Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Οι κυβερνήσεις καταρρέουν όταν η πολιτική τους αποτυγχάνει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέρρευσε τον Οκτώβριο του 1993 γιατί είχε αποτύχει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, και όχι γιατί ο Σαμαράς πήρε μία ομάδα βουλευτών και αποχώρησε από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Αν ήταν μόνον η αποστασία Σαμαρά το πρόβλημα, τότε ο Μητσοτάκης θα είχε κερδίσει τις εκλογές που ακολούθησαν την ανατροπή του. Αλλά τις έχασε παταγωδώς, διότι ο λαός δεν θεώρησε ότι δικαίωσε την έστω οριακή πλειοψηφία που του έδωσε το 1990.
Σήμερα, ο ανατροπέας του 1993 ανατρέπεται για τους ίδιους λόγους: η πολιτική του ναυάγησε. Κατά τα δυόμισυ χρόνια της πρωθυπουργίας του απέτυχε να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούντο για να καταστεί η ελληνική οικονομία βιώσιμη (αντικατάσταση του πολιτικού και διοικητικού στελεχιακού δυναμικού του κράτους και της κυβέρνησης με νέα, ικανά και άφθαρτα πρόσωπα, προϋπόθεση που όσο δεν εκπληρώνεται η Ελλάδα ΔΕΝ πρόκειται να βγει από την ύφεση, πάταξη γραφειοκρατίας και διαφθοράς, απελευθέρωση και στήριξη επιχειρηματικότητας, κλείσιμο άχρηστων ΔΕΚΟ, οργανισμών και περιφερειακών πανεπιστημίων, εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος και κυρίως παραγωγική ανασυγκρότηση που θα έβγαζε την Ελλάδα από την ύφεση και την ανεργία).
Τώρα το πρόγραμμα χρηματοδότησης τελειώνει, και η Ελλάδα αδυνατεί να ξαναβγεί στις αγορές. Τα spreads συνεχίζουν να αυξάνονται και το χρηματιστήριο κινείται κοντά στις 1000 μονάδες, ενώ σύμφωνα με την Deutsche Bank το event risk για την Ελλάδα αυξάνεται ξανά, όπως αναφέρει σε ανάλυσή της με ημερομηνία 26 Σεπτεμβρίου η γερμανική κεντρική τράπεζα.
Μπροστά στο αδιέξοδο, η πτώση της κυβέρνησης είναι αναπόφευκτη και οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ βλέπουν ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν χάσει τη βουλευτική τους έδρα και όλα τα προνόμια που την συνοδεύουν. Οπότε άρχισαν τις παρασκηνιακές επαφές με στόχο να θυσιάσουν τον Σαμαρά και να δημιουργήσουν μία νέα κυβέρνηση συνεργασίας με άλλον πρωθυπουργό, ώστε να μην διαλυθεί η Βουλή πρόωρα.
Σαφή ένδειξη των ζυμώσεων που συντελούνται αποτελούν οι δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ, όπως του βουλευτή Βλάχου («Από μηδενική βάση το θέμα του πρωθυπουργού» σε περίπτωση νέας κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας) και του περιφερειάρχη Τζιτζικώστα, ο οποίος κάλεσε εμμέσως τον Αντώνη Σαμαρά να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία ώστε να διευκολύνει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
Στις συζητήσεις θα προσπαθήσουν να εμπλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να τον σύρουν να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με το επιχείρημα ότι αν πάμε σε εκλογές θα πρέπει στη συνέχεια να διαχειριστεί μόνος του μία εξαιρετικά δύσκολη και ουσιαστικά αδιέξοδη κατάσταση. Είναι βέβαιο ότι θα προσφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και την πρωθυπουργία μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όπως και Πρόεδρο της Δημοκρατίας της επιλογής του, προκειμένου να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές και την απώλεια της βουλευτικής τους ιδιότητας.
Ίσως όμως οι εξελίξεις τους προλάβουν.
