Ενδιαφέρον και ποικίλα σχόλια προκάλεσε στην Τουρκία η περίπτωση αρνητή στράτευσης, ο οποίος επικαλείται τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις για να στηρίξει την απόφασή του να μην καταταγεί. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει δικαίωμα αντίρρησης συνειδήσεως και δεν παρέχει δυνατότητα εναλλακτικής, άοπλης θητείας, στους άρρενες πολίτες της.............Προς αποφυγή οποιασδήποτε συγχύσεως, ο Ενβέρ Άιντεμιρ δεν επικαλείται κάποιο ειρηνόφιλο ή ανθρωπιστικό μήνυμα που τυχόν αναγνώσκει στο Κοράνι, και το οποίο τον απωθεί από τη στρατιωτική υπηρεσία. Η άρνησή του βασίζεται στον ισχυρισμό ότι οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις βασιζονται σε «κοσμικές και κεμαλικές αρχές», με αποτέλεσμα τυχόν συμμετοχή του σε παρόμοιο ιδεολογικό οικοδόμημα θίγει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. «Δεν μπορώ να εκτίσω στρατιωτική θητεία σε χώρα με κοσμικό πολίτευμα» δήλωσε.Ο Άιντεμιρ συνελήφθη ενώ προσήλθε στην Κωνσταντινούπολη για να συμμετάσχει σε συνέδριο του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου (Μποάζιτσι), με θέμα την άρνηση στράτευσης. Ο Άιντεμιρ αρνήθηκε να υπακούσε σε δικαστική απόφαση που τον διέτασσε να παρουσιασθεί στη στρατολογία και ζούσε ως φυγάς, όπως πολλοί αρνητές στράτευσης στη χώρα.
Συνήθως οι νέοι που αρνούνται να καταταγούν στην Τουρκία επικαλούνται τις ανθρωπιστικές αντιλήψεις τους, τις ειρηνόφιλες και αντι-εθνικιστικές πολιτικές τους πεποιθήσεις και την καταστολή που οι ένοπλες δυνάμεις επιβλέπουν στις νοτιοανατολικές επαρχίες. Είναι η πρώτη φορά που στρατεύσιμος επικαλείται την αντίθεση μεταξύ των ισλαμιστικών του πεποιθήσεων και του κοσμικού χαρακτήρα των ενόπλων δυνάμεων προκειμένου να στηρίξει την αντίρρησή του στην υποχρέωση στράτευσης.
Ακραίες Ισλαμιστικές οργανώσεις, οι οποίες σημειωτέον ποτέ δεν κάλεσαν την κοινή γνώμη να σεβασθεί τα δικαιώματα των αριστερών ειρηνιστών, των αθέων ή των μη-Μουσουλμανικών μειονοτήτων, με αναφορά τη θητεία ή οποιαδήποτε άλλη, διατείνονται σήμερα ότι το κράτος οφείλει να σεβασθεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του ‘Αιντεμιρ. Διατείνονται μάλιστα, πως επειδή ο Άιντεμιρ δεν είναι «αντιρρησίας συνειδήσεως, αλλά αντιρρησίας πίστεως», η στάση του αξίζει περισσότερο σεβασμό.
Η θέση κάποιου που δεν έχει αντιρρήσεις ως προς την υποχρέωση στράτευσης per se, αλλά αρνείται τη συνεργασία με ένοπλες δυνάμεις που δεν είναι Ισλαμικές, προκαλεί προβληματισμό μεταξύ των Τούρκων αρνητών στράτευσης. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η αντίρρησή του πρέπει να γίνει σεβαστή, και διατείνονται ότι ο Άιντεμιρ είναι σύμμαχός τους στον ίδιο αγώνα για την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας.
Πολλοί είναι ωστόσο αυτοί που αισθάνονται προσβεβλημένοι με τη στάση του Άιντεμιρ, ο οποίος δε θα είχε πρόβλημα να καταταγεί στις ένοπλες δυνάμεις ενός Ισλαμικού καθεστώτος, αλλά αρνείται τη συνεργασία με αυτές ενός μη-Ισλαμικού. Αρνητής στράτευσης που ζει εδώ και χρόνια στην παρανομία στην Κωνσταντινούπολη, φιλοξενούμενος οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δήλωσε στο newstime πως η περίπτωση Άιντεμιρ δυσχεραίνει τον αγώνα των αντιρρησιών συνειδήσεως.
«Αυτό το άτομο δεν έχει καμμία ανθρωπιστική ευαισθησία. Είναι απλά στρατευμένος μιας θρησκείας, και για το λόγο αυτό δεν επιθυμεί να στρατευθεί σε ένα στρατό που θεωρεί άθεο. Εμείς οι αρνητές στράτευσης αρνούμαστε να καταταγούμε σε οποιοδήποτε στρατό, και σημείο αναφοράς μας δεν είναι το Κοράνι ή οποιοδήποτε άλλο εγχειρίδιο κατήχησης, αλλά το ενδιαφέρον μας για τον άνθρωπο και οι ειρηνόφιλες πεποιθήσεις μας. Ο Άιντεμιρ είναι αρνητής του συγκεκριμένου κράτους, των δήθεν κοσμικών βάσεων της Τουρκικής Δημοκρατίας. Εμείς δε δεχόμαστε ούτε ότι η Τουρκία είναι κοσμική, ούτε ότι είναι δημοκρατία, αλλά δε θα μπούμε σε αυτό το διάλογο. Είμαστε ενάντια στη στρατιωτική θητεία και την καταστολή, από οποιοδήποτε κράτος, καθεστώς ή ιδεολογικό οικοδόμημα και αν προέρχεται».
Διανοούμενοι του φιλελεύθερου και ανθρωπιστικού χώρου βλέπουν στις δηλώσεις και τη στάση του Άιντεμιρ τον κίνδυνο να τορπιλλισθεί ο αγώνας για την αναγνώριση του δικαιώματος αντίρρησης συνειδήσεως. Παρόμοιες θέσεις ενισχύουν τις παρανοϊκές φοβίες κάποιων κύκλων ότι πίσω από τους αντιρρησίες κρύβονται ισλαμιστικοί κύκλοι, που θέλουν να κτυπήσουν το στράτευμα και μέσω αυτού τις κοσμικές βάσεις του Τουρκικού συντάγματος και του πολιτεύματος που αυτό καθιερώνει. Η στάση του Άιντεμιρ αποτελεί ιδεολογικά φορτισμένη επίθεση κατά των θεμελίων του συντάγματος, μία δημόσια δήλωση υπέρ της ισλαμικής θεοκρατίας, και όχι ανθρωπιστική κραυγή κατά της θητείας, σημειώνουν. Ενδέχεται να ενισχύσει τα επιχειρήματα κατά της αναγνώρισης εναλλακτικής θητείας, πόσο μάλλον της απαλλαγής των αντιρρησιών συνειδήσεως.
Δημοσίευση σχολίου