Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΚΟΥΙΖ: Γιατί βγάζει η κυβέρνηση τα τανκς στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου; Απάντηση: διότι νομίζει ότι θα αρέσει στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.
ΑΝ - όπως έχει ειπωθεί χίλιες φορές - πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων, τότε η έξοδος των ερπυστριοφόρων στην εθνική εορτή δεν είναι έξυπνη ιδέα. Επαναφέρει τους χειρότερους συνειρμούς στη χειρότερη φάση. Και συντηρεί την εικόνα της παρέλασης ως ευκαιρίας για ανώμαλες καταστάσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα εισήλθε σε συνθήκες θεσμικής αναταραχής με την 28η Οκτωβρίου 2011, όταν η παρέλαση ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ματαιώθηκε, ενώ, εκτός από έκτροπα, είχαμε ευέλπιδες να «παρελαύνουν» προς τα λεωφορεία τους, τραγουδώντας εθνικιστικά άσματα. Εν πολλοίς, καλώς φωνάζει το ΠΑΣΟΚ.
Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα εισήλθε σε συνθήκες θεσμικής αναταραχής με την 28η Οκτωβρίου 2011
ΤΟ πώς βρέθηκε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ένας κυριλέ μετα-δεξιός πολιτικός, στη μέση αυτής της φασαρίας είναι ένα ερώτημα. Το υπουργείο Αμυνας - είναι η αλήθεια - δεν το ήθελε. Ή μάλλον ήθελε να μείνει στο υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά δεν υπήρχε άλλη καρέκλα που να χωράει τον Βαγγέλη Βενιζέλο, οπότε ο Αβραμόπουλος έκανε την κυβερνητική του ανάγκη προσωπική του φιλοτιμία. Είναι, άλλωστε, από εκείνους που ξέρουν ότι στην πολιτική οι εγωισμοί στραπατσάρονται για να ξαναφτιαχτούν. Αυτός δεν υπέστη τον αέρα υπεροχής της Ντόρας το 2002, υποδεχόμενός την στον Δήμο Αθηναίων, για να αρνηθεί να τη συνδράμει το 2009 κόντρα στον Σαμαρά, υποδεχόμενός την στο πολιτικό του γραφείο με θέμα το Καλλιμάρμαρο; Τέλος πάντων. Ο Αβραμόπουλος πήγε στο Πεντάγωνο για να κάνει υψηλή πολιτική - ξεφόρτωσε, ας πούμε, επάνω στην αναπληρώτρια Φώφη μια σειρά από αρμοδιότητες, αρχής γενομένης από την αμυντική βιομηχανία όπου είδατε τι έγινε.
ΑΝ βλέπεις την πολιτική από ψηλά, δεν έχεις το αυτί σου στην άσφαλτο
ΑΝ βλέπεις την πολιτική από ψηλά, δεν έχεις το αυτί σου στην άσφαλτο. Η απόφαση για τα τανκς χρεώθηκε λοιπόν από το γραφείο υπουργού στα επιτελεία - δηλαδή στους «αστεράδες» και τα πηλήκια του Πενταγώνου. Σύμφωνοι. Και πάλι όμως η απόφαση μυρίζει διαφόρους στο κεντρικό κυβερνητικό σύστημα που θέλουν μονίμως να τονώσουν το δεξιό φρόνημα. Ενώ οι ψήφοι βρίσκονται στο κέντρο. Κάπως έτσι ο Αβραμόπουλος την έκανε πάλι Λούης και στο ζήτημα αυτό - εδώ και καιρό είναι, άλλωστε, σαν να μην υπάρχει στην κυβέρνηση. Ή και σαν να μη θέλει να τζαρτζαριστεί με τίποτε και για τίποτε. Η αλήθεια είναι ότι η ματιά του διαφέρει σε πολλά. Το πιο εύκολο είναι το θέμα του Ισραήλ όπου, και από εποχής ΥΠΕΞ ακόμη, ο Αβραμόπουλος δεν είχε τις κάψες των υπολοίπων. Και εμφανιζόταν προσηλωμένος στη λογική της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Εστω κι αν θεωρείται ντεμοντέ.
Ο Σαμαράς εκτιμά τον Αβραμόπουλο για το 2009 και γιατί δεν του δημιούργησε ποτέ προβλήματα στην κυβέρνηση
Ο Σαμαράς εκτιμά τον Αβραμόπουλο για το 2009 και γιατί δεν του δημιούργησε ποτέ προβλήματα στην κυβέρνηση. Στον Βενιζέλο ο Δημήτρης άφησε ένα εντελώς ανανεωμένο από πλευράς διακόσμησης γραφείο υπουργού στο νεοκλασικό κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών. Κατά τη συνήθειά του, άλλαξε επίσης τη θέση και τον προσανατολισμό του τραπεζιού. Οσο για τον δικό του προσανατολισμό, είναι ένα ερώτημα: Πού κοιτάει; Και τι περιμένει; Εποχή στο Αμυνας, δεν πρόκειται, πάντως, να αφήσει...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου