Αυτό που πολλοί παρατηρητές πίστευαν ότι θα είναι οι πιο σημαντικές Ευρωεκλογές από την εισαγωγή της άμεσης καθολικής ψηφοφορίας το 1979 κατέληξε να επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί άλλοι φοβούνταν ή ήξεραν εδώ και αρκετό καιρό: Η Ευρώπη είναι μία διαιρεμένη ήπειρος.
Περισσότερο από την έλλειψη υποστήριξης στα μέτρα λιτότητας, αυτή η διαίρεση στην ΕΕ που τώρα εκφράζεται στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, μπορεί να είναι αποτελούν η πραγματική πρόκληση για μία Ένωση της οποίας η βασική αποστολή είναι η ολοκλήρωση.
Όταν το απερχόμενο ευρωκοινοβούλιο ανέλαβε την εξουσία το 2009, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαινόταν ότι κινείται σε μία ευθεία, ενοποιητική πορεία παρά τις κατά καιρούς αποτυχίες. Δύο νέο κράτη – μέλη είχαν ενταχθεί στην κοινότητα ανεβάζοντας τον αριθμό των χωρών σε 27 ενώ η Συνθήκη της Λισαβόνας επρόκειτο να τροποποιηθεί και να ενισχύσει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Πηγαίνοντας πίσω, όχι περισσότερο από πέντε χρόνια, όλα αυτά μοιάζουν με ανάμνηση από μια απομακρυσμένη και ξεχασμένη εποχή, μια εποχή στην οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανιζόταν ως μία ολοένα και στενότερη ένωση.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση γνώρισε την σοβαρότερη σοβαρή κρίση της με χρεωκοπίες τραπεζών, τις κρίσεις δημοσίου χρέους και την ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ. Αυτός είναι ο λόγος που οι ευρωεκλογές του Μαΐου ήταν κάτι πολύ περισσότερο από απλώς μία ακόμη εκλογική διαδικασία, αλλά η πρώτη πραγματική ευκαιρία των Ευρωπαίων να κρίνουν τις κυβερνήσεις τους για το πώς διαχειρίστηκαν την κρίση και να εκφράσουν την άποψή τους για το τι ρόλο θέλουν να έχουν η Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον.
Παράλληλα, αντι-ευρωπαϊκά και ακροδεξιά κόμματα είχαν ισχυρά κέρδη στις ευρωεκλογές σε ορισμένες χώρες, καταφέρνοντας να επιφέρουν πλήγμα στα όργανα των Βρυξελλών, στις εθνικές κυβερνήσεις και στα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα. Τέτοια κόμματα, συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό στη Γαλλία, όπου το ένα τέταρτο των ψήφων πήγαν στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Παρόμοια άνοδο είδαμε στη Βρετανία, την Ελλάδα (Χ.Α) και τη Δανία.
«Αυτή είναι μια κακή ημέρα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν το κόμμα με ένα ανοιχτά ρατσιστικό, ξενοφοβικό και αντισημιτικό πρόγραμμα παίρνει το 25% των ψήφων στη Γαλλία», δήλωσε το πρωί της Δευτέρας ο Μάρτιν Σουλτς, νυν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την προεδρία της Κομισιόν.
Την ίδια ώρα, όπως και σε προηγούμενες ευρωπαϊκές εκλογικές αναμετρήσεις , οι Ευρωπαίοι πολίτες έδειξαν μικρό ενδιαφέρον για την ψηφοφορία, καθώς η προσέλευση στις κάλπες ήταν περίπου στα ίδια επίπεδα με το 2009.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι ψηφοφόροι τόσο στα ιδρυτικά κράτη-μέλη της ΕΕ όσο και από τα σχετικά νεώτερα μέλη της Ένωσης, αγνόησαν τις εκκλήσεις να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Μετά από μόλις 10 χρόνια μετά από την διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004, το τελευταίο εναπομείναν κομμάτι ενθουσιασμού την Ένωση φαίνεται να έχει εξαφανιστεί σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Το 87% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στη Σλοβακία απείχαν από τις ευρωεκλογές ενώ ακόμη και στην Ιταλία, ιδρυτικό μέλος της ΕΕ, η προσέλευση στις κάλπες αναμένεται να φτάσει σε ιστορικό χαμηλό.
Από ό, τι φαίνεται η κρίση στην Ευρώπη έχει αφήσει το σημάδι της. Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών αντικατοπτρίζουν το θυμό και την απογοήτευση του εκλογικού σώματος αλλά και την ανασφάλεια και τη διαίρεση για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος για να εκφράσει την αποδοκιμασία του σχετικά με την παρούσα κατάσταση.
Ενώ ένα μεγάλο μέρος της ΕΕ διαφωνεί με την τρέχουσα διαχείρηση της κρίσης, φαίνεται ότι υπάρχει και ένα άλλο μέρος ψηφοφόρων στην Ευρώπη: Αυτοί που θεωρούν την αργή ανάκαμψη από την κρίση ως ένα πρώτο σημάδι ότι η ΕΕ ακολουθεί τον σωστό δρόμο. Αρκετές βόρειες χώρες δυσανασχετούν θεωρώντας ότι πληρώνουν τα χρέη άλλων χωρών, ενώ οι χώρες του Νότου εναντιώνονται όλο και περισσότερο στα μέτρα λιτότητας.
Όπως και να έχει, οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέτυχαν στο κύριο καθήκον τους, δηλαδή την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αντ’ αυτού, οι Ευρωπαίοι πολίτες φαίνεται να είναι πιο διαιρεμένοι από κάθε άλλη περίοδο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να προκαλέσει την επόμενη σοβαρή κρίση που θα αντιμετωπίσουμε στην Ευρώπη.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου