Υποβάθμιση Ελλάδας από Fraser στα ενεργειακά: Κι αυτό «success story»;

Η Ελλάδα, παρά τα «θρυλούμενα», βρίσκεται σε κάθετη πτώση αναφορικά με το επενδυτικό ενδιαφέρον στον ενεργειακό τομέα σύμφωνα με τον Οίκο Fraser, τον πλέον έγκυρο οίκο αξιολόγησης στον συγκεκριμένο τομέα παγκοσμίως. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του οίκου, η χώρα για το 2013, έπεσε από την θέση 93 το 2012 στην θέση 116 το 2013, ενώ το 2009 βρισκόταν στην θέση… 106.
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη αναφορά του οίκου FRASER, δεν αποτελεί κάποια από τις… πολλές αναλύσεις-εκτιμήσεις στον συγκεκριμένο τομέα αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς η ετήσια ανασκόπηση του συγκεκριμένου οργανισμού αποτελεί το «Ευαγγέλιο» για τους γνώστες του αντικειμένου και τους δυνητικούς επενδυτές στον τομέα της ενέργειας.
Με λίγα λόγια η «κατολίσθηση» στην γενική κατάταξη της χώρας μας αποτελεί ένδειξη πως κάτι δεν πάει καλά με την ακολουθούμενη πολιτική της Αθήνας στον ενεργειακό τομέα για τον οποίο η ίδια η κυβέρνηση αλλά και ο ελληνικός λαός εναποθέτει πολλές ελπίδες για την αντιστροφή της οικονομικής κατάστασης.
Για να αντιληφθούνε οι φίλοι του «defence-point.gr» τι σημαίνει η συγκεκριμένη υποβάθμιση, θα πρέπει να θυμήσουμε την ιστορία της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης) που τόσο μας απασχόλησε την περίοδο προ των εκλογών.

Όπως λοιπόν ο ΟΟΑΣΑ μας ζητάει να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για να «ανοίξει» η αγορά, να «σπάσουνε» τα καρτέλ και να μπορέσουμε να έχουμε έναν ανταγωνισμό υπό καλύτερους όρους, άρα και καλύτερη ποιότητα και τιμές, έτσι και ο οίκος Fraser μείωσε την «ενεργειακή πιστοληπτική μας ικανότητα» ακριβώς για τους ίδιους λόγους.

Προσοχή! Στο ανωτέρω σχόλιο περί του περιεχομένου της «εργαλειοθήκης», δεν εισερχόμαστε στο ζήτημα των μέτρων τα οποία έχουν σχέση με μείωση μισθών, συντάξεων αλλά και δημιουργία νέων καρτέλ-εξωτερικού / εσωτερικού κ.λπ., απλά αναφέρουμε την οφθαλμοφανή πραγματικότητα ότι η χώρα λειτουργεί με βάση μία οικονομική «φεουδαρχία», η οποία αποτελεί και τον κύριο λόγο της χρεοκοπίας και της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε.

Η Ελλάδα με τις υιοθετούμενες πολιτικές στον ενεργειακό τομέα, αντί να προσελκύει επενδυτές, στην ουσία τους απομακρύνει. Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί φυσικά να μην γίνεται αντιληπτό από τον ζαλισμένο λαό ο οποίος το μόνο που ακούει είναι να του μιλάνε για την επερχόμενη «ενεργειακή άνοιξη», γίνεται όμως άμεσα κατανοητό από τους πλέον ειδικούς της παγκόσμιας «ενεργειακής αγοράς», οι οποίοι και μας υποβαθμίζουν δίχως κανέναν δισταγμό.
Δεν πρόκειται να μπούμε στον πειρασμό να αναφέρουμε ποιες χώρες του… αναπτυσσόμενου κόσμου βρίσκονται σε υψηλότερες θέσεις από την Ελλάδα, αφού επιθυμούμε να αποφύγουμε τον «φτηνό» εντυπωσιασμό. Θα αναφέρουμε όμως, ότι ΚΑΙ η Κύπρος φαίνεται να έχει υποστεί μεγάλη καθίζηση – μεγαλύτερη από εμάς – αφού από τη θέση 27 για το 2012 βρίσκεται στην θέση 76 το 2013, με μία όμως διαφορά…
H Κύπρος βρίσκεται τουλάχιστον πέντε με εφτά χρόνια μπροστά από την Ελλάδα στον συγκεκριμένο τομέα, ενώ ήδη έχει αρχίσει να βλέπει τα απτά αποτελέσματα των κόπων και των πολιτικών που ακολούθησε τα τελευταία δέκα έτη, τη στιγμή που εμείς είμαστε ακόμα κυρίως στα λόγια και τις διακηρύξεις. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως τα λάθη δεν πρέπει να διορθώνονται, έτσι ώστε η «επενδυτική κόπωση» να αντιστραφεί, ειδικά ενόψει των εξελίξεων που έχουν δρομολογηθεί μέσα από τον β’ γύρο παραχωρήσεων.
Πριν λίγες ημέρες αναφερθήκαμε σε 12 έργα στον ενεργειακό τομέα τα οποία υπάγονται στην διαδικασία fast track με στόχο να καταστήσουν τη χώρα μας «ενεργειακό κόμβο», σε αυτό που αναφέρουμε ως τον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.
Ακριβώς μία τέτοια διαδικασία χρειαζόμαστε και για τη υπόθεση των δικών μας «κοιτασμάτων» και των δικών μας ερευνών, διότι τα 12 αυτά έργα συνδέονται κυρίως με τη δημιουργία δικτύου (αγωγών, LNG και συναφούς υποδομής) για τη μεταφορά ΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Για τον λόγο αυτό η χώρα με τα έργα αυτά θα καταστεί χώρα «διαμετακομιστής» και «κόμβος», ΑΛΛΑ όχι παραγωγός.
Ο Οίκος Fraser λοιπόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ό,τι κάνουμε αναφορικά με τις διαδικασίες ερευνών στη χώρα μας και αυτό που λέει είναι πως με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα θέματα, οτιδήποτε και να διαθέτουμε, ό,τι και να υπάρχει, δεν θα έρθει κανένας ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ επενδυτής να βάλει τα λεφτά του για να ερευνήσει, να εξορύξει και τελικά να βγάλει κέρδος, άρα κι εμείς μαζί του.
Το να αναφερθούμε στα πολλά παραδείγματα «αρτηριοσκλήρωσης» του κρατικού μηχανισμού για τα οποία ο συγκεκριμένος Οίκος μας βγάζει «κίτρινη κάρτα», δεν έχει νόημα, για την ώρα. Ένα μόνο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της κατάστασης: Σύμφωνα με τα λεγόμενα των υπευθύνων, οι συμβάσεις των εταιρειών που θα επενδύσουν στην Ελλάδα για κοιτάσματα θα πρέπει να περάσουν «για λόγους διαφάνειας από την Βουλή».

Αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο θέμα ακριβώς επειδή εκ πρώτης όψεως μία τέτοια διατύπωση μπορεί να ακούγεται ως λογικοφανής και «δημοκρατική» ειδικά στα αυτιά του κάθε Έλληνα πολίτη. ΟΜΩΣ: Τέτοια διαδικασία ΔΕΝ προβλέπεται σε καμία σοβαρή χώρα του πλανήτη και φυσικά όχι στην Ευρώπη – στην οποία κάποιοι τόσο κόπτονται να μοιάσουμε – για έναν και μόνο λόγο: Τέτοιες συμβάσεις οι οποίες είναι άκρως τεχνικές και πολύπλοκες δεν είναι δυνατόν να γίνονται παιχνίδι πολιτικού εντυπωσιασμού και σπέκουλας.

Είναι φανταζόμαστε εύκολο να γίνει αντιληπτό, ότι η εκάστοτε αντιπολίτευση, ειδικά στο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον, θα προβάλει τέτοια προσκόμματα, ώστε η διαδικασία να πάρει χρόνια και στο τέλος ο επενδυτής να αποχωρήσει, αφού καμία εταιρία στον πλανήτη δεν πρόκειται να δεχτεί να θέσει τα οικονομικά της συμφέροντα βορρά στο πολιτικό παιχνίδι (στην κυριολεξία ο όρος…) κομμάτων και επιτροπών οι οποίες θα αποτελούνται από άσχετους προς το θέμα και το πεδίο εθνοπατέρες.
Αυτοί, πιθανότατα, το μόνο που θα κάνουν, θα είναι είτε να φοβούνται να υπογράψουν, είτε θα φροντίσουν να «σκανδαλολογήσουν», είτε να προχωρήσουν σε… ασκήσεις ιδεολογικής γυμναστικής, για την οποία ο Έλληνας πολίτης απλώς δεν ενδιαφέρεται.

Οι εθνοπατέρες όμως, έχουν διακριθεί στο να θέτουν ως απόλυτο στόχο την κατάληψη της εξουσίας και για την επίτευξη του στόχου μπορεί ακόμα και… ο γάιδαρος να πετάει, ενώ όταν καταληφθεί η εξουσία, «ανακαλύπτουν» αιφνιδίως ότι δεν διαθέτει… φτερά και/ή κινητήρες, οπότε περνούν στην απέναντι όχθη, για να ανακαλύψει τις… πτητικές επιδόσεις του γαϊδάρου η αντιπολίτευση.

Δυστυχώς, το πολιτικό προσωπικό της χώρας με αυτά που κάνει και κυρίως με αυτά που ΔΕΝ κάνει, αποδεικνύει την ορθότητα της άποψης, ότι η Ελλάδα είναι το τελευταίο σοβιετικού τύπου κρατικό μόρφωμα στον πλανήτη (πλην φυσικά της Βορείου Κορέας η ο οποία βρίσκεται… σε δικό της πλανήτη) κι έτσι συνεχίζει να πορεύεται τη στιγμή που η υφήλιος κινείται προς μία οικονομική παγκοσμιοποίηση και έναν πολιτικό πολυπολισμό.

Ενώ λοιπόν ο κόσμος αλλάζει συνεχώς, η Ελλάδα εξακολουθεί να χώνει το κεφάλι της άμμο, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτό που δεν μπορεί η ίδια να δει, το βλέπει ολοκάθαρα ο κυνηγός της.
πηγή