πηγή
Οι κυβερνήσεις καταρρέουν όταν η πολιτική τους αποτυγχάνει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέρρευσε τον Οκτώβριο του 1993 γιατί είχε αποτύχει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, και όχι γιατί ο Σαμαράς πήρε μία ομάδα βουλευτών και αποχώρησε από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Αν ήταν μόνον η αποστασία Σαμαρά το πρόβλημα, τότε ο Μητσοτάκης θα είχε κερδίσει τις εκλογές που ακολούθησαν την ανατροπή του. Αλλά τις έχασε παταγωδώς, διότι ο λαός δεν θεώρησε ότι δικαίωσε την έστω οριακή πλειοψηφία που του έδωσε το 1990.
Σήμερα, ο ανατροπέας του 1993 ανατρέπεται για τους ίδιους λόγους: η πολιτική του ναυάγησε. Κατά τα δυόμισυ χρόνια της πρωθυπουργίας του απέτυχε να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούντο για να καταστεί η ελληνική οικονομία βιώσιμη (αντικατάσταση του πολιτικού και διοικητικού στελεχιακού δυναμικού του κράτους και της κυβέρνησης με νέα, ικανά και άφθαρτα πρόσωπα, προϋπόθεση που όσο δεν εκπληρώνεται η Ελλάδα ΔΕΝ πρόκειται να βγει από την ύφεση, πάταξη γραφειοκρατίας και διαφθοράς, απελευθέρωση και στήριξη επιχειρηματικότητας, κλείσιμο άχρηστων ΔΕΚΟ, οργανισμών και περιφερειακών πανεπιστημίων, εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος και κυρίως παραγωγική ανασυγκρότηση που θα έβγαζε την Ελλάδα από την ύφεση και την ανεργία).
Τώρα το πρόγραμμα χρηματοδότησης τελειώνει, και η Ελλάδα αδυνατεί να ξαναβγεί στις αγορές. Τα spreads συνεχίζουν να αυξάνονται και το χρηματιστήριο κινείται κοντά στις 1000 μονάδες, ενώ σύμφωνα με την Deutsche Bank το event risk για την Ελλάδα αυξάνεται ξανά, όπως αναφέρει σε ανάλυσή της με ημερομηνία 26 Σεπτεμβρίου η γερμανική κεντρική τράπεζα.
Μπροστά στο αδιέξοδο, η πτώση της κυβέρνησης είναι αναπόφευκτη και οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ βλέπουν ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν χάσει τη βουλευτική τους έδρα και όλα τα προνόμια που την συνοδεύουν. Οπότε άρχισαν τις παρασκηνιακές επαφές με στόχο να θυσιάσουν τον Σαμαρά και να δημιουργήσουν μία νέα κυβέρνηση συνεργασίας με άλλον πρωθυπουργό, ώστε να μην διαλυθεί η Βουλή πρόωρα.
Σαφή ένδειξη των ζυμώσεων που συντελούνται αποτελούν οι δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ, όπως του βουλευτή Βλάχου («Από μηδενική βάση το θέμα του πρωθυπουργού» σε περίπτωση νέας κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας) και του περιφερειάρχη Τζιτζικώστα, ο οποίος κάλεσε εμμέσως τον Αντώνη Σαμαρά να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία ώστε να διευκολύνει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
Στις συζητήσεις θα προσπαθήσουν να εμπλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να τον σύρουν να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με το επιχείρημα ότι αν πάμε σε εκλογές θα πρέπει στη συνέχεια να διαχειριστεί μόνος του μία εξαιρετικά δύσκολη και ουσιαστικά αδιέξοδη κατάσταση. Είναι βέβαιο ότι θα προσφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και την πρωθυπουργία μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όπως και Πρόεδρο της Δημοκρατίας της επιλογής του, προκειμένου να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές και την απώλεια της βουλευτικής τους ιδιότητας.
Ίσως όμως οι εξελίξεις τους προλάβουν.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου