Είναι εντυπωσιακή η πορεία που έκανε ο κ. Καραμανλής από την παντοδυναμία του 2004 και την ανανέωση της λαϊκής εντολής του 2007 στη σημερινή κατάσταση πολιτικής και εκλογικής αδυναμίας.
Ο πρωθυπουργός δεν διαμορφώνει πλέον τις εξελίξεις και δείχνει να παρασύρεται από αυτές.
Η οικονομία
Στην οικονομία ο κ. Καραμανλής έκανε ορισμένα λάθη στρατηγικής σημασίας που οδήγησαν στη μεγάλη πολιτική, εκλογική φθορά του ιδίου και της Νέας Δημοκρατίας.
Για να κερδίσει την εξουσία το 2004, υποσχέθηκε πολλά σε πάρα πολλούς. Στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του επινόησε τη λεγόμενη δημοσιονομική απογραφή. Αμφισβήτησε τα στατιστικά στοιχεία για το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα που είχαν επεξεργαστεί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και έθεσε το ζήτημα στις Βρυξέλλες. Με αυτό τον τρόπο διευκολύνθηκε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στους πολιτικούς ελιγμούς της, εκμηδενίστηκε όμως η αξιοπιστία της Ελλάδας στα κοινοτικά όργανα. Η έλλειψη αξιοπιστίας υπονόμευσε και τη διαπραγματευτική μας θέση.....
Παρά το γεγονός ότι ο κ. Καραμανλής έκανε πολιτική σταδιοδρομία καταγγέλλοντας το γιγαντισμό του Δημοσίου και την κακοδιαχείριση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επιδόθηκε σε μία χωρίς προηγούμενο κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, που στηρίχθηκε στη μεγέθυνση της κρατικής γραφειοκρατίας και των παραφυάδων της. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν θεαματικά οι δημόσιες δαπάνες και να είναι πλέον πρακτικά αδύνατο να ελεγχθούν. Όσες έκτακτες εισφορές και ειδικά φορολογικά μέτρα να επιβάλει η κυβέρνηση Καραμανλή, αποκλείεται να υπάρξει δημοσιονομική ισορροπία εάν δεν επιτευχθεί μεγάλη μείωση των δημοσίων δαπανών, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για το κομματικό κράτος και τη μικροπολιτική διαχείρισή του.
Τα μεγάλα συμφέροντα
Κατά τη διάρκεια της ανοδικής φάσης του οικονομικού κύκλου, η κυβέρνηση Καραμανλή εξυπηρέτησε για ιδεολογικούς, πολιτικούς ή και διαπλεκόμενους λόγους τα μεγάλα συμφέροντα. Ψηφίστηκαν ένα σωρό νομοθετικές ρυθμίσεις που εξασφάλισαν στο οικονομικό κατεστημένο υπερκέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Δεν είχε όμως η κυβέρνηση Καραμανλή την πολιτική ευελιξία, πιθανότατα και την ελευθερία κινήσεων, να σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αμέσως μετά την εκδήλωση των συνεπειών της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Έσπευσε να στηρίξει με 28 δισ. ευρώ τις τράπεζες, χωρίς να πάρει τα αναγκαία μέτρα για να ενισχυθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία. Ενισχύθηκε έτσι η εικόνα μιας κυβέρνησης που στέκεται στο πλευρό των μεγάλων συμφερόντων αδιαφορώντας για το δημόσιο συμφέρον, τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους.
Ο κ. Καραμανλής δείχνει τώρα αιφνιδιασμένος από τα αρνητικά αποτελέσματα των στρατηγικής σημασίας επιλογών του στην οικονομία.
Ο πρωθυπουργός δεν διαμορφώνει πλέον τις εξελίξεις και δείχνει να παρασύρεται από αυτές.
Η οικονομία
Στην οικονομία ο κ. Καραμανλής έκανε ορισμένα λάθη στρατηγικής σημασίας που οδήγησαν στη μεγάλη πολιτική, εκλογική φθορά του ιδίου και της Νέας Δημοκρατίας.
Για να κερδίσει την εξουσία το 2004, υποσχέθηκε πολλά σε πάρα πολλούς. Στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του επινόησε τη λεγόμενη δημοσιονομική απογραφή. Αμφισβήτησε τα στατιστικά στοιχεία για το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα που είχαν επεξεργαστεί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και έθεσε το ζήτημα στις Βρυξέλλες. Με αυτό τον τρόπο διευκολύνθηκε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στους πολιτικούς ελιγμούς της, εκμηδενίστηκε όμως η αξιοπιστία της Ελλάδας στα κοινοτικά όργανα. Η έλλειψη αξιοπιστίας υπονόμευσε και τη διαπραγματευτική μας θέση.....
Παρά το γεγονός ότι ο κ. Καραμανλής έκανε πολιτική σταδιοδρομία καταγγέλλοντας το γιγαντισμό του Δημοσίου και την κακοδιαχείριση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επιδόθηκε σε μία χωρίς προηγούμενο κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, που στηρίχθηκε στη μεγέθυνση της κρατικής γραφειοκρατίας και των παραφυάδων της. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν θεαματικά οι δημόσιες δαπάνες και να είναι πλέον πρακτικά αδύνατο να ελεγχθούν. Όσες έκτακτες εισφορές και ειδικά φορολογικά μέτρα να επιβάλει η κυβέρνηση Καραμανλή, αποκλείεται να υπάρξει δημοσιονομική ισορροπία εάν δεν επιτευχθεί μεγάλη μείωση των δημοσίων δαπανών, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για το κομματικό κράτος και τη μικροπολιτική διαχείρισή του.
Τα μεγάλα συμφέροντα
Κατά τη διάρκεια της ανοδικής φάσης του οικονομικού κύκλου, η κυβέρνηση Καραμανλή εξυπηρέτησε για ιδεολογικούς, πολιτικούς ή και διαπλεκόμενους λόγους τα μεγάλα συμφέροντα. Ψηφίστηκαν ένα σωρό νομοθετικές ρυθμίσεις που εξασφάλισαν στο οικονομικό κατεστημένο υπερκέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Δεν είχε όμως η κυβέρνηση Καραμανλή την πολιτική ευελιξία, πιθανότατα και την ελευθερία κινήσεων, να σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αμέσως μετά την εκδήλωση των συνεπειών της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Έσπευσε να στηρίξει με 28 δισ. ευρώ τις τράπεζες, χωρίς να πάρει τα αναγκαία μέτρα για να ενισχυθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία. Ενισχύθηκε έτσι η εικόνα μιας κυβέρνησης που στέκεται στο πλευρό των μεγάλων συμφερόντων αδιαφορώντας για το δημόσιο συμφέρον, τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους.
Ο κ. Καραμανλής δείχνει τώρα αιφνιδιασμένος από τα αρνητικά αποτελέσματα των στρατηγικής σημασίας επιλογών του στην οικονομία.
Δημοσίευση σχολίου