Η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 4 Οκτωβρίου ήταν η μόνη λογική διέξοδος, παρότι μοιάζει για το κόμμα του σαν σάλτο μορτάλε. Η κατάσταση στη χώρα έχει βαλτώσει. Επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία φουντώνει, η κρίση είναι εδώ. Θα 'χουμε δυο χρόνια δύσκολα μπροστά μας, είπε στο διάγγελμά του. Στην ουσία περιέγραψε, κάνοντας αυτοκριτική, όσα δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τα χρόνια που κυβέρνησε. Λογική και αναπόφευκτη κίνηση αποτελεί η απόφασή του, επειδή εδώ και μήνες η κυβέρνησή του παίζει μικρές πασούλες στην περιοχή της, αποφεύγοντας στην ουσία να κυβερνήσει. Ο,τι έκανε δηλαδή η Εθνική Ελλάδος στον αγώνα με τη Σουηδία πέρυσι τον Ιούνιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, εισπράττοντας ήττα και θρυμματίζοντας τις ελπίδες για έναν καινούργιο άθλο.
Με παραίτηση στην ουσία, η κυβέρνηση Καραμανλή εγκαταλείπει το γήπεδο στη μέση της θητείας της. Δεν υπάρχει παρόμοιο μεταπολιτευτικό προηγούμενο αυτοδύναμης κυβέρνησης. Οι κυβερνήσεις όμως εκλέγονται για να εφαρμόζουν πολιτικές λύσεις, να κάνουν τομές, να φροντίζουν ώστε η χώρα να πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Σε περίπτωση που όλα βαλτώσουν, ισχύει το ρηθέν, ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, υπάρχει η λαϊκή ψήφος και εντολή. Η κίνηση αυτή του Καραμανλή δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι δεν είναι κολλημένος στην καρέκλα. Σκεπτόμενος και την υστεροφημία του, αποφάσισε ότι δε θέλει να μείνει στην ιστορία ως πρωθυπουργός - καρικατούρα, που έβλεπε την κρίση να περνά και δεν μπορούσε να εφαρμόσει καμία πολιτική.....
Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση για να πάει μπροστά, χρειάζεται μια πολιτική ρηξικέλευθη, τολμηρή, η οποία θα αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, κυρίως αυτά της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, που δίνει την εικόνα πλήρους κατεδάφισης και διάλυσης. Η διαφθορά έχει εισχωρήσει σε κάθε πόρο του κράτους και τίποτα πια δε λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους. Αυτά θέλει ο πολίτης από μια νέα κυβέρνηση. Εάν θα τα καταφέρει ο νικητής των εκλογών, είναι ένα μεγάλο στοίχημα που οφείλει να το κερδίσει για το συμφέρον του τόπου.
Πέρα από τη δυνατότητα ή μη σχηματισμού κυβέρνησης και από το στήσιμο της κάλπης μία φορά στις 4 Οκτωβρίου ή επαναληπτικά και την Κυριακή 1 Νοεμβρίου, για να ισχύσει ο νόμος Παυλόπουλου με το πρόσθετο μπόνους των 10 εδρών στο πρώτο κόμμα, ο κύβος ερρίφθη. Και οι πολίτες έχουν τον πρώτο λόγο.
Με παραίτηση στην ουσία, η κυβέρνηση Καραμανλή εγκαταλείπει το γήπεδο στη μέση της θητείας της. Δεν υπάρχει παρόμοιο μεταπολιτευτικό προηγούμενο αυτοδύναμης κυβέρνησης. Οι κυβερνήσεις όμως εκλέγονται για να εφαρμόζουν πολιτικές λύσεις, να κάνουν τομές, να φροντίζουν ώστε η χώρα να πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Σε περίπτωση που όλα βαλτώσουν, ισχύει το ρηθέν, ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, υπάρχει η λαϊκή ψήφος και εντολή. Η κίνηση αυτή του Καραμανλή δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι δεν είναι κολλημένος στην καρέκλα. Σκεπτόμενος και την υστεροφημία του, αποφάσισε ότι δε θέλει να μείνει στην ιστορία ως πρωθυπουργός - καρικατούρα, που έβλεπε την κρίση να περνά και δεν μπορούσε να εφαρμόσει καμία πολιτική.....
Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση για να πάει μπροστά, χρειάζεται μια πολιτική ρηξικέλευθη, τολμηρή, η οποία θα αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, κυρίως αυτά της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, που δίνει την εικόνα πλήρους κατεδάφισης και διάλυσης. Η διαφθορά έχει εισχωρήσει σε κάθε πόρο του κράτους και τίποτα πια δε λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους. Αυτά θέλει ο πολίτης από μια νέα κυβέρνηση. Εάν θα τα καταφέρει ο νικητής των εκλογών, είναι ένα μεγάλο στοίχημα που οφείλει να το κερδίσει για το συμφέρον του τόπου.
Πέρα από τη δυνατότητα ή μη σχηματισμού κυβέρνησης και από το στήσιμο της κάλπης μία φορά στις 4 Οκτωβρίου ή επαναληπτικά και την Κυριακή 1 Νοεμβρίου, για να ισχύσει ο νόμος Παυλόπουλου με το πρόσθετο μπόνους των 10 εδρών στο πρώτο κόμμα, ο κύβος ερρίφθη. Και οι πολίτες έχουν τον πρώτο λόγο.
Δημοσίευση σχολίου