Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Όταν ο Ερντογάν ήταν Δήμαρχος του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης είχε δώσει μια συνέντευξη στη δημοσιογράφο Nilgun Cerrahoglu (Μιλλιετ, Ιούλιος 1996) , στην οποία είπε: “Η δημοκρατία είναι ένα τραμ, πηγαίνει ως εκεί που πάμε εμείς. Εκεί αποβιβαζόμαστε. Η δημοκρατία είναι ένα μέσο δεν είναι στόχος, σκοπός”.
Δεν έκρυψε ποτέ τα “δημοκρατικά” του αισθήματα και παρόλα αυτά κατάφερε να πείσει την Ε.Ε να ανοίξει την αγκαλιά της και να τον δεχθεί. Η σχετική συμφωνία υπογράφηκε στο Ανκαρα Παλάς στις 16.12.2013. Βέβαια του ζήτησαν να εφαρμόσει μια σειρά μεταρρυθμίσεων τις οποίες έγραψε στα παλιά παπούτσια του.
Τώρα που τα έκανε θάλασσα στη Μέση Ανατολή ζήτησε ξανά την αγκαλιά της Ευρώπης χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης το προσφυγικό.
Η Ε.Ε επιμένει στην εφαρμογή των 72 κριτηρίων, για την άρση της βίζας στους Τούρκους πολίτες. Ο κατάλογος των κριτηρίων βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου εξωτερικών γραμμένα στα αγγλικά. Οι βουλευτές, οι υπουργοί σίγουρα αγνοούν το περιεχόμενο τους.
Ο κ. Ερντογάν φαίνεται να ανθίσταται να αλλάξει τον νόμο για την τρομοκρατία, χάρη στον οποίο χρήζονται τρομοκράτες όσοι διαφωνούν με το κυβερνητικό έργο. Στην πραγματικότητα, όμως, φοβάται να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τα δικαιώματα , την σωματική ακεραιότητα και την ασφάλεια των Μειονοτήτων. Πρέπει να αναγνωρίσει την κουρδική μειονότητα την ύπαρξη της οποίας σθεναρά αρνείται.
Δυστυχώς η Τουρκία έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο μάχης. Το αίμα αθώων κυλά σαν ποτάμι. Ενδεικτικά αναφέρουμε το σπαρακτικό άρθρο της Νurcan Baysal στην εφημερίδα Τ24 που είναι μια πραγματική γροθιά στο στομάχι. Η Baysal με τίτλο “ντροπή σας Τούρκοι ισλαμιστές”, γράφει:
“Οι Τούρκοι Ισλαμιστές πρέπει να είναι υπερήφανοι για πολλά πράγματα. Μπορούμε να αρχίσουμε από την παράνομη κήρυξη απαγόρευσης εξόδου από τα σπίτια τους των πολιτών που ζουν στις κουρδικές περιοχές, εδώ και δέκα μήνες. Θα πρέπει να αντικαταστήσουμε και τον όροι απαγόρευσης κυκλοφορίας , γιατί στην πραγματικότητα σημαίνει διακοπή παροχής νερού, ρεύματος, έλλειψη τροφών, πείνα και βομβαρδισμούς. Σημαίνει επίσης συγκέντρωση των οικογενειών στα πιο σκοτεινά σημεία των σπιτιών. Σημαίνει με λίγα λόγια θάνατο.
Σύμφωνα με έγκυρα στοιχεία διακόσια άτομα δολοφονήθηκαν μέσα στα σπίτια τους την περίοδο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Έτσι ακριβώς , όπως έχασε η Μελέκ Απαϊντίν τη ζωή της στο Ντιγιάρμπακιρ στις 2 Ιανουαρίου. Όλμος του Στρατού που έριξαν στην κουζίνα του σπιτιού της την αποκεφάλισε μπροστά στα αθώα μάτια των παιδιών της.
Μπορεί να νιώθετε υπερήφανοι με τα ερείπια στο Σιρνάκ, Νουσάϊμπιν, Γιουκσέκοβα, Σουρ, Ιντίλ, Σιλόπη.
Να υπερηφανεύεστε με τις εικόνες των γκρεμισμένων εκκλησιών και τζαμιών στην περιοχή Σουρ.
Να είστε υπερήφανοι με τα γυμνά κορμιά των δολοφονημένων γυναικών που εκθέσατε σε κοινή θέα.
Να είστε υπερήφανοι για το νεκρό παλληκάρι που έφαγαν τα σπλάχνα του γάτες στο Γιουκσέκοβα πριν ένα μήνα.
Να καμαρώνετε για τη δολοφονία του Μιράι που ήταν μόλις τριών μηνών και σκοτώθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Να ντρέπεστε και για τη δολοφονία του ογδοντάχρονου παππού του που τον σκοτώσατε ενώ είχε υψώσει λευκή σημαία.
Να ντρέπεστε για τις κραυγές των νέων που κάψατε στα υπόγεια του Τζίζρε. Να υπερηφανεύεστε για το ήθος που καλλιεργήσατε σε αυτούς που έγραψαν στους τοίχους των υπογείων όπου κάψατε 152 άτομα ¨ο καλύτερος έρωτας γίνεται στα μπουντρούμια¨.
Να υπερηφανεύεστε πάνω από όλα για την κοινωνία που την μετατρέψατε σε πρόβατα¨.
Αυτό το δράμα , όπως ακριβώς περιγράφεται το έζησαν οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και οι Ασσύριοι πριν από λίγα χρόνια. Ο ίδιος θύτης διέπραξε τρεις Γενοκτονίες. Και τώρα , αφού δεν τιμωρήθηκε από τη διεθνή κοινότητα, αλλά αντιθέτως θωπεύτηκε για τα συμφέροντα κάποιων, διαπράττει την τέταρτη γενοκτονία των Κούρδων.
Για αυτό θα έπρεπε το άρθρο να είχε τον τίτλο “Ντροπή σας Τούρκοι”.
Δημοσίευση σχολίου