Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πιέζουν για μία Αραβο-Ευρωπαϊκή συμμαχία ώστε να περιορίσουν την τουρκική καταπάτηση.
Οι ευρωπαϊκές χώρες περιλαμβανομένου της Γαλλίας, της Ελλάδας και της Κύπρου αισθάνονται ότι απειλούνται από την Τουρκία η οποία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, χρησιμοποιεί την Λιβύη για να επεκτείνει τον έλεγχο υδάτων πλούσιων σε φυσικό αέριο. Ως αποτέλεσμα, οι περιφερειακές διαμάχες που μαστίζουν την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική έχουν καταστεί ευρωπαϊκά προβλήματα, παρά την σύγχυση που κυριαρχεί στις θέσεις των μεγάλων χωρών της ηπείρου όπως η Γαλλία και η Γερμανία ως προς τον περιορισμό της τουρκικής επέκτασης.Η Ευρώπη διατίθεται πλέον περισσότερο να συμμαχήσει με αραβικές χώρες οι περισσότερες από τις οποίες εργάζονται σκληρά για να σταματήσουν την τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην Συρία και στην Λιβύη. Χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία θεώρησαν σημαντικές και αναγκαίες τις κινήσεις της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να αποκτήσουν μία αραβική νομιμότητα στην συμμαχία εναντίον της Τουρκίας.
Μία δήλωση που εκδόθηκε τον περασμένο μήνα από τους υπουργούς Εξωτερικών της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Κύπρου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου διευκρίνισε τις ανησυχίες τους για τις παράνομες τουρκικές κινήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και στα χωρικά της ύδατα, οι οποίες συνιστούν σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου σύμφωνα με την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία έχουν σημαντικά χαρτιά για να ενθαρρύνουν την Ευρώπη να επιταχύνει τη διαδικασία σύναψης αυτής της συμμαχίας με αυτούς. Έχουν εργαστεί σκληρά για να περικυκλώσουν και να αντιμετωπίσουν την επιρροή του πολιτικού Ισλάμ σε διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου και του Σουδάν και, παρεμβαίνοντας στην Υεμένη, κατάφεραν να προστατεύσουν τη διεθνή ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και να καθιερώσουν καλύτερη συνεργασία με τις χώρες στο Κέρας της Αφρικής για εξασφαλίσουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Αυτή η αναδυόμενη συμμαχία της ανάγκης μεταξύ των μεσογειακών αραβικών και ευρωπαϊκών χωρών μπορεί τελικά να ενθαρρύνει άλλες χώρες που ανησυχούν για την τουρκική επέκταση, να συμμετάσχουν σε αυτή. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει το Ισραήλ, για παράδειγμα, το οποίο δεν κρύβει την απογοήτευσή του για τις εξελίξεις στη Λιβύη, και με την Τουρκία και τη Ρωσία να ξεκινούν έναν αγώνα επιρροής στη Μεσόγειο και από απλές απειλές να εξελίσσονται στην πραγματική εφαρμογή επί μονίμου βάσεως. Η Άγκυρα και η Μόσχα εκμεταλλεύτηκαν τις ανεπαρκείς ευρωπαϊκές δραστηριότητες παρακολούθησης που ενσωματώθηκαν στην αποστολή της Σόφιας του 2015 και πιο πρόσφατα από τη διαδικασία IRINI (2020).
Ο WolframLacher, ερευνητής σχετικά με την Λιβύη, είπε: «Τώρα που οι καταστροφικές συνέπειες της ευρωπαϊκής αδράνειας είναι προφανείς και ο Haftar δεν έχει πλέον την ευκαιρία να καταλάβει την εξουσία, μια (ευρωπαϊκή) αλλαγή πολιτικής είναι τόσο πιθανή όσο και απαραίτητη».
Τα ΗΑΕ έτρεφαν μεγάλες ελπίδες για την ταχεία έναρξη του προγραμματισμένου αγωγού East Med που θα μετέφερε φυσικό αέριο από ισραηλινά, κυπριακά και λιβανικά πεδία μέσω της Ελλάδας στην Ιταλία. Αυτός ο αγωγός απειλούσε να αντικαταστήσει έως και το ήμισυ των εξαγωγών από το Κατάρ στην Ευρώπη με αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο.
Η κρίση της Λιβύης θα έδινε την ευκαιρία στους Ευρωπαίους, τουλάχιστον στις μεσογειακές χώρες, να κινηθούν πιο αποτελεσματικά και ομοιόμορφα, διότι η τουρκο-ρωσική παρουσία στα νότια σύνορά τους απειλεί άμεσα την εθνική τους ασφάλεια, είτε λόγω της τρομοκρατίας και της εμπορίας όπλων είτε λόγω της εμπορίας ανθρώπων.
ahvalnews.com
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου