Τη σύναψη συμφωνίας με τη σουηδική Saab για την παροχή τεχνικής βοήθειας στην εκ των ενόντων σχεδίαση μαχητικού αεροσκάφους ανακοίνωσε η τουρκική TAI (Turkish Aerospace Industries). Η συμφωνία αφορά την υποστήριξη της ΤΑΙ στην προκαταρκτική σχεδίαση του πρώτου τουρκικού μαχητικού εγχώριας σχεδίασης και συμπεριλαμβάνει την προμήθεια των κατάλληλων εργαλείων (λογισμικού) για την υλοποίηση του προγράμματος.
Υπενθυμίζεται ότι τον Αύγουστο του 2011 το τουρκικό υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας (SSM) είχε αναθέσει στην TAI σύμβαση για τη βασική σχεδίαση ενός νέου μαχητικού με την κωδική ονομασία TF-X και ενός εκπαιδευτικού αεροσκάφους προκεχωρημένης εκπαίδευσης. Από τότε μέχρι σήμερα οι Τούρκοι έχουν διεξάγει διαπραγματεύσεις με τους Σουηδούς (Saab) και την Νότια Κορέα (KAI: Korean Aerospace Industries) προκειμένου να καταλήξουν στην επιλογή του παρόχου τεχνογνωσίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία εξέλιξη συσχετίζεται από πολλούς με το πάθος του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν για δύο βιομηχανικά προϊόντα τα οποία επιθυμεί διακαώς να σχεδιαστούν, να αναπτυχθούν και να κατασκευαστούν στην Τουρκία, τα αυτοκίνητα και τα αεροσκάφη. Κατά τους ίδιους αναλυτές, η σύμπτωση ότι η σουηδική Saab δραστηριοποιείται και στους δύο τομείς θα πρέπει επίσης να σημειωθεί.
Πάντως πολλοί άλλοι εκφράζουν τη δυσπιστία τους αν η Τουρκία θα μπορέσει να αντεπεξέλθει οικονομικά και τεχνολογικά (έστω και με εξωτερική βοήθεια) στο φιλόδοξο πρόγραμμα ανάπτυξης μαχητικού αεροσκάφους μέχρι το 2023. Η σχεδίαση είναι πιθανότατα η πιο απλή διαδικασία στο συνολικό πρόγραμμα ανάπτυξης, ενώ αντίθετα η ενσωμάτωση και ολοκλήρωση όλων των συστημάτων και υποσυστημάτων (ηλεκτρονικών, όπλων, κ.λ.π.) αποτελεί απείρως πολυπλοκότερη υπόθεση.Ως πιο πιθανό σενάριο εκτιμάται η ανάπτυξη ενός μαχητικού το οποίο θα αποτελεί παραλλαγή μίας ήδη ολοκληρωμένης και αναπτυγμένης σχεδίασης, στη συγκεκριμένη περίπτωση του JAS-39 Gripen, στο μοντέλο της διαδικασίας που υιοθετήθηκε για την ανάπτυξη του επιθετικού ελικοπτέρου T-129 ATAΚ που αποτελεί παραλλαγή του A-129 της AgustaWestland. Όμως και σε αυτή την περίπτωση το πρόγραμμα θεωρείται υψηλής επικινδυνότητας και κόστους και με ισχυρές πιθανότητες το τελικό προϊόν να υπολείπεται σε ό,τι αφορά τις επιχειρησιακές επιδόσεις σε σχέση με το πρότυπο και τον διεθνή ανταγωνισμό.
Αυτό που απομένει να διαπιστωθεί είναι αν η φιλοδοξία της Τουρκίας θα αποδειχθεί τόσο ισχυρό κίνητρο για την ολοκλήρωση του προγράμματος, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αντιμετωπιστούν πολλά προβλήματα (στον συγκεκριμένο τομέα τα ινδικά προγράμματα εγχώριας ανάπτυξης αεροσκαφών είναι το τυπικό παράδειγμα προς αποφυγή), ενώ το κόστος κυριολεκτικά θα εκτοξευτεί.
Από την άλλη μεριά θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Τουρκία φέρεται ως από τους πιο αποφασισμένους μελλοντικούς χρήστες του F-35 Lightning II, γεγονός που θα πρέπει να ερμηνευθεί όχι μόνο ως απόδειξη της υψηλής προτεραιότητας που αποδίδει στην αεροπορική ισχύ και ιδιαίτερα τη δυνατότητα επιβολής αιφνιδιαστικού πρώτου πλήγματος, αλλά και ως δείγμα της ακολουθούμενης στρατηγικής για τη μελλοντική διαμόρφωση του στόλου μαχητικών της.
Μίας στρατηγικής που αποβλέπει στην απόκτηση ενός ισχυρού αριθμητικά πυρήνα υπερσύγχρονων μαχητικών από παραδοσιακό κατασκευαστή (F-35 της Lockheed Martin), που όμως θα συμπληρωθεί από μεγαλύτερους αριθμούς ενός χαμηλότερων επιχειρησιακών δυνατοτήτων εγχώριας σχεδίασης μαχητικού.Ίσως μάλιστα να επιδιώκει να κατανείμει ξεκάθαρα τις αποστολές ανάμεσα στην εναέρια υπεροχή και τις αποστολές κρούσης, όπως παραδοσιακά πράττει η αμερικανική Αεροπορία (USAF).
Πηγή
Δημοσίευση σχολίου