Από την στιγμή που το κόμμα του Ερντογάν εξελίχθηκε σε «παγκόσμιο παίκτη» έχει πάψει να ασχολείται με μικροπροβλήματα, όπως το αδιέξοδο της Κύπρου. Παρόλα αυτά το πρόβλημα αυτό υπάρχει εδώ και αιώνες. Σήμερα η βόρεια πλευρά του νησιού της Κύπρου αντιπροσωπεύει για την Τουρκία ένα οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό και ανθρωπιστικό φιάσκο.
Του CENGİZ AKTAR
ΤΙΤΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ: «Critical confrontation in Cyprus» (Κρίσιμη αντιπαράθεση στην Κύπρο)
ΠΗΓΗ: http://www.todayszaman.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
Μέχρι πρόσφατα οι σχέσεις με το νότιο τμήμα σχετιζόταν με την επανέναρξη του ενωτικού διαλόγου, μετά την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στα νερά της Κύπρου, με την υποστήριξη της Άγκυρας, η οποία ελπίζει έτσι να επιλύσει το ενεργειακό της πρόβλημα.
Ωστόσο, το ερευνητικό σκάφος Barbaros και τα συνοδεύοντα αυτό πολεμικά πλοία, έφεραν, από τις 20 Οκτωβρίου, το «παιχνίδι» σε μια νέα διάσταση. Η Άγκυρα επέκτεινε την 40 ετών κατοχή από την ξηρά στη θάλασσα της Κύπρου. Στις 30 Οκτωβρίου η Τουρκία διακήρυξε ότι «θα λάβει όλα τα μέτρα για να προστατεύσει τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, βάσει του ρόλου της ως εγγυήτριας δύναμης».
Και όμως η Τουρκία, είναι εγγυήτρια δύναμη, μαζί με τη Βρετανία και την Ελλάδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, βάσει των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου και όχι της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, η τουρκική εγγύηση επί της οποίας δεν έχει καμία νομική βάση.
Επίσης δεν έλαβε υπόψη της την αντίδραση γειτονικών χωρών όπως η Αίγυπτος, η Ελλάδα και το Ισραήλ, την ΑΟΖ των οποίων η Τουρκία αμφισβητεί, σε αντίθεση με το θεσπισμένο Δίκαιο της Θάλασσας. Την ίδια ώρα το τουρκικό Ναυτικό, ακολουθώντας τη διακήρυξη του τουρκικού συμβουλίου εθνικής ασφάλειας, έκανε λόγο για κανόνες εμπλοκής στην Αν. Μεσόγειο, μεταφέροντας σε όλον τον κόσμο, την εικόνα μιας Τουρκίας που δεν σέβεται κανένα κανόνα ή νόμο.
Για πολλούς η επιδίωξη μιας ακόμα «φτηνής» διεθνούς νίκη της τουρκικής ηγεσίας, σε ένα τόσο επίφοβο διεθνές πλαίσιο – που θα έρθει, αν έρθει, με μεγάλο κόστος – σχετίζεται με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Ή μήπως, ακόμα χειρότερα, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προδιαθέτουν για τη μόνιμη παρουσία τους στο νησί;
Στο μεταξύ οι γέφυρες που συνδέουν την Τουρκία με τους άλλους παίκτες στην περιοχή είναι έτοιμες να καούν. Η Άγκυρα δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ. Οι διαφωνίες με τις ΗΠΑ είναι συνεχείς και οι σχέσεις της με τις γειτονικές χώρες είναι κακές.Η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει καμία χώρα με το όνομα Κύπρος και η εχθρότητά της έναντι του Ισραήλ δεν έχει τέλος. Η λέξη Αίγυπτος και μόνο είναι αρκετή για να προκαλέσει νευρική κρίση στο τουρκικό κυβερνών κόμμα, ενώ 15 έτη, βελτιωμένων, υποτίθεται, σχέσεων με την Ελλάδα πάνε χαμένα, ενώ η Άγκυρα δεν διστάζει να επιτεθεί και κατά του ΟΗΕ, παρά το πρόσφατο φιάσκο.
Είναι λοιπόν φανερό ότι οι άλλοι παίκτες, είναι φανερά ενοχλημένοι από τις μονομερείς τουρκικές ενέργειες. Το πάγωμα των ενταξιακών συνομιλιών καθίσταται επίσημη πολιτική της ΕΕ, ενώ οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την εταιρία Noble Energy, αδιαφορώντας για τις διαθέσεις μιας δύσκολης συμμάχου.
Από τη άλλη Κύπρος, Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν μια σημαντική συμφωνία για την αποθήκευση φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, ενώ μια ανάλογη συμφωνία αναμένεται να υπογραφεί μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ. Την ίδια ώρα ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών εγγυήθηκε την ασφάλεια Ελλάδας και Κύπρου.
Και όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που τα πλούσια κοιτάσματα που βρέθηκαν στην Κύπρο θα ανήκαν σε όλους τους κατοίκους του νησιού, αν το νησί ενώνονταν ξανά και οι Τούρκοι στρατιώτες θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους. Αυτό θα έπρεπε να κάνει κάποιος που επιθυμεί να αναδειχτεί σε «παγκόσμιο παίκτη».πηγή
Δημοσίευση σχολίου