«Είμαστε έτοιμοι να αναδείξουμε στην κοινωνία, μέσα από το διάλογο, τις αλλαγές που χρειάζονται, αλλά είμαστε και έτοιμοι να εφαρμόσουμε πολιτικές, χωρίς τη λογική του πολιτικού κόστους», δηλώνει στην «Ημερησία του Σαββάτου» ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, Π. Μπεγλίτης.
Πώς φθάσαμε στο όριο της χρεοκοπίας; Μια χώρα ευλογημένη από τον τουρισμό πώς έφθασε να χρωστά στους πάντες;......
Πρόκειται για χρεοκοπία μοντέλου ανάπτυξης και στρεβλής διαμόρφωσης του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Χρεοκόπησε ουσιαστικά ένας τρόπος ζωής. Το πρόβλημα για τη χώρα δεν είναι μόνο οικονομικό, ούτε και πολιτικό. Έχει πολιτιστική διάσταση. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα παρήγαγαν μεταπρατική και παρασιτική συμπεριφορά.
Θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες σε όσους πλούτισαν στην πλάτη των πολιτών;
Η χώρα δεν μπορεί να μετατραπεί σε ένα απέραντο «λαϊκό δικαστήριο». Μπορούμε όμως να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, δηλαδή να αλλάξουμε το πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας. Αυτή είναι, κατά την άποψή μου, η εθνική ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ευθύνη του Γ. Παπανδρέου απέναντι στη χώρα και στο λαό.
Υπάρχει και ένα σοβαρότατο θέμα πολιτικής ευθύνης. Διαχρονικά οι κυβερνήσεις έκαναν dolce vita στο όνομα του Δημοσίου...
Μπορεί να υπάρχουν διαχρονικά πολλές ευθύνες, αλλά δεν βοηθά στην ανάδειξή τους η ισοπεδωτική προσέγγιση. Ακόμα και ο καλύτερος νόμος περί πολιτικής ευθύνης κυβερνητικών στελεχών δεν θα είναι αποτελεσματικός, εάν δεν έχουν προηγηθεί εκτεταμένες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους και του πολιτικού συστήματος, εάν δεν βρούμε νέες σχέσεις μεταξύ κράτους, οικονομίας και κοινωνίας.
Είχατε και εσείς golden boys στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο που δεν ήταν γιάπηδες και δεν χτυπούσαν τόσο στο μάτι...
Το πολιτικό μοντέλο που παρήγαγε κοινωνική και αισθητική συμπεριφορά νεοπλουτισμού, πολλές φορές και με τη δική μας ευθύνη, είναι πια παρελθόν. Καμία συμπεριφορά, αναντίστοιχη με τη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε να αποφύγει την κοινωνική οργή. Μέσα από τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο πολιτιστικής συμπεριφοράς.
Η κοινωνία βράζει κ. Μπεγλίτη, είναι έτοιμοι οι πολιτικοί; Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να πάρει αποφάσεις ή θα συστήσετε και πάλι επιτροπές; προσλάβουν εκρηκτικό χαρακτήρα εξαιτίας της κρίσης και να έχουν επιπτώσεις και στις ισορροπίες του πολιτικού συστήματος. Η ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων γίνεται επιτακτική. Είμαστε έτοιμοι να αναδείξουμε στην κοινωνία, μέσα από το διάλογο, τις αλλαγές που χρειάζονται αλλά είμαστε και έτοιμοι να εφαρμόσουμε πολιτικές, χωρίς τη λογική του πολιτικού κόστους. Δεν μπορούμε να χάσουμε χρόνο γιατί θα υπάρξει ανεπανόρθωτο εθνικό κόστος.
Θα ακούσουμε ποτέ από κάποιον πολιτικό να λέει ότι πρέπει να αυξηθούν τα προνομιακά όρια ηλικίας στο ασφαλιστικό ή θα συνεχίσουν οι Έλληνες να είναι χωρισμένοι στους πονηρούς και τα κοροΐδα;
Τα αδιέξοδα που καταγράφει το ασφαλιστικό σύστημα επιβάλλουν την ανάγκη να ξαναδούμε με ειλικρίνεια πολλές από τις πτυχές του, που με επιμέλεια φροντίζαμε όλοι, μέχρι σήμερα, να αποσιωπούμε. Ασφαλώς υπάρχουν τα προβλήματα της χρηματοδότησης και της εισφοροδιαφυγής, που είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι και τα μόνα, σε συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής, εργασιακής και δημογραφικής κρίσης. Ο εθνικός διάλογος που ανοίγει με πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί ιστορική ευκαιρία για να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, μπροστά στην επικείμενη κατάρρευσή του.
Μέχρι τώρα μας έχετε πει τι θέλετε από τους πολίτες. Περιμένουμε και το νέο φορολογικό. Λεφτά πώς θα βγάλετε; Πώς θα δημιουργήσετε δουλειές;
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη δημοσιονομική διάσταση της κρίσης και παραβλέπει τη δεύτερη σημαντική διάσταση που είναι η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, η ανησυχητική μείωση της ανταγωνιστικότητας και η ανάγκη αλλαγής του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας. Δίχως αποτελεσματικές παρεμβάσεις στο δεύτερο σκέλος δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα και στην προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρόκειται για τιτάνιο έργο που απαιτεί εθνική προσπάθεια και αφορά όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου.
Πώς φθάσαμε στο όριο της χρεοκοπίας; Μια χώρα ευλογημένη από τον τουρισμό πώς έφθασε να χρωστά στους πάντες;
Πρόκειται για χρεοκοπία μοντέλου ανάπτυξης και στρεβλής διαμόρφωσης του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Χρεοκόπησε ουσιαστικά ένας τρόπος ζωής. Το πρόβλημα για τη χώρα δεν είναι μόνο οικονομικό, ούτε και πολιτικό. Έχει πολιτιστική διάσταση. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα παρήγαγαν μεταπρατική και παρασιτική συμπεριφορά.
Θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες σε όσους πλούτισαν στην πλάτη των πολιτών;
Η χώρα δεν μπορεί να μετατραπεί σε ένα απέραντο «λαϊκό δικαστήριο». Μπορούμε όμως να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, δηλαδή να αλλάξουμε το πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας. Αυτή είναι, κατά την άποψή μου, η εθνική ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ευθύνη του Γ. Παπανδρέου απέναντι στη χώρα και στο λαό.
Υπάρχει και ένα σοβαρότατο θέμα πολιτικής ευθύνης. Διαχρονικά οι κυβερνήσεις έκαναν dolce vita στο όνομα του Δημοσίου...
Μπορεί να υπάρχουν διαχρονικά πολλές ευθύνες, αλλά δεν βοηθά στην ανάδειξή τους η ισοπεδωτική προσέγγιση. Ακόμα και ο καλύτερος νόμος περί πολιτικής ευθύνης κυβερνητικών στελεχών δεν θα είναι αποτελεσματικός, εάν δεν έχουν προηγηθεί εκτεταμένες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους και του πολιτικού συστήματος, εάν δεν βρούμε νέες σχέσεις μεταξύ κράτους, οικονομίας και κοινωνίας.
Είχατε και εσείς golden boys στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο που δεν ήταν γιάπηδες και δεν χτυπούσαν τόσο στο μάτι...
Το πολιτικό μοντέλο που παρήγαγε κοινωνική και αισθητική συμπεριφορά νεοπλουτισμού, πολλές φορές και με τη δική μας ευθύνη, είναι πια παρελθόν. Καμία συμπεριφορά, αναντίστοιχη με τη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε να αποφύγει την κοινωνική οργή. Μέσα από τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο πολιτιστικής συμπεριφοράς.
Η κοινωνία βράζει κ. Μπεγλίτη, είναι έτοιμοι οι πολιτικοί; Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να πάρει αποφάσεις ή θα συστήσετε και πάλι επιτροπές;
Βρισκόμαστε σε συνθήκες κοινωνικής ρευστότητας που μπορεί να προσλάβουν εκρηκτικό χαρακτήρα εξαιτίας της κρίσης και να έχουν επιπτώσεις και στις ισορροπίες του πολιτικού συστήματος. Η ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων γίνεται επιτακτική. Είμαστε έτοιμοι να αναδείξουμε στην κοινωνία, μέσα από το διάλογο, τις αλλαγές που χρειάζονται αλλά είμαστε και έτοιμοι να εφαρμόσουμε πολιτικές, χωρίς τη λογική του πολιτικού κόστους. Δεν μπορούμε να χάσουμε χρόνο γιατί θα υπάρξει ανεπανόρθωτο εθνικό κόστος.
Θα ακούσουμε ποτέ από κάποιον πολιτικό να λέει ότι πρέπει να αυξηθούν τα προνομιακά όρια ηλικίας στο ασφαλιστικό ή θα συνεχίσουν οι Έλληνες να είναι χωρισμένοι στους πονηρούς και τα κοροΐδα;
Τα αδιέξοδα που καταγράφει το ασφαλιστικό σύστημα επιβάλλουν την ανάγκη να ξαναδούμε με ειλικρίνεια πολλές από τις πτυχές του, που με επιμέλεια φροντίζαμε όλοι, μέχρι σήμερα, να αποσιωπούμε. Ασφαλώς υπάρχουν τα προβλήματα της χρηματοδότησης και της εισφοροδιαφυγής, που είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι και τα μόνα, σε συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής, εργασιακής και δημογραφικής κρίσης. Ο εθνικός διάλογος που ανοίγει με πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί ιστορική ευκαιρία για να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, μπροστά στην επικείμενη κατάρρευσή του.
Μέχρι τώρα μας έχετε πει τι θέλετε από τους πολίτες. Περιμένουμε και το νέο φορολογικό. Λεφτά πώς θα βγάλετε; Πώς θα δημιουργήσετε δουλειές;
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη δημοσιονομική διάσταση της κρίσης και παραβλέπει τη δεύτερη σημαντική διάσταση που είναι η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, η ανησυχητική μείωση της ανταγωνιστικότητας και η ανάγκη αλλαγής του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας. Δίχως αποτελεσματικές παρεμβάσεις στο δεύτερο σκέλος δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα και στην προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρόκειται για τιτάνιο έργο που απαιτεί εθνική προσπάθεια και αφορά όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου.
Για το ασφαλιστικό: «Ο εθνικός διάλογος που ανοίγει με πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί ιστορική ευκαιρία για να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, μπροστά στην επικείμενη κατάρρευσή του»....
Για τη διακυβέρνηση: «Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, δηλαδή να αλλάξουμε το πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας. Δεν μπορούμε να χάσουμε χρόνο γιατί θα υπάρξει ανεπανόρθωτο εθνικό κόστος».
Για τη διαφθορά: Ακόμα και ο καλύτερος νόμος περί πολιτικής ευθύνης κυβερνητικών στελεχών δεν θα είναι αποτελεσματικός, εάν δεν έχουν προηγηθεί εκτεταμένες αλλαγές H λύση είναι στα χέρια της σκοπιανής ηγεσίας
Οικονομία με πέντε ανοιχτά μέτωπα στην εξωτερική πολιτική δεν φτιάχνει. Τι γίνεται στο Σκοπιανό;
Κοινωνική πολιτική στο εσωτερικό και εξωτερική πολιτική είναι αλληλένδετες, αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοκαθορίζονται. Στο Σκοπιανό η θέση της κυβέρνησης, που αποτελεί και θέση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων είναι δεδομένη, διαπνέεται από ρεαλισμό και διάθεση ανεύρεσης μιας κοινά αποδεκτής λύσης. Η λύση βρίσκεται πλέον στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας της ΠΓΔΜ.
Υπάρχουν μυστικές διαπραγματεύσεις για Θράκη - Αιγαίο;
Οταν αδυνατούμε να καταλάβουμε τις εξελίξεις στον κόσμο, τότε καταφεύγουμε στη βολική συνωμοσιολογία. Δεν υπάρχει τίποτα το μυστικό στις σχέσεις με την Τουρκία. Ούτε πρόκειται η κυβέρνησή μας να συζητήσει και να καταστήσει διμερές το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας.
Θα ενωθεί ποτέ ξανά η Κύπρος, και αν ναι, με ποιες προϋποθέσεις;
Αποτελεί το στρατηγικό μας στόχο μετά την ιστορική εξέλιξη της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πλαίσιο επίλυσης έχει διαμορφωθεί μετά το 1974 στη διαδρομή της διεθνοποίησης του προβλήματος, στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιλεκτική αξιοποίηση ή ανάδειξη των συντεταγμένων της επίλυσης θα οδηγήσει σε νέο αδιέξοδο. Και αυτό αφορά και τις κυπριακές, αλλά και τις ελλαδικές πολιτικές δυνάμεις.
Δημοσίευση σχολίου