Μετά την δημοσιοποίηση της συμφωνίας της κρατικής ρωσικής εταιρείας «Gazprom» με το Ιράν για το τεράστιο κοίτασμα South Pars, βγήκαν οι χάρτες για τον αγωγό Ιράν-Ιράκ-Συρία-Ανατολική Μεσόγειο με ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ…. κατεύθυνση την Ελλάδα.
Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών (Βαλκανίων και χωρών Κ.Α.Κ )
Ένα τέτοιο έργο από το μεγαλύτερο διαστάσεων ενεργειακό κοίτασμα φυσικού αερίου στο κόσμο, θα επισκιάσει, σύμφωνα με ειδικούς τον διατεινόμενο αγωγό του Ισραήλ δια μέσω της Ελλάδος, σίγουρα.
Για αυτό η πατρίδα μας είναι τόσο σημαντική και κομβική για τα ρωσικά σχέδια τα οποία φυσικότατα αφορούν και τα υπόλοιπα Βαλκάνια , τα οποία επικεντρώνουν το ενδιαφέρων της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, ως περιοχές διέλευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη, ειδικά η Σερβία.
Πρόκειται για ένα τεραστίων διαστάσεων παιχνίδι στο οποίο εμπλέκονται δύση και ανατολή και στην κυριολεξία στην μέση κρύβεται η Ελλάδα, την οποία με φαιδρό τρόπο εκβιάζουν υπάλληλοι τύπου Π.Τόμσεν.
«Για την αποπληρωμή του χρέους προς τη ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου στο πλαίσιο της ανάπτυξης του τομέα «South Pars, επιτύχαμε μια σπουδαία συμφωνία », δήλωσε στους δημοσιογράφους ο αναπληρωτής πρόεδρος της «Gazprom» Αλεξάντερ Μεντβέντεφ, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων «Interfax».
«Έχουν τα πάντα λυθεί», δήλωσε ο Μεντβέντεφ στην Τεχεράνη.
Η ρωσική εταιρεία «Gazprom» (30% ), μαζί με τη γαλλική Total (40%) και την Petronas της Μαλαισίας (30%) συμμετείχαν στην 2η και 3η φάση της ανάπτυξης του τομέα «South Pars» στον ιρανικό τομέα του Περσικού Κόλπου.
Η ιρανική εταιρία πετρελαίου (NIOC) θα υλοποιήσει τις απαιτούμενες πληρωμές προς τους συμμετέχοντες του προγράμματος 2002-2010. Το 2010, οι πληρωμές έχουν ανασταλεί λόγω των κυρώσεων κατά του Ιράν.
Το σχέδιο αφορά στην ουσία την κατασκευή αγωγού που θα διασχίζει το Ιράν -Ιράκ και Συρία που θα είναι και η πιο σύντομη διαδρομή και θα καταλήγει, εμείς εκτιμάμε στην Ταρτούς που κατασκευάζεται η μόνιμη ρωσική βάση.
Πρόκειται για τον αγωγό φυσικού αερίου που θα ξεκινά από το κοίτασμα South Pars – North Dome του Περσικού Κόλπου, που αποτελεί «το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο», με στόχο να διασχίσει τη Συρία προς την Ευρώπη, ακυρώνοντας τον αγωγό από το Κατάρ ( που είχε την υποστήριξη της Δύσης).
Και όπως συμβαίνει συνήθως στους διεθνείς ανταγωνισμούς, έτσι και στην περίπτωση της Συρίας, «παίζονται» σημαντικά ενεργειακά συμφέροντα.
Ο συριακός εμφύλιος ξεκίνησε «επί σκοπώ»( κράτη του Κόλπου) και όχι «κατά σύμπτωση»… όταν το καθεστώς Ασαντ υπέγραψε συμφωνία για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου που επρόκειτο να συνδέσει το Ιράν με το Ιράκ και τη Συρία.
Τότε ήταν ακόμη η εποχή που ο Ασαντ προωθούσε, στο πλαίσιο της μεγαλεπήβολης στρατηγικής των «τεσσάρων θαλασσών», τη μετατροπή της Δαμασκού σε ενεργειακό-οικονομικό κόμβο μεταξύ Μεσογείου, Κασπίας, Περσικού και Μαύρης Θάλασσας (ή αλλιώς Αιγύπτου, Ιράκ, Ιράν και Τουρκίας).
Το παιχνίδι αυτό αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα , και δεν θα κουραστούμε να το λέμε, ότι η χώρα μας σύρεται από μνημόνιο σε μνημόνιο από τους δανειστές …για αυτόν ακριβώς τον λόγο.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου