Να κερδίσει χρόνο επιδιώκει η Τουρκία, σε μια προσπάθεια να διαφύγει από το αδιέξοδο που δημιούργησε μόνη της – η κυβέρνηση Ερντογάν – αναφορικά με την καταρχήν (όπως εκ των υστέρων υποστηρίζεται) επιλογή του συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας μακρού βεληνεκούς τύπου HQ-9 (εξαγωγική τυποποίηση FD-2000), της κινεζικής CPMIEC (Precision Machinery Import and Export Corp).
Όπως έγινε γνωστό, οι προτάσεις των υποψήφιων προμηθευτών στον σχετικό διαγωνισμό ίσχυαν μέχρι τις 29 Απριλίου. Όμως, η Τουρκία ανακοίνωσε ότι έδωσε επιπλέον παράταση δύο μηνών, οπότε η νέα προθεσμία εκπνέει στο τέλος Ιουνίου. Αυτό κατέστη αναπόφευκτο, καθώς καμία από τις υπόλοιπες εταιρίες δεν επέλεξε να υποβάλλει βελτιωμένη προσφορά, με τον δυτικό κόσμο να τηρεί ενιαία στάση επί του ζητήματος.
Η εμπλοκή των Κινέζων αποτέλεσε μοιραίο λάθος για τους Τούρκους, οι οποίοι θεώρησαν πως με τον τρόπο αυτό θα εκβιάσουν καταστάσεις, ενώ χωρίς να το αντιλαμβάνονταν ξεπερνούσαν κάποια αποδεκτά όρια διαφοροποίησης για ένα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ.
Η αντίδραση ήταν σφοδρή και οι εταιρίες όχι μόνο δεν κατέθεσαν βελτιωμένες προτάσεις, αλλά και οι υπόλοιπες που έχουν αποσπάσει χρυσοφόρα εξοπλιστικά συμβόλαια και ήδη συνεργάζονταν με την τουρκική αμυντική βιομηχανία, προειδοποίησαν ότι εάν προχωρήσει η συνεργασία με τους Κινέζους όλα θα λάβουν αυτόματα τέλος…Η αλαζονεία και υπεροψία του πρωθυπουργού Ερντογάν που δεν δέχεται ποτέ ότι μπορεί κάπου να έσφαλε, δεν του επιτρέπει ένα «mea culpa» ώστε να προχωρήσει μπροστά. Επίσης, θα πρέπει να διαχειριστεί το φιάσκο με μια από τις ισχυρές χώρες του διεθνούς συστήματος, την Κίνα, στην ανάπτυξη των σχέσεων με την οποία πόνταραν οι Τούρκοι, ώστε να διατηρήσουν επιρροή στις τεταμένες σχέσεις τους με τους Αμερικανούς.
Οι Τούρκοι προφανώς ποντάρουν στο να παρουσιαστεί νέα ευκαιρία λόγω των γεωπολιτικών συνθηκών ώστε να διαπραγματευθούν μια διαφυγή από το αδιέξοδο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Μια υποψία είναι, ότι ο Ερντογάν, συνεχίζοντας τη γνωστή του τακτική να εκδικείται με κάθε τρόπο τους πολιτικούς του αντιπάλους, θα μπορούσε να επιχειρήσει να δελεάσει τους Αμερικανούς με ένα χρυσοφόρο συμβόλαιο για συστοιχίες των Patriot και σε αντάλλαγμα οι ΗΠΑ να επιτρέψουν την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν από την Πενσιλβάνια όπου ζει… «αυτοεξόριστος».
Μεταξύ άλλων, μελετάται και η αγορά μεταχειρισμένων συστοιχιών Patriot, ίσως αυτών που ήδη προστατεύουν την Τουρκία από την υποθετική απειλή του βαλλιστικού οπλοστασίου της Συρίας με την προσθήκη μιας ή δύο ακόμη. Υπενθυμίζεται, ότι μια από τις εκδοχές για την αντικατάσταση του Μουράντ Μπαγιάρ από την ηγεσία του υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) της Τουρκίας, είναι το φιάσκο με τι κινέζικο σύστημα.
Ίσως ο Ερντογάν να θεωρεί ότι η ιδέα για την επιλογή του κινεζικού συστήματος προήλθε από το SSM, ίσως η δική του αρχική συναίνεση να αποσπάστηκε με τη δικαιολογία ότι την πλήρη τεχνογνωσία δεσμευόντουσαν να τη μεταφέρουν μόνο οι Κινέζοι, ή απλώς επιχειρεί να βρει τον κατάλληλο «αποδιοπομπαίο τράγο» για να καλύψει μια ακόμα προσωπική του γκάφα.
Ο Μουράντ Μπαγιάρ, για τον οποίον ακουγόταν ότι αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα υγείας (πληροφορία που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ), έχει πλέον διοριστεί πρωθυπουργικός σύμβουλος, αν και παρατηρητές θεωρούν ότι η νέα του δουλειά συνιστά υποβάθμιση του ρόλου του.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου