Τα κράτη του Κόλπου ανησυχούν για την επίδραση της πρόσφατης «χαλάρωσης» των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον-Τεχεράνης, ιδιαίτερα για την πιθανή επίπτωση που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στους δικούς τους δεσμούς με τις ΗΠΑ.
«Παρά τις υφιστάμενες εντάσεις στις σχέσεις ΗΠΑ-Κόλπου, τα κράτη του Κόλπου δεν θα πρέπει να θεωρήσουν τις αλλαγές της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή ως ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος», υποστηρίζει η Wafa Alsayed. «Με μια έξυπνη προσέγγιση, τα κράτη του Κόλπου μπορεί ακόμη και να επωφεληθούν από μια τέτοια εξέλιξη».
Η Alsayed εξηγεί ότι η πρόσφατη ύφεση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν έχει προκαλέσει μια οξεία συζήτηση στον Κόλπο, τροφοδοτώντας τις θεωρίες που υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ και το Ιράν σχεδιάζουν από κοινού να αποδυναμώσουν τα αραβικά κράτη του Κόλπου.
Ορισμένες από αυτές τις θεωρίες υποστηρίζουν ότι οι δύο χώρες έχουν σχεδιάσει να χωρίσουν αυτά τα κράτη και να μοιραστούν τα λάφυρα ή να υπονομεύσουν τα αραβικά συμφέροντα έναντι αυτών του Ιράν. Αλλά αυτές οι θεωρίες είναι τραβηγμένες. Αρκεί μόνο να δει κανείς τη «βαθιά έχθρα» και τις αντικρουόμενες πολιτικές των ΗΠΑ και Ιράν, όπως στη Συρία, και στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Η εκλογή του Hassan Rouhani επίσης δεν μειώνει την αίσθηση της απειλής του Ιράν για κάποια κράτη του Κόλπου, παρά το γεγονός ότι πρόσφατα περιέγραψε τη Σαουδική Αραβία ως «φίλο και αδερφό του Ιράν» και εστίασε στην ανάγκη αυξημένης συνεργασίας με το Βασίλειο.
«Θυμούνται έντονα ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν επισπεύστηκε και οι περιφερειακές της φιλοδοξίες αυξήθηκαν κάτω από τη φαινομενικά μεταρρυθμιστική προεδρία του Mohammad Khatami», επισημαίνει η ίδια.
Η Alsayed επισημαίνει ακόμη ότι οι φόβοι των χωρών του Κόλπου μήπως υποβαθμιστούν ως σύμμαχοι των ΗΠΑ, ίσως να μην είναι τελείως αβάσιμοι. Το Ιράν και οι ΗΠΑ μοιράζονται κοινά συμφέροντα –ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της Αλ Κάιντα- και θα μπορούσαν να δουν ένα αμοιβαίο όφελος στις στενότερες σχέσεις στο μέλλον.
Και οι σχέσεις ΗΠΑ-Κόλπου έχουν υποστεί πισωγυρίσματα, ακόμη και πριν από τις τελευταίες εξελίξεις. Ενώ τα κράτη του Κόλπου πίεσαν για μια αμερικανική παρέμβαση στη Λιβύη το 2011, παραμένουν αντίθετες με την Ουάσιγκτον σε σειρά περιφερειακών ζητημάτων και σε ό,τι αφορά τη λογική της υποστήριξης της πολιτικής αλλαγής στον αραβικό κόσμο. Τα κράτη του Κόλπου αντιτίθενται στην προσοχή που δίνει η Ουάσιγκτον στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες τους, όπως για παράδειγμα στο Μπαχρέιν.
Η ρήξη αυτή κορυφώθηκε με την πρόσφατη απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να παραιτηθεί από την έδρα της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε μια χειρονομία που ερμηνεύτηκε ευρέως ότι σηματοδοτεί την δυσαρέσκεια του Βασιλείου με τις αμερικανικές πολιτικές στην περιοχή, επισημαίνει η Alsayed.
«Οι σχέσεις Κόλπου-ΗΠΑ είναι απίθανο να αλλάξουν δραστικά βραχύ-μεσοπρόθεσμα, δεδομένης τις εξάρτησης των χωρών του Κόλπου από τις εγγυήσεις περιφερειακής ασφάλειας των ΗΠΑ», σημειώνει.
Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα παραμένουν ιδεολογικά και στρατηγικά «στα μαχαίρια» με το Ιράν, δηλώνει η Alsayed, αλλά το Κατάρ, το Ομάν και το Κουβέιτ ήταν πιο ρεαλιστικά, υιοθετώντας πιο διευκολυντικές στάσεις.
«Ενώ τα κράτη του Κόλπου δεν μπορούν να κάνουν πολλά για τις διάφορες πηγές άγχους, μια προσέγγιση με το Ιράν θα αποδείκνυε εμπιστοσύνη και την αίσθηση ότι μπορούν να διαμορφώσουν την μοίρα τους αντί να γίνονται απλώς θύμα των γεωπολιτικών παιχνιδιών».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου