HΤΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ του 2009, όταν, καταμεσής της κρίσης, ο Κώστας Καραμανλής επέμενε για τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Το έλλειμμα κόντευε να βγει απ’ τα παράθυρα, αλλά ο τότε πρωθυπουργός ισχυριζόταν ότι οι επιπτώσεις της ύφεσης ήταν πολύ μικρότερες απ’ ό,τι σε άλλες χώρες... Το ίδιο υποστήριζαν και οι υπουργοί του, αρμόδιοι και αναρμόδιοι, που μάχονταν να πείσουν την κοινή γνώμη για το «νοικοκύρεμα» (!) των δημοσίων οικονομικών.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ, ο Αντώνης Σαμαράς, εγκατεστημένος στο απάνεμο υπουργείο Πολιτισμού, οργάνωνε μεθοδικά την επιστροφή του και παρακολουθούσε - η αλήθεια είναι από απόσταση - τον αγώνα των συναδέλφων του να κάνουν το «μαύρο άσπρο». Γνώριζε, ωστόσο... Oπως γνωρίζει και σήμερα ότι η προσπάθειά του να εξισώσει τις ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τα δημοσιονομικά χάλια της χώρας και για την έκρηξη του χρέους στα γνωστά επίπεδα δεν αντέχει ούτε στην πολιτική ούτε στην κοινή λογική.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ το επιχειρεί, μη διστάζοντας να επωμισθεί το βάρος επιλογών όπως η οικονομική διαχείριση (;) της περιόδου 2004 - 2009, που θα περάσουν στην πολιτική επιστήμη ως highlights προς αποφυγήν. Ισορροπεί, έτσι, σε τεντωμένο σχοινί και εμφανίζεται διατεθειμένος να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα: την ίδια ώρα που κλείνει την πόρτα στους «Βατοπεδινούς» ή που ωθεί την Ντόρα προς την έξοδο, προσφέρει ομπρέλα προστασίας στον Καραμανλή και αποδέχεται την πολιτική «κληρονομιά» του.
ΓΙΑΤΙ, ΑΡΑΓΕ, το διακινδυνεύει; Θέλει να σηματοδοτήσει τη συνέχεια της παράταξης; Φοβάται τα μηνύματα διαφόρων εσωκομματικών συστημάτων, που ψιθυρίζουν πλέον ανοιχτά ότι υπάρχει ζωή και έξω από το «μαντρί», ή, μήπως, απλώς και μόνο επενδύει στη λήθη; Ο,τι και να ‘χει κατά νου, το βέβαιο είναι ότι αρνείται να κάνει την επιβεβλημένη πολιτική πατροκτονία, που θα τον απάλλασσε από τα βάρη του πρόσφατου παρελθόντος και θα του έδινε τη δυνατότητα να γυρίσει αξιόπιστα σελίδα.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ είναι διπλά αρνητικό: εσωτερικά, ξοδεύει το πολιτικό κεφάλαιο που φάνηκε αρχικά να συσσωρεύει και κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε ισορροπίες που θα ακυρώσουν την προοπτική της όποιας ανανέωσης. Εξωτερικά, προσφέρει ένα πρώτης τάξεως πολιτικό πλεονέκτημα στο ΠΑΣΟΚ, καθώς υπενθυμίζει στους πολίτες το ασύγκριτο «γαλάζιο» έπος και τα οικονομικά ανδραγαθήματα της κυβέρνησης Καραμανλή.
Δημοσίευση σχολίου