Όταν ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Ρεξ Τίλερσον δήλωνε μετά την συνάντηση Τραμπ – Πούτιν δήλωνε πως: «Η Ρωσία έχει το ίδιο, πιστεύω, συμφέρον με μας, να καταστεί η Συρία σταθερή, ενωμένη και ένας τόπος όπου μπορεί να υπάρξει πολιτικός διάλογος για το μέλλον της και ότι αφορά τη διακυβέρνησή της».
AL MONITOR
Η απαρχή της αμερικανορωσικής συνεννόησης στην Συρία μπορεί να είναι ένα καλοδεχούμενο βήμα για μια πολιτική διευθέτηση. Μπορεί να είναι και ο καταλύτης που θα φέρει πιο κοντά την Τουρκία με την Συρία και το Ιράν, την ώρα που θα δοκιμάζει τα όρια της επιρροής της Μόσχας στους περιφερειακούς δρώντες.
Η συνάντηση Τραμπ-Πούτιν πιθανόν να προκαλεί περισσότερα ερωτηματικά παρά να δίνει απαντήσεις σε Δαμασκό, Τεχεράνη και Άγκυρα. Ο Άσαντ δεν μπορεί να χαίρεται για την αμερικανική πρόταση περί του πολιτικού του μέλλοντος. Η Τεχεράνη επίσης ανησυχεί μην τυχόν η Μόσχα υποκύψει στις αμερικανικές προσφορές και δεχτεί να ασκήσει πίεση στο Ιράν με αντάλλαγμα, ίσως, την άρση των εναντίον της Ρωσίας κυρώσεων.
Αν Συρία και Ιράν κινδυνεύουν η Άγκυρα μπορεί να επωφεληθεί και να κερδίσει τα λάφυρα στην περιοχή. «Όταν η Άγκυρα δεν κατάφερε να πείσει τις ΗΠΑ να διακόψουν την συνεργασία τους με τους Κούρδους του YPG ανατολικά του Ευφράτη, στρέφει την προσοχή της δυτικά του Ευφράτη, ειδικά στην περιοχή του καντονιού του Αφρίν και του Ιντλίμπ», αναφέρει Τούρκος αναλυτής.
Ο Ερντογάν δεν θεωρεί τις ΗΠΑ αξιόπιστο εταίρο όσον αφορά την εξασφάλιση των τουρκικών συμφερόντων στην Συρία που απειλούνται από το κουρδικό YPG. Η Άγκυρα βρίσκει πολύ πιο εύκολο να συνεργαστεί με τη Μόσχα παρά με τις ΗΠΑ στη βόρεια Συρία. Ο Ερντογάν όμως πρέπει να αναρωτηθεί αν η Ρωσία θα έχει τη θέληση ή τη δυνατότητα να συνεργαστεί μαζί του ειδικά αν αναθερμανθούν οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία ήδη ανασυντάσσει την συριακή της πολιτική. Είναι στενός εταίρος Ρωσίας και Ιράν στην ειρηνευτική διαδικασία για την Συρία στην Αστάνα του Καζακστάν. Επίσης έχει κοινό συμφέρον με Συρία και Ιράν να αποτρέψουν την κουρδική αυτονομία. Ιράν και Τουρκία είναι αντίθετες και στο δημοψήφισμα της αυτόνομης κουρδικής περιοχής του Ιράκ με ερώτημα την αυτονομία.
Η διαμάχη Σαουδικής Αραβίας και ΗΑΕ με το Κατάρ επίσης φέρνει Τουρκία και Ιράν πιο κοντά καθώς και η Τεχεράνη στηρίζει το Κατάρ για να αποφύγει την απομόνωση. Όχι τυχαία ο Ιρανός ΥΠΕΞ Ζαρίφ βρέθηκε στην Άγκυρα ώρες μετά το ξέσπασμα της κρίσης αραβικών χωρών – Κατάρ.
Το Ιράν θεωρεί πως υπάρχει άξονας Τουρκίας – Κατάρ ο οποίος δεν μπορεί να υιοθετήσει απολύτως την ιρανική περιφερειακή οπτική. Ωστόσο Τουρκία και Κατάρ δεν θεωρούν το Ιράν εχθρό, παρά τις διαφορές που υπάρχουν. Η στάση αυτή αρκεί για να βρεθεί κοινό έδαφος και να αγνοηθούν ορισμένες διαφορές χάρη στην σκληρή στάση της Σαουδικής Αραβίας την οποία βλέπουν ως απειλή Τουρκία, Κατάρ και Ιράν.
Η επιμονή των Σαούντ να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα στην περιοχή φοβίζει το Ιράν. Μια τέτοια εξέλιξη θα δοκιμάσει την πολιτική Πούτιν, ο οποίος θέλει την αμερικανική συνεργασία στη Συρία. Ωστόσο, έτσι μπορεί να αποδυναμωθεί η σχέση της Μόσχας με Δαμασκό, Τεχεράνη και Άγκυρα.
Ο Πούτιν θέλει να απαλλαγεί από τις εναντίον του αμερικανικές κυρώσεις. Αν δεν υπάρχει άρση των κυρώσεων ο Πούτιν ελάχιστο ενδιαφέρον έχει να ακολουθήσει την αμερικανική πολιτική χάνοντας τα περιφερειακά του ερείσματα.
Ίσως μάλιστα η Ρωσία υποστηρίξει τις φίλα προσκείμενα περιφερειακές δυνάμεις στις πρωτοβουλίες τους κατά των Κούρδων. Για τις ΗΠΑ, το ρωσικό χαρτί πρέπει να παιχθεί έξυπνα, λαμβάνοντας υπόψη της και τα συμφέροντα Συρία, Ιράν και Τουρκίας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου