Βενιζέλος Κώστας
Το “καλό κλίμα”, το νέο προσωπείο Ερντογάν, δεν αντέχει στο χρόνο και προδήλως δεν αφορά την Κύπρο. Στην Κύπρο, είναι ξεκάθαρο, η κατοχική πλευρά δεν εγκαταλείπει τις επεκτατικές της βλέψεις κι αυτό το βιώνουμε συνεχώς. Μόνο αιθεροβάμονες δεν το αντιλαμβάνονται. Η νέα κίνηση στην περιοχή Άρσους- Πύλας και η προσπάθεια για κατάληψη εδάφους μέσα στη νεκρή ζώνη, συνιστά μια σοβαρή παραβίαση αλλά και μια μεγάλη πρόκληση. Η κατοχική πλευρά δεν το κάνει για πρώτη φορά. Στη συγκεκριμένη περιοχή οι μεθοδεύσεις είναι διαχρονικές.
Έκπαλαι προσπαθεί να ενώσει τα κατεχόμενα με το παράνομο φυλάκιο, που βρίσκεται εντός της νεκρής ζώνης. Και το κάνει και για να αρπάξει εδάφη, αλλά ταυτόχρονα με την κίνηση αυτή αποκτά και στρατιωτικό πλεονέκτημα. Το ίδιο κάνει και σε άλλες περιοχές της νεκρής ζώνης. Σιγά-σιγά και χωρίς να λαμβάνει υπόψη κανέναν, προχωρεί. Μικρά βήματα, καταλαμβάνει λίγο έδαφος το οποίο βαθμηδόν και γίνεται περισσότερο. Και τώρα με το δρόμο, αν και υπήρξε αντίδραση και κατανόηση στις ενστάσεις, διαμαρτυρίες της Λευκωσίας, κάποια στιγμή, ενδεχομένως και από το εσωτερικό να τεθεί το… ρητορικό ερώτημα: «Θα δημιουργούμε κρίση για ένα δρόμο;». Οι Τούρκοι, άλλωστε, χαρακτηρίζουν το όλο έργο ως ανθρωπιστικό! Για να διευκολυνθεί ο Αττίλας στα σχέδια του. Άλλωστε και την εισβολή “ειρηνευτική επιχείρηση” την είχαν βαπτίσει. Και το λένε μέχρι σήμερα.
Ο σχεδιασμός δεν είναι σημερινός, πάνε πολλά χρόνια που προσπαθούν την υλοποίησή του. Τους τελευταίους λίγους μήνες, ωστόσο, δρομολογείται η έναρξη αυτού του έργου, με περισσότερη, όπως αποδεικνύεται, αποφασιστικότητα. Είναι προφανές πως υπήρξε χρόνος και έγιναν παρεμβάσεις. Τίποτε, όμως. Το έργο ήθελαν να γίνει οπωσδήποτε. Ήταν εντολή της τουρκικής “πρεσβείας” στα κατεχόμενα. Αναμίχθηκε ασφαλώς και ο κατοχικός στρατός, του οποίου η άποψη υπερίσχυσε- ως αναμενόταν- εκείνης του “κτηματολογίου”. Όχι επί της ουσίας, αλλά σε σχέση με “τεχνοκρατικές” διαφορές. Είναι έργο της Άγκυρας κι αυτό είναι ξεκάθαρο.
Υποσκάπτει κάθε προσπάθεια διαλόγου
Η τουρκική κίνηση είναι προφανώς δήλωση προθέσεων και σε όσα διαδραματίζονται ευρύτερα. Πρώτο, η Άγκυρα διακαώς προσπαθεί να αποσυνδέσει το Κυπριακό από τα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά. Ο Ερντογαν μοιάζει με… αγγελάκι στα θέματα αυτά, αν και δεν έκανε ρούπι πίσω από τις πάγιες θέσεις του. Εκείνο, το οποίο ξεκαθαρίζει προς όλους είναι πως στο Κυπριακό δεν θα αλλάξει. Τον πνίγει η… αδικία. Και γι αυτό θα συνεχίσει τους σχεδιασμούς, θέτοντας το δίλημμα: «Θα αφήσετε να χαθεί η ευκαιρία σε ελληνοτουρκικά και ευρωτουρκικά για τους ‘’κακομαθημένους’’ Ελληνοκύπριους;».
Η κίνηση αυτή στη νεκρή ζώνη γίνεται ενώ η Λευκωσία προσπαθεί να ξεκινήσει εκ νέου μια διαδικασία στο Κυπριακό, παρά τις μη ευνοϊκές συνθήκες. Την ώρα που ζητά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ και τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, οι Τούρκοι κάνουν “χωματουργικές εργασίες” στη νεκρή ζώνη. Όπως έκαναν και με το γήπεδο κοντά στο Λήδρα Πάλας στη Λευκωσία, με την ανοχή τότε του ΟΗΕ. Σαφώς κι αυτή η ενέργεια τορπιλίζει τις προσπάθειες για διάλογο και δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα.
Σε όλα αυτά δεν μπορεί να μην υπάρξει απάντηση από πλευράς της Λευκωσίας. Η απάντηση θα πρέπει να δοθεί σε όλα τα πεδία. Κυρίως στα ευρωτουρκικά ενώ θα πρέπει να ζητηθεί από την Αθήνα όπως αυτή η ενέργεια επηρεάσει και τα ελληνοτουρκικά. Πρόκειται για προσπάθεια κατάληψης εδαφών. Η Άγκυρα επιχειρεί να προελάσει με “ανθρωπιστικό” τρόπο, όπως θέλει να λέει ο Τατάρ. Με “ανθρωπιστικό” τρόπο θα πρέπει να απαντήσει η κυπριακή πλευρά. Ούτε βήμα στα ευρωτουρκικά. Εάν δε η Αθήνα συναισθάνεται τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητα αυτής της ενέργειας, θα πρέπει να το δείξει προς την κατοχική πλευρά, στο πεδίο των ελληνοτουρκικών.
Θα λεχθεί πως όταν υπάρχει κανάλι επικοινωνίας επιλύονται θέματα. Η άλλη πλευρά κωφεύει συστηματικά και σκοπίμως και μαζί με το κουβεντολόι επιβάλλει και νέα τετελεσμένα κι αυτή είναι η ουσία. Εάν δεν υπάρξει απάντηση, θα αρπάξουν κι αυτό το τμήμα της νεκρής ζώνης και θα πράξουν το ίδιο και με άλλες περιοχές.
Δημοσίευση σχολίου