Μία αναφορά ισραηλινής εφημερίδας, που αναδημοσιεύθηκε και από την Νew ΥorkΤimes, για το νέο Στρατηγικό Δόγμα του Ισραήλ, έβαλε φωτιά στην Τουρκία διότι άγγιξε ένα θέμα που εξοργίζει τους Τούρκους αξιωματούχους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών προτείνει την σύσφιγξη των σχέσεων της χώρας του εκτός της Ελλάδας και της Κύπρου- και με τους Κούρδους του ΡΚΚκαι με τους Αρμένιους, τους οποίους η Αγκυρα χαρακτηρίζει ορκισμένους εχθρούς της.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο γνωστός και με το παρατσούκλι «ο καθηγητής των μηδενικών προβλημάτων», απάντησε πως «κανείς δεν πρέπει να δοκιμάσει την ισχύ της Τουρκίας”. Τί να του πεί κανείς του κυρίου αυτού; Οτι ο “τρανός” και “υπερήφανος” τουρκικός στρατός δεν μπορεί να νικήσει πέντε χιλιάδες Κούρδους αντάρτες; Βέβαια, η δήλωσή του δείχνει και τον πανικό του, διότι γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον καθένα πως εάν το ΡΚΚστηριχθεί από μία χώρα, όπως είναι το Ισραήλ, τα πράγματα θα αλλάξουν σε όλη την περιοχή.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ έκανε το αυτονόητο και το αναμενόμενο, αυτό που πρέπει να πράξει ο οποιοσδήποτε βρίσκεται στη θέση της χώρας του. Αναζητεί συμμάχους, καθώς το Ισραήλ βρίσκεται περικυκλωμένο από εχθρούς, και εάν ο Ταγίπ Ερντογάν επιτύχει να πείσει τους νέους δικτάτορες της Αιγύπτου να στραφούν εναντίον του εβραϊκού κράτους η μοναδική του διέξοδος είναι η θάλασσα. Και είναι εκεί που “συναντά” την Κύπρο, την Ελλάδα και το ΡΚΚ. Οσο και αν ακούγεται παράξενο -και είναι κάτι που οι επαγγελματίες «τουρκολόγοι» αδυνατούν να το αντιληφθούν- αυτές τις ημέρες δημιουργούνται συμμαχίες σε όλη τη Μέση Ανατολή. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας προσπαθεί -χωρίς επιτυχία προς το παρόν- να συσπειρώσει τους Αραβες σε ένα αντι-ισραηλινό μέτωπο που θα περιλαμβάνει τους πάντες στην περιοχή και το Ισραήλ από την πλευρά του προετοιμάζεται να απαντήσει στο παναραβικό μέτωπο. Με τα δεδομένα αυτά, ποιοί άλλοι θα μπορούσαν να είναι οι σύμμαχοι του εκτός των δεδηλωμένων εχθρών της Τουρκίας.
Στην Αγκυρα είναι πεπεισμένοι ότι ξεκίνησε η συνεργασία του Ισραήλ με τους Κούρδους αντάρτες και υπογείως διαρρέουν ότι η αιματηρή επίθεση εναντίον της ναυτικής βάσης στην Αλεξανδρέττα αμέσως μετά το επεισόδιο στο «Μαρμαρά» είναι έργο της ισραηλινής Μοσσάντ. Πιστεύουν επίσης ότι οι επιτυχίες που σημειώνουν οι λιγοστοί αντάρτες εναντίον του τουρκικού στρατού επίσης οφείλονται στους Ισραηλινούς. Πολύ πιθανόν... Είναι γεγονός βέβαια ότι το Ιρακινό Κουρδιστάν «κατασκευάστηκε» στα πρότυπα του Ισραήλ και όλοι οι σύμβουλοι που βοήθησαν τον Μπαρζανί και τον Ταλαμπανί ήταν Ισραηλινοί. Επίσης, δεν αμφισβητείται από κανένα ότι η Μοσσάντ ελέγχει και τις μυστικές υπηρεσίες του Ιρακινού Κουρδιστάν, αφού αυτή έστησε ακόμα και το κτίριο.
Η συνεργασία ενδυναμώθηκε ακόμα περισσότερο όταν ο κ. Ερντογάν ξεκίνησε την πολεμική εναντίον του εβραϊκού κράτους. Και ήταν λογικό να έρθουν κοντά οι δύο λαοί, διότι με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να αμυνθούν καλύτερα και πιό αποτελεσματικά απέναντι στην επεκτατικότητα των ισλαμιστών της Αγκυρας. Αμερικανός αναλυτής συντηρητικού Ινστιτούτου στην Ουάσιγκτον με προειδοποίησε σε μία συζήτηση μας πως «έχουμε να δούμε πολλές ανατροπές» το επόμενο διάστημα. Το μείζον θέμα είναι ότι συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότακαι η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, η Αθήνα περισσότερο και η Λευκωσία λιγότερο, βυθισμένες στην οικονομική κρίση η πρώτη και στην τραγωδία στο Μαρί η δεύτερη, αδυνατούν να εκμεταλλευθούν στο έπακρο τη μεγάλη ευκαιρία που προσφέρει η σύγκρουση Ισραήλ-Τουρκίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Τις επόμενες ημέρες η Ομογένεια της Αμερικής θα έχει την ευκαιρία να υποδεχθεί ξανά στη Νέα Υόρκη τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια. Εχω την εντύπωση ότι το περιβάλλον δεν θάναι απόλυτα φιλικό, όπως προηγουμένως, καθώς έχω ακούσει αρκετούς να εκφράζονται αρνητικά, τόσο για την τραγωδία στο Μαρί, όσο και για την επιμονή του κ. Χριστόφια να υπενθυμίζει τις ευθύνες της ξενοκίνητης χούντας και να τις ισοβαθμίζει με την τουρκική εισβολή και την κατοχή. Ποιός αμφιβάλλει για τις ευθύνες του Ιωαννίδη και της παρέας του; Κανένας. Ομως, η επιμονή του Προέδρου να υπενθυμίζει τις ευθύνες τους, αναγκάζει πολλούς να αναρωτιούνται για τις πολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από αυτήν την προεδρική επιμονή...
Μιχάλης Ιγνατίου
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου