Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι σκόπευαν να κατασκευάσουν δύο ξεχωριστούς αγωγούς πετρελαίου, έναν Αγγλικό και έναν Γαλλικό, ώστε αν συγκρούονταν στο μέλλον να είχε ο καθένας τον δικό του αγωγό. Τα μεγάλα κοιτάσματα της Σαουδικής Αραβίας ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα, το 1938, έναν χρόνο πριν ξεσπάσει ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, και σίγουρα θα έπαιξαν και κάποιο ρόλο στο ξέσπασμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, που ήταν το δεύτερο μέρος του ίδιου πολέμου, το πρώτο μέρος του οποίου ήταν ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ο χάρτης εμφανίζει τους δύο αγωγούς. Ο Αγγλικός αγωγός θα ξεκινούσε από το Κιρκούκ του σημερινού Ιρακινού Κουρδιστάν, και θα έφτανε στην Χάιφα του σημερινού Ισραήλ, περνώντας μέσα από το σημερινό Ιράκ, που ανήκε στην Βρετανική ζώνη επιρροής.
Ο Γαλλικός αγωγός θα ξεκινούσε επίσης από το Κιρκούκ, και θα έφτανε στην Τρίπολη του σημερινού Λιβάνου, μέσω της σημερινής Συρίας, που ανήκε στην σφαίρα επιρροής της Γαλλίας. Τα έργα ανέλαβαν η Αγγλική Anglo–Persian Oil Company, η σημερινή BP, η Γαλλική Francais de Petrols, η σημερινή Total, η Αμερικανική Standard Oil’s Near East Development Corporation, η σημερινή ExxonMobil και η Αγγλική Shell, η σημερινή Αγγλο-Ολλανδική Royal Dutch Shell.
Οι αγωγοί κατάφεραν να κατασκευαστούν πολλά χρόνια αργότερα. Τις προσπάθειες του Αγγλικού αγωγού σαμποτάριζαν οι Ερβραίοι και οι Άραβες Παλαιστίνιοι, γιατί εκτός από το να σκοτώνονται μεταξύ τους ήθελαν και να διώξουν τους Άγγλους, διεκδικώντας ο καθένας τον αγωγό για λογαριασμό του. Ο αγωγός δημιουργήθηκε τελικά το 1935, με την ονομασία Mosul-Haifa, και κατάφερε να λειτουργήσει μέχρι το 1948, γιατί όταν δημιουργήθηκε το Ισραήλ οι Άραβες τον σαμποτάριζαν συνέχεια ώστε να μην μεταφέρει πετρέλαιο στο Ισραήλ.
Το Foreign Affairs, που πολύ συχνά εκφράζει κεντροαριστερές απόψεις, κατηγορεί τους Άγγλους και τους Γάλλους επειδή δεν έδωσαν μεγαλύτερα ποσοστά στους τοπικούς πληθυσμούς μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ στην πραγματικότητα οι αγωγοί κατασκευάστηκαν πολλές δεκαετίες αργότερα, και δεν αναφέρει ότι αν δεν ήταν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, η Συρία, το Ιράκ, η Ιορδανία, ο Λίβανος και το Ισραήλ θα ήταν ακόμη αποικίες των Οθωμανών. Το στρατιωτικό κόστος της απελευθέρωσης της Μέσης Ανατολής το πλήρωσαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, προφανώς για να εξυπηρετήσουν τα συμφέρονταν τους. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ελευθέρωσαν την Μέση Ανατολή από τους Οθωμανούς.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. http://iakovosal.blogspot.gr/
Δημοσίευση σχολίου