικαιολογημένη δυσπιστία του κόσμου ότι οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ΄χει έστω σκεφθεί να μπει σε τέτοιες συζητήσεις. Θεωρούν ότι πρόκειται για δημοσιογραφικές εκτιμήσεις που διακατέχονται από καχυποψία και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις από αντιπολιτευτικό μένος. Μακάρι να αποδειχτεί ότι είναι έτσι, αλλά η μεγάλη διαφορά στην ένταση της τουρκικής προκλητικότητας το καλοκαίρι και το φθινόπωρο “θρέφει” την καχυποψία και σίγουρα είναι γεγονός που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει.
Στα 200 μίλια το Oruc Reis, όλος ο ελληνικός στόλος έξω. Στα 6 ν.μ από το Καστελόριζο η αντίδραση ήταν “λελογισμένη”.
Αν λοιπόν ο κόσμος δει τα γεγονότα να εξελίσσονται προς την κατεύθυνση όσων αρνείται να πιστέψει ,τότε θα δούμε αντιδράσεις που μάλλον θα εκπλήξουν πολύ δυσάρεστα, όσους σήμερα με “ύφος παντογνώστη” υποστηρίζουν ότι “ο κόσμος δεν ασχολείται άρα ας προχωρήσουμε”. Αν προχωρήσουν θα βρεθούν στον γκρεμό…
Είναι μάλλον δύσκολο για όσους έζησαν και αισθάνονται “πολίτες του κόσμου” , σπουδαγμένοι σε ακριβά πανεπιστήμια του εξωτερικού , αποκομμένοι για αρκετά χρόνια της ζωής τους από την ελληνική πραγματικότητα, να καταλάβουν τι πιστεύει ο κόσμος. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα τους το μάθει η ζωή, που συνήθως δίνει σκληρά μαθήματα…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